مقامات وزارت تحصیلات عالی حکومت طالبان روز سهشنبه ۱۶ اگست (۲۵ اسد) گفتند که دانشجویان پوهنتونهای افغانستان باید در صنوف بیشتر مضامین دینی اشتراک کنند.
عبدالباقی حقانی، وزیر تحصیلات عالی حکومت طالبان، گفت که "ما پنج مضمون دینی دیگری را به هشت مضمون موجود اضافه میکنیم "که شامل تاریخ اسلام، سیاست و حکومتداری میباشد."
حقانی که در یک کنفرانس خبری صحبت میکرد گفت که هیچ یک از مضامینی که فعلاً تدریس میشوند& حذف نخواهد شد.
اما در برخی از فاکولتهها مضامین مرتبط به موسیقی و مجسمهسازی که در تضاد با تفسیر سختگیرانهٔ طالبان از اسلام قرار دارد، حذف شده و تدریس بعضی مضامین دیگر نیز به دلیل فرار استادان پوهنتونها از افغانستان متوقف شده است.
براساس این برنامۀ جدید، دروس دینی از یک ساعت درسی در هفته به سه ساعت درسی در هفته افزایش خواهد یافت.
طالبان در رژیم قبلی شان - بین سالهای ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ - شمار مضامین دینی را در تمام پوهنتونهای افغانستان به شمول رشتههای طب و انجنیری افزایش داده بودند. در آن زمان محصلان بر خلاف دیگر مضامین که دو چانس امتحان داشتند، برای شماری از مضامین دینی فقط یکبار چانس امتحان دادن را داشتند.
این در حالی است که گروه طالبان پس از سپری شدن یک سال از حاکمیتشان هنوز هم دروازههای مکاتب متوسطه و لیسه را به روی دختران بسته نگهداشته اند و با وجود تعهدات این گروه برای بازگشایی مکاتب، هنوز هم دختران افغان از فراگیری آموزش از صنف ششم به بالا محروم اند.
عبدالخالق صادق، سرپرست معینیت تضمین کیفیت وزارت معارف، روز سه شنبه ۱۶ اگست (۲۵ اسد) گفت که خانوادهها در مناطق روستایی هنوز در مورد نیاز به فرستادن دخترانشان به مکتب متوسطه متقاعد نشده اند.
او گفت: "ما تلاش میکنیم تا در هماهنگی با رهبران خود یک پالیسی را تهیه کنیم تا کسانی که در مناطق روستایی هستند نیز متقاعد شوند."
عزیز احمد رایان، رییس نشرات و سخنگوی این وزارت، نیز روز سه شنبه به خبرنگاران گفت که هر زمانی در مورد طرح بازگشایی مکاتب، عالمان دینی و شورای رهبری این گروه به توافق برسند، رهنمود ترتیب شود، این مشکل حل خواهد شد.
آقای رایان افزود که رسانهها از موضوع آموزش دختران دورۀ متوسطه و لیسه برضد حکومت طالبان استفاده میکنند، در حالی که به گفتۀ وی، بسته ماندن مکاتب دایمی نه، بلکه موقتی خواهد بود.
طالبان در یک سال پسین، محدودیتهای فراوانی را بر زنان وضع کرده است که در این میان از سلب حق آموزش دختران از صنف ششم به بالا، سلب حق سفر بدون محرم شرعی و نیز محروم ساختن زنان از کار در ادارات دولتی و نهادی عدلی و قضایی میتوان نام برد.
اگرچه دختران هنوز اجازهٔ رفتن به پوهنتونها را دارند، بسیاری از آنان به دلیل نداشتن هزینه و ترس خانوادههایشان از حضور شان در انظار عمومی، ترک تحصیل کرده اند.
تحت حاکمیت قبلی طالبان، از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱، زنان عمدتاً از حق کار و تحصیل محروم بودند و معمولاً هنگام خروج از خانه مجبور بودند که صورت خود را بپوشانند و با یک محرم شرعی همراه باشند.