شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد روز چهارشنبه ۱۲ جولای (۲۱ سرطان) رویدادهای اخیر سوختاندن نسخه‌های قرآن را محکوم کرد، اما بسیاری از کشورها از ترس نقض آزادی بیان از حمایت از این اقدام خودداری کردند.
پس از آن که سلوان مومیکا، یک مرد ۳۷ ساله عراقی مقیم سویدن، به تاریخ ۲۸ جون که مصادف با روز اول عید قربان بود، یک نسخۀ قرآن را در برابر بزرگترین مسجد جامع شهر استکهلم، پایتخت سویدن آتش زد، پاکستان و سایر کشورهای سازمان همکاری‌های اسلامی قطعنامه‌ای را به شورای حقوق بشر ملل متحد پیشنهاد کردند.
شورای حقوق بشر ملل متحد این قطعنامه را با ۲۸ رای موافق، ۱۲ رای مخالف و هفت رای ممتنع تصویب کرد.
باوجودیکه این قطعنامه با رای قاطع و کف زدن‌ها تصویب شد، کشورهای غربی از جمله ایالات متحده می‌گوید که باید مذاکرات بیشتری صورت می‌گرفت تا اجماع یکپارچه‌تری به دست می‌آمد.
میشل تیلر، سفیر ایالات متحده در شورای حقوق بشر ملل متحد گفت که با زمان بیشتر و بحث آزاد، می‌توان به اجماع رسید. او گفت: "متاسفانه نگرانی‌های ما جدی گرفته نشد...من واقعاً متاسفم که این شورا امروز نتوانست با صدایی متفق در محکومیت آنچه که همه موافقیم که اعمال تاسف بار نفرت علیه مسلمانان است، صحبت کند و در عین حال به آزادی بیان نیز احترام بگذارد."
اما خلیل هاشمی، سفیر پاکستان در این شورا که به نمایندگی از سازمان همکاری‌های اسلامی سخنرانی می‌کرد گفت که این قطعنامه به دنبال محدود کردن آزادی بیان نیست، بلکه هدف آن ایجاد تعادل است. او گفت: "متاسفانه برخی از کشورها تصمیم گرفته اند که از مسوولیت خود برای جلوگیری و مقابله با آفت نفرت مذهبی چشم پوشی کنند."
هاشمی افزود: "این (عدم حمایت از قطعنامه) پیامی را به میلیاردها انسان معتقد در سراسر جهان فرستاد که تعهد آنها برای جلوگیری از نفرت مذهبی صرفاً یک سخن است."
به گفتهٔ سفیر پاکستان کشورهایی که در مقابل هتک حرمت به قرآن از خود تمایل نشان نداده اند، "فاقد شجاعت سیاسی، قانونی و اخلاقی هستند".
متن قطعنامه تمام انواع نفرت مذهبی از جمله "اقدامات علنی و از پیش برنامه ریزی شده هتک حرمت به قرآن کریم" را محکوم می‌کند و بر نیاز به پاسخگویی مسوولین تاکید می‌کند.
این قطعنامه از دولت‌ها می‌خواهد تا قوانینی را برای رسیدگی، پیشگیری و پیگرد قانونی اعمال و حمایت از نفرت مذهبی که موجب تحریک تبعیض، خصومت یا خشونت می‌شود، اتخاذ کنند.
بریتانیا، ایالات متحده، فرانسه، آلمان، کوستریکو و مونتی نگرو به این قطعنامه رای منفی دادند.
بنین، چیلی، مکسیکو و نیپال رای ممتنع داده و ارجنتاین، چین، کیوبا، هند، افریقای جنوبی، اوکراین و ویتنام از این قطعنامه حمایت کردند.
