نهمین دور مذاکرات صلح میان ایالات متحده نمایندگان گروۀ طالبان، به تازگی به پایان رسید و زلمی خلیلزاد، نماینده خاص ایالات متحده در امور صلح افغانستان، امروز (٢ آگست) در کابل با مقامات افغان دیدار کرد.
یک سال از آغاز مذاکرات ایالات متحده با گروه طالبان میگذرد و در این مدت، طالبان به حملات خود علیه مواضع حکومت أفغانستان ادامه داده اند.
در حالی که طرف های مذاکره کننده روی نهایی سازی متن توافقنامه صلح بحث میکردند، طالبان اوایل این هفته ابتدا به قصد تصرف کندز و بعداً به شهر پلخمری در بغلان حمله کردند.
البته این نخستین بار نیست که همزمان با مذاکرات صلح، طالبان در داخل افغانستان علیه حکومت آن کشور دست به عملیات نظامی میزنند.
تاریخچه ٩دور مذاکرات صلح میان ایالات متحده و گروۀ طالبان نشان میدهد که طی این یک سال، این گروه اعم در میز مذاکره و میدان جنگ فعال بوده است.
آغاز مذاکرات و ادامه جنگ
اولین دور مذاکرات صلح میان ایالات متحده و نمایندگان گروه طالبان، بگونۀ رسمی در ماۀ سپتمبر سال ٢٠١٨ آغاز شد.
اما اولین دیدار میان نمایندگان طالبان و زلمی خلیلزاد، نمایندۀ خاص ایالات متحده در امور صلح افغانستان، به تاریخ ١٢ اکتوبر سال ٢٠١٨ در دوحه در پایتخت قطر صورت گرفت.
از همان آغاز روند مذاکرات صلح میان هردو طرف، طالبان بارها به قصد تصرف شهرها و ولسوالی های مختلف افغانستان، با نیروهای امنیتی و دفاعی افغان جنگیده اند.
در سپتمبر سال ٢٠١٨، در حالی که افغان ها اقدام اایالات متحده برای مذاکره مستقیم با گروه طالبان را به فال نیک گرفته بودند، در شمال آن کشور، به شمول کندز، جنگجویان طالب با نیروهای های امنیتی افغانستان در حال نبرد بودند.
در مجموع این حملات ١٧٥ تن از نیروهای امنیتی افغان کشته و صدها تن دیگر زخمی شده و یا هم به اسارت طالبان در آمدند.
یک ماه بعد، طرف های مذاکره کننده در حالی برای بار دوم به میز مذاکره برگشتند که طالبان مسؤلیت ترور عبدالرزاق اچکزی، قوماندان امنیه ولایت قندهار و عبدالجبار قهرمان، کاندید ولسی جرگه افغانستان را به عهده گرفته و به حملات خود علیه مواضع حکومت أفغانستان نیز در نقاط مختلف ادامه دادند.
دور سوم این مذاکرات، در ماه نوامبر از سر گرفته شد و حتی طولانی شدن این دور مذاکرات نیز مانع حملات گروه طالبان نشد. در این ماه در مجموع ١٢١ نیروی امنیتی به شمول سه امریکایی کشته شدند.
سال ٢٠١٨ با دور سوم مذاکرات صلح و درخواست طالبان برای خروج نام خود از فهرست گروه های تروریستی خاتمه یافت.
دور چهارم مذاکرات در ماه جنوری سال ٢٠١٩ آغاز گردید. همزمان با گمانه زنی در باره چهار موضوع بحث در این مذاکرات، طالبان به حملات خود علیه مواضع حکومتی ادامه داده و تاکید کردند که تا خروج نیروهای خارجی به جنگ ادامه خواهند داد.
حاصل تلفات این درگیری ها در ماه جنوری، ٢٠٩نیروی امنیتی و ٣٢ غیرنظامی بود.
دور پنجم در اواخر ماه فبروری و با حضور ملا عبدالغنی برادر در این نشست وارد یک مرحله تازه شد.
اما این ماه نیز در داخل افغانستان با درگیری و جنگ همراه بود. نیروهای أفغان در میدان های نبرد تلفات سنگینی متحمل شدند و حداقل ٢۴٣نفر کشته دادند.
دور ششم در اول ماه می برگزار شد اما به دلیل اختلاف نظر طرف های مذاکره کننده روی جدول زمانی خروج نیروهای امریکای نیمه تمام خاتمه یافت.
اما در میدان نبرد، طالبان به فشار برحکومت أفغانستان افزودند. بیش از ٣٦٠ نیروی امنیتی أفغان و ١٥٦ غیرنظامی کشته شدند.
دور هفتم مذاکرات در ماه جولای با اعلام این که دو طرف در حال تهیه پیس نویس توافقنامه صلح هستند، دایر گردید و رهبر طالبان نیز از جدیت آن گروه در این مذاکرات صحبت کرد.
اما جولای خونبارترین ماه برای نیروهای امنیتی أفغان بود و با کشته شدن ٦٦٦ نفر، پر تلفات ترین ماه سال را رقم زد.
دور هشتم و نهم مذاکرات در ماه آگست آغاز شد. این بار امیدها از رسیدن به توافق با طالبان در میان أفغان ها افزایش یافت و خلیلزاد نیز از حل بسیاری از اختلافات با طالبان خبر داد.
در دور نهم، از یک سو احتمال امضای توافقنامه صلح مذاکرات بین الافغانی تقویت شده و از سوی دیگر، حملات طالبان در شمال افغانستان تشدید یافته است.
در مجموع، از ماه نوامبر سال ٢٠١٨ تا پایان ماه آگست سال ٢٠١٩، بیش از ٢٧۴٥ سرباز امنیتی أفغان و ٩٥۴غیرنظامی کشته و هزاران تن دیگر زخمی شدند.
البته در یک سال گذشته، نیروهای أفغان نیز مواضع طالبان را در نقاط مختلف أفغانستان هدف قرار دادند.با وجود این که آمار رسمی از شمار تلفات گروه طالبان وجود ندارد، اما گفته میشود که صدها تن از جنگجویان طالبان کشته و زخمی شده اند.