محمد شهباز شریف، رییس حزب مسلم لیگ-نواز و برادر نواز شریف، صدر اعظم پیشین پاکستان از سوی پارلمان پاکستان به عنوان صدر اعظم جدید آن کشور گماشته شده است.
به گفتۀ ناظران، صدر اعظم فعلی پاکستان رابطۀ نزدیک با اردو و استخبارات کشورش دارد و از همین رو توقع می‌رود که با سایر نیروهای قدرتمند سیاسی به ویژه تشکیلات نظامی در تقابل قرار نگیرد.
با اشاره به نزدیکی شهباز شریف با اردو و استخبارات پاکستان، برخی کارشناسان می‌گویند که آقای شریف در خصوص روابط با طالبان پا از ستراتیژی اردو فراتر نخواهد نهاد.
رضا قاسمی، کارشناس روابط بین‌الملل، به صدای امریکا گفت که از رهگذر حمایت از گروه‌های اسلامگرا در منطقه به ویژه در افغانستان، عمران خان و شهباز شریف شبیه هم اند. آقای قاسمی به زمانی اشاره می‌کند که شهباز شریف وزیر دولت پاکستان در امور پنجاب بود و به شدت بر ضد غرب و امریکا حرف می‌زد.
افزون بر این، به گفتۀ آقای قاسمی شورای امنیت ملی و وزارت خارجۀ پاکستان تنها طراحان سیاست خارجی آن کشور نیستند که با تغییر بازیگران متاثر شود، بلکه اردوی پاکستان سیاست خارجی را در قالب امنیت ملی آن کشور طراحی و ذریعۀ رهبران سیاسی و وزیران خارجه تطبیق می‌کند.
این کارشناس روابط بین‌الملل گفت که برای پاکستان، افغانستان در وضعیت فعلی بهتر از هر افغانستانی است که پاکستان از سال ۱۹۴۷ با آن تعامل داشته است.
او افزود:"تا زمانیکه مرز دیورند، طالبان پاکستانی و مهمتر از همه هندوستان از داخل افغانستان مشکل‌آفرین نباشد و تا زمانیکه تعامل سیاسی، امنیتی و اقتصادی بین افغانستان و پاکستان به دلخواه پاکستان پیش برود، با عزل و نصب نخست وزیران و رهبران پاکستانی هیچ تغییری در رویکرد این کشور در قبال افغانستان تحت حاکمیت امارت طالبان بوجود نخواهد آمد."
اسدالله زایری، کارشناس سیاسی، نیز می‌گوید که برکناری عمران خان و تقرر شهباز شریف، از رهگذر محتوا، به رویکرد آن کشور در قبال افغانستان و طالبان تغییری چندانی نمی‌آورد. او به این باور است که شهباز شریف، سیاست‌هایی را در قبال افغانستان و طالبان دنبال خواهد کرد که در دورۀ عمران خان در افغانستان پیش برده می‌شد، اما ممکن شیوۀ مدیریت متفاوت باشد.
این کارشناس سیاسی افزود که با رفتن آقای خان و آمدن آقای شریف تغییرات مثبتی در سیاست خارجی پاکستان در قبال افغانستان به وجود نخواهد آمد، اما گفت: "با توجه به سابقهٔ روابط خانوادهٔ شریف با کشورهای عربی، به نظر می‌رسد که با حضور آقای شریف در مسند قدرت، شاید سیاست پاکستان همسو با قطر، عربستان و کشورهای حاشیه خلیج فارس آرام آرام در راستای شناسایی و تثبیت حکومت سرپرست در افغانستان سرعت بیشتری بگیرد."
تا کنون هیچ کشوری حکومت طالبان را به رسمیت نشاخته است، به شمول پاکستان، عربستان سعودی و امارات متحدۀ عرب که در دهۀ ۱۹۹۰ حکومت این گروه را به رسمیت شناخته بودند.
ویس ناصری، تحلیلگر سیاسی، می‌گوید که هر مهره‌ای که در کرسی صدارت پاکستان قرار می‌گیرد، افغانستان را عمق استراتیژیک پاکستان می‌پندارد.
آقای ناصری افزود: "طالب‌ها در زمان بی‌نظیر بوتو ایجاد شده و در زمان جنرال مشرف بسیار تقویت شدندو جنرال مشرف اعلام کرد که عمق استراتیژیک ما افغانستان است و طالب‌ها پشتون‌ها استند، اکثریت استند و متحدین استراتیژیک پاکستان در افغانستان طالب است."
او گفت که عمران خان نیز عین سیاست مشرف را داشت و به گفتۀ وی "هیچ سیاستمدار پاکستان نمی‌تواند تغییرات کلی در قبال افغانستان بیاورد."
با این حال، آگاهان امور به این نظر اند که تحولات سیاسی در پاکستان، قدرت لابی‌گری آن کشور برای طالبان را تا مدتی تضعیف می‌کند، زیرا آن کشور تا مدتی به مسایل داخلی مصروف می‌شود.
شهباز شریف، ۲۳مین فردی است که در کرسی صدارت پاکستان تکیه می‌زند، کرسی‌ای که هیچ صدر اعظم در پاکستان دورۀ تصدی آن را تکمیل نکرده است.
