قوای بحری ایالات متحده از کشف و ضبط ۷۰ تن مواد سوخت میزایل خبر داد که به گفتۀ مقامها در بین خریطههای کود کیمیایی توسط یک کشتی از ایران به یمن منتقل میشد.
بر اساس بیانیۀ قوای بحری امریکا که روز سه شنبه ۱۵ نومبر (۲۴ عقرب) نشر شد، این مقدار "امونیم پرکلوریت" برای تهیه مواد سوخت به بیش از ده میزایل بالستیکی میانبرد بسنده است. شورشیان حوثی در یمن که از سوی ایران حمایت میشوند، چنین میزایلها را بر نیروهای ایتلاف به رهبری عربستان سعودی پرتاب کرده اند.
امونیم پرکلوریت یک مادۀ غیر عضوی کیمیایی است که از ترکیب آن با مواد سوخت مایع، مواد سوخت راکتهای بزرگ حاصل میشود.
این محموله در حالی کشف و ضبط میشود که ایران به خاطر آنچه "دخالت خارجی" در تظاهرات چند هفتۀ اخیر در آن کشور میخواند، به عربستان سعودی، ایالات متحده و برخی کشورهای دیگر هشدار داده است.
تا کنون شورشیان حوثی و نیز ماموریت ایران در سازمان ملل متحد به پرسشها در مورد این محموله پاسخ ارایه نکرده اند.
تیموتی هاوکینس، یک سخنگوی قوای بحری امریکا مستقر در شرق میانه به خبرگزاری اسوشیتدپرس گفت: "چنین محموله و حجم بزرگ مواد منفجره مایۀ نگرانی جدی است...انتقال غیرقانونی تسلیحات از ایران به یمن منجر به بیثباتی و خشونت میشود."
قوای بحری امریکا گفته است که ناوهای جنگی امریکا این محموله را که در یک کشتی چوبی جابجشا شده بود به تاریخ هشتم نومبر در خلیق عمان متوقف کرد و در جریان یک هفته جستجو و بررسی خریطههای امونیم پرکلوریت از میان خریطههای یوریا کشف و ضبط شد. یوریا که در اصل کود کیمیایی است، برای تولید مواد منفجره نیز کار گرفته شده میتواند.
هاوکینس گفته است که نظامیان امریکایی این کشتی را با بخش زیادی از محمولۀ آن به دلیل خطرات احتمالی، در آب غرق کردند.
نظامیان امریکایی چهار شهروند یمن را که از این کشتی دستگیر کرده اند، به مسوولان حکومت یمن که از سوی جامعۀ بینالمللی به رسمیت شناخته میشود، تحویل داده اند.
شورشیان حوثی در سپتمبر ۲۰۱۴ صنعا پایتخت یمن را تصرف کردند و حکومت مشروع یمن که از سوی جامعۀ بینالمللی به رسمیت شناخته میشود، مجبور به تبعید شد. در مارچ ۲۰۱۵ ایتلاف به رهبری عربستان سعودی در کنار حکومت تبعیدی یمن به جنگ علیه شورشیان حوثی آغاز کرد.
ملل متحد در سال ۲۰۱۴ تحریم انتقال تسلیحات بر شورشیان حوثی را وضع کرد، با آنهم ایران به انتقال انواع مختلف تسلیحات به حوثیها ادامه داده است.
