خودکشی یگانه سبب مرگ است که در تناسب با مردم عام، موارد آن در بین داکتران طب بلند است.
دو داکتر کانادایی مطلب معلوماتی را در مورد خودکشی داکتران طب نشر کرده و گفته اند که موارد خودکشی به گونۀ خاص در بین داکتران مرد حدود ۴۰ درصد بیشتر از مردم عام است.
سارا توک استاد پوهنتون هامیلتون کانادا که یکی از نویسندگان این مطلب است، بنا بر علاقۀ شخصی به این تحقیق پرداخت، اما وی به خبرگزاری رویترز گفته است که در جریان صحبت با داکتران پی برد که شمار زیاد آنان از افسردگی رنج می‌برند.
خانم سارا و همکارش داکتر جوی البوکورک در این مقالۀ طبی، پنج نکتۀ اساسی را در مورد خودکشی داکتران برجسته کرده اند.
نخست اینکه خودکشی یک خطر شغلی و مسلکی برای داکتران است. این دو داکتر کانادایی گفته اند که افسردگی، خودکشی و اندیشه پردازی در مورد خودکشی میان داکتران در چند دهۀ اخیر رو به افزایش بوده است.
دوم اینکه مردم عام برای خودکشی از اسلحه کار می‌گیرند، اما به گفتۀ نویسندگان این مطلب، داکتران بیشتر از افراد غیرمسلکی رشتۀ طب، برای خودکشی به زهر متوسل می‌شوند، زیرا به آن دسترسی آسان دارند.
نکتۀ سوم که داکتر جوی و داکتر سارا در مقالۀ شان به آن اشاره کرده اند، افزایش اندیشۀ خودکشی در جریان تحصیل در رشتۀ طب می‌باشد. بر اساس نتایج تحقیقی که در سال ۲۰۱۶ نشر شد، اندیشۀ خودکشی در بین محصلان طب نسبت به محصلان دیگر رشته‌ها بلندتر است.
دوگلاس ماتا، داکتر در شفاخانۀ باستن امریکا که در تحقیق تازه شامل نبوده اما در مورد افسردگی و خودکشی داکتران طب تحقیق کرده است، به خبرگزاری رویترز گفته است که اندیشیدن در مورد خودکشی، لزوما به مرگ منتهی نمی‌شود. اما به گفتۀ داکتر ماتا زمانیکه این اندیشه روز افزون و فراگیر شود، نگران کننده پنداشته می‌شود.
شکایت از قوانین و مقررات طبی، چهارمین عامل افزایش اندیشۀ خودکشی در میان داکتران عنوان شده است. نویسندگان این مطلب به تحقیقی در بریتانیا اشاره کرده اند که در آن ۸۰۰۰ داکتر شرکت داشتند، طوریکه آن عده داکتران که از مقررات طبی شاکی نبودند اندیشۀ خودکشی میان آنان ۲.۵ درصد بود و کسانیکه از مقررات شکایت داشتند بین آنان اندیشۀ خودکشی تا ۱۳.۴ درصد می‌رسید.
پنجمین نکته که داکتر جوی و داکتر سارا آن را برجسته کرده اند، مشکلاتی است که خود داکتران مبتلا به فشار‌های روحی و تکالیف روانی را از دریافت کمک محروم می‌کند.
این دو داکتر در این مطلب نوشته اند که داکتران مبتلا به مشکلات روانی، به دلیل شرم یا هم نداشتن وقت کافی از دریافت مراقبت صحی بی بهره می‌شوند.ترس از افشا شدن محرمیت فردی این داکتران یا هم هراس از دست دادن جواز کار یا کم از کم امتیاز کاری در شفاخانه، آنان را از مراجعه به داکتر و دریافت کمک باز می‌دارد.
سازمان جهانی صحت گزارش داده است که هر سال حدود ۸۰۰ هزار نفر در جهان خودکشی می‌کند و این آمار هر سال رو به افزایش است.