نمایندگی افغانستان در ملل متحد به طالبان داده نشد

مجمع عمومی سازمان ملل متحد تصمیم کمیتۀ اعتبارنامه‌های آن سازمان را تصویب کرد تا تصمیم‌‌گیری در مورد سرنوشت کرسی نمایندگی دایمی افغانستان در ملل متحد به تعویق انداخته شود.

تصمیم کمیتهٔ اعتبارنامه‌های سازمان ملل متحد پس از چاشت دوشنبه ۱۸ دسمبر (۲۷ قوس) با صدور قطعنامه‌ای در نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد تصویب شد.

ملل متحد گفته است که کمیتۀ اعتبارنامه‌های این سازمان دو مکاتبه مختلف در مورد نمایندگی دایمی افغانستان، یکی در ماه اگست از آدرس نصیر احمد فایق، شارژدافیر نمایندگی دایمی افغانستان در ملل متحد و دیگری در ماه سپتمبر از سوی وزارت خارجۀ حکومت طالبان دریافت کرده است.

در تصمیم‌گیری نهایی مجمع عمومی ملل متحد آمده است: "ریاست مجمع پیشنهاد کرده است که کمیتۀ اعتبارنامه‌ها، ارزیابی خود را در مورد اعتبارنامه‌های میانمار و افغانستان برای آینده به تعویق بی‌اندازد."

از زمانیکه طالبان در اگست ۲۰۲۱ قدرت را در افغانستان در دست گرفته اند، این سومین بار است که مجمع عمومی سازمان ملل متحد تصمیم‌گیری برای دادن کرسی نمایندگی دایمی افغانستان را به این گروه به تعویق می‌اندازد.

در نزدیک به دو و نیم سال گذشته که طالبان بر افغانستان حاکم اند، نصیر احمد فایق، شارژدافیر نمایندگی دایمی افغانستان در سازمان ملل متحد امور این نمایندگی را سرپرستی کرده و به نمایندگی از افغانستان در جلسات شرکت می‌کند.

فایق در پی این تصمیم ملل متحد به صدای امریکا گفت: ''تا زمانیکه طالبان به خواست‌های مردم افغانستان و جامعه بین‌المللی در راستای احترام و رعایت حقوق تمام شهروندان افغانستان به ویژه زنان و دختران و ایجاد ادارهٔ فراگیر مبتنی بر اراده مردم و حاکمیت قانون تمکین نکنند، به رسمیت شناخته نخواهند شد.''

به تعویق افتادن تصمیم در مورد نمایندگی دایمی افغانستان و میانمار در ملل متحد، به این مفهوم است که نمایندگان فعلی این کشورها می‌توانند در جای شان ابقا شده و به کار ادامه دهند.

هم کمیتۀ اعتبارنامه‌ها و هم مجمع عمومی سازمان ملل متحد به گونۀ سنتی در مورد اعتبارنامه‌های نمایندگان کشورهای عضو، بر اساس اجماع اعضا تصمیم می‌گیرند.

ملل متحد در سال‌های ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ که طالبان بر افغانستان مسلط بودند، این گروه را به رسمیت نشناخته و در آن زمان حکومت به رهبری برهان‌الدین ربانی، رییس جمهور پیشین افغانستان، را که بر بخش کوچک جغرافیای آن کشور کنترول داشت و در برابر طالبان مقاومت می‌کرد، به صفت حکومت مشروع افغانستان به رسمیت می‌شناخت.