مؤسسه برابری برای صلح و دموکراسی با تدویر یک سمینار چهار روزه درکابل از یک گروه پانزده نفری فعالین حقوق مدنی و حقوق زنان دعوت نموده تا در مورد راه های تأمین صلح با فعالین زن در افغانستان تبادل نظریات نمایند.
حبیبه سرابی ابراز داشت که زنان میتوانند در آوردن صلح در هر دو کشور همکاری کنند و نقش‌شان در این عرصه، خیلی ها حایز اهمیت است.
بانو سرابی بیان داشت:
"ما در حال حاضر در هر دو کشور افراطیت را میبینیم و قربانیان افراطیت زنان اند، زنانیاند که اعضای خانواده‌شان را از دست میدهند و به همین اساس کوششهای شان برای آوردن صلح بسیار مهم است."
پانزده تن از زنان فعال پاکستانی برای اشتراک در سمینار چهار روزه اشتراک کرده اند.
قبلا نیز شماری از فعالین حقوق مدنی پاکستان طی دیدار با اعضای شورای ملی افغانستان ، در مورد تأمین صلح و طرق رسیدن به آن صحبت نموده بودند.
این هیئت میگوید که مردم افغانستان و پاکستان ، در شرایط کنونی نیاز به سعی و تلاش مشترک در ایجاد و تأمین صلح دارند.
گلالی اسماعیل به نمایندگی از زنانیکه از پاکستان به کابل آمدهاند گفت، درد های زنان هر دو کشور همسان بوده و آنها میتوانند برای آوردن صلح، دست به دست هم دهند.
او افزود:
"ما میخواهیم در منطقه با امنیت یکجا شویم، چون امنیت افغانستان و پاکستان به همدیگر رابطه دارد، امنیت زمانی میاید که زنان دو کشور برای تأمین امنیت، دست به دست هم دهند."
این درحالیست که یک هیئت پارلمان پاکستان نیز اخیراً به کابل سفرکرد و بیشتر روی مسایل مربوط به مصالحه تاکید ورزیده بود لکن با گذشت نزدیک به یک ماع ازین سفر تا کنون نتیجه عملی آن بدست نیامده است.
وزارت امور زنان گفته است که برای آوردن صلح در افغانستان و پاکستان، تنها راه اندازی محافل، کفایت نمیکند.
سپوژمی وردک، معین این وزارت روز یکشنبه در سمینار که به اشتراک فعالین مدنی افغانستان و پاکستان برگزار شده بود گفت، برای تأمین صلح باید تصامیمی که درهمچو سمینار ها گرفته میشود ، جنبه عملی یابد.
وردک افزود که همچو کنفرانس های مشترک زمانی نتایج خوب بدست میدهد که پلان و طرح عملی داشته باشد.
