با وجود افزایش تلاش‌ها برای آغاز مذاکرات صلح در افغانستان، به نظر می‌رسد که دورنمای مصالحه با گروه طالبان هنوز هم نه تنها مبهم است، که تفاوت واضح دیدگاه نیز میان واشنگتن، کابل، ناتو و سایر بازیگران منطقه وجود دارد.
حکومت افغانستان اگرچه گفته که پیش‌شرطی برای مذاکرات صلح با گروه طالبان ندارند، اما در عمل، خواهان رهبری و مالکیت این روند است؛ موضوعی که مورد قبول گروه طالبان نیست.
رهبران طالبان گفته اند که تنها حاضر اند با امریکا مذاکره کنند. این گروه، هم‌چنین خروج نیروهای بین‌المللی از افغانستان و یا حداقل اعلام زمان‌بندی برای خروج را، از پیش‌شرط‌های اصلی خود برای آغاز مذاکرات صلح اعلام کرده اند.
ولی ایالات متحده و پیمان ناتو، هر دو به موقف همیشگی‌شان تاکید دارند.
ینس ستولتنبرگ، منشی عمومی ناتو، قبل از نشست وزیران خارجه کشورهای عضو ناتو در بروکسل، به خبرنگاران گفت که این پیمان در حال حاضر قصد ندارد نیروهای نظامی‌اش را از افغانستان بیرون کند و دلیل عمده آن را "خطر بازگشت طالبان و مبدل شدن دو باره افغانستان به پناه‌گاه امن دهشت افگنان" عنوان کرد.
آقای ستولتنبرگ گفت: "اگر ناتو و متحدین ناتو افغانستان را ترک کنند، باید آماده خطر بزرگ بازگشت طالبان باشیم و سازمان‌های مختلف دهشت‌افگنی قادر خواهند شد تا جای پایی برای خود در افغانستان پیدا کنند."
جیم متیس، وزیر دفاع ایالات متحده نیز اخیرا در جریان سخنرانی‌اش در انستتیوت دفاعی رونالد ریگن گفت که کشورش برنامه خروج از افغانستان را ندارد، زیرا به گفته وی اگر امریکا افغانستان را ترک کند، حدود ۲۰ سازمان "دهشت‌افگنی" در منطقه فعال خواهند شد و حملات‌شان را در برابر کشور غربی سازماندهی خواهند کرد.
علاوه بر آن، این مقام ارشد نظامی ایالات متحده به شرایطی که هیلری کلنتن، وزیر خارجه پیشین امریکا برای مذاکرات صلح با طالبان تعیین کرده بود، پافشاری دارد - یعنی قطع رابطه طالبان با گروه های دهشت‌افگنی، پذیرفتن قانون اساسی و توقف خشونت و کشتار شهروندان افغانستان.
این تفاوت دیدگاه‌ها، به باور برخی از کارشناسان امور، زمینه‌های عملی برای آغاز گفتگوهای صلح را آسیب زده است.
وحید مژده، تحلیل‌گر سیاسی، در مصاحبه با صدای امریکا گفت که تصور نمی‌کند طالبان از عمده‌ترین خواست شان که خروج نیروهای بین المللی از افغانستان است، عقب نشینی کنند.
آقای مژده گفت: "آنان عقب نشینی از موضع مهم شان، یعنی خروج نیروهای خارجی را، به معنای نابودی و شکست کامل خود و به هدر رفتن ۱۷ سال جنگ می‌دانند."
او افزود: "وقتی امریکایی‌ها می‌گویند در افغانستان می‌مانیم، وقتی سرمنشی ناتو می‌گوید قصد خروج از افغانستان را نداریم، زیرا از اینجا تهدید متوجه ما خواهد شد، معنایش این است که امید نداشته باشیم که از این پروسه چیزی بیرون بیاید."
در کنار مسله خروج نیروهای بین‌المللی از افغانستان، شک و تردیدهای دیگری نیز در رابطه به چگونگی سهم‌گیری طالبان در عرصه سیاسی افغانستان وجود دارد و این‌که آیا این گروه در صورت ترک جنگ، حاضر به پذیرفتن ارزش‌های قانون اساسی افغانستان خواهند بود یا خیر.
