به نظر می رسد که طرز لباس پوشیدن یا به اصطلاح حجاب زنان در چند دهۀ اخیر از مسایل بحث برانگیز در افغانستان بوده است زیرا به باور شماری از مردم پوشیدن چادری، رعایت حجابی است که دین اسلام بر آن تاکید دارد.
اما به باور شماری از افغان ها، تغییراتی که در شیوه لباس پوشیدن زنان در چند دهه اخیر رونما شده است، بیانگر آن است که آزادی ها و محدودیت های موجود برای زنان افغان بیشتر از ریشه های سیاسی، تقلیدی و فرهنگی سردر می آورد تا اینکه اسلامی باشد.
شیما یکی از زنان فعال افغان است که شاهد تغییر سه رژیم سیاسی در افغانستان بوده و در هر رژیم مجبور به تغییر در شیوۀ لباس پوشیدن خود شده است.
شیما می گوید که در زمان طالبان چادری می پوشید و دیگر هرگز چنین نخواهد کرد، زیرا به باور وی طالبان و مجاهدین به خاطر اهداف سیاسی خود پوشیدن چادری را بر زنان تحمیل کرده بودند.
خانم شیما می گوید که زنان افغان اکنون با افزایش سطح آگاهی به حقوق خود پی برده اند که زندگی و آرایش ظاهری به خواست خود، یکی از این حقوق می باشد.
فروزان محصل پوهنتون تعلیم تربیه سید جمال الدین می گوید که به هیچ صورت آماده نیست که با محدودیت های همگون رژیم طالبان مواجه شود. او می گوید که زنان باید هراس نداشته و به کسی اجازه ندهند که آزادی شان را بگیرد.
بازار گرم چادری
با این که زنان فعال و زنان شهرنشین با پوشیدن چادری به شدت مخالف اند، اما رونق و کششی که در مغازه های فروش چادری در کابل وجود دارد حقیقت دیگری را آشکار می سازد.
روکی یکی از چادری فروشان شهر کابل می گوید که روزانه به طور پرچون ده ها چادری را می فروشد. او می گوید که سالانه ده ها هزار چادری را به گونۀ عمده به مشتریان خود در ولایت های مختلف افغانستان به فروش می رساند.
پرسش این است که آیا پوشش زنانه که تا هنوز هم مردم در افغانستان به آن اهمیت ویژه قایل اند، تا چه حد با حجابی مطابقت دارد که اسلام بر آن تاکید دارد.
عبدالروف هروی، آگاه علوم اسلامی می گوید که چادری هیچ صبغه شرعی ندارد، اما حجاب-پوشیدن تمام بدن زن به جز چهره و دست ها- یک امر واجب و حتمی است.
هروی می گوید که اکثر علمای اسلام در این مورد اتفاق نظر دارند، حتا آشکار نگه داشتن چهرۀ زنان در مناسک حج یک امر حتمی است. او استدلال می کند که اگر پوشیدن چادری و پنهان کردن صورت فرض می بود باید در مناسک حج بر آن تاکید می شد.
آقای هروی با مروری بر پیشینۀ چادری می گوید که این کالا در زمان استعمار انگلیس از هند به افغانستان آمد و رفته رفته پوشیدن آن در میان مردم به ویژه در روستا ها رواج پیدا کرد.
در همین حال شماری از زنان افغان نگران اند که مبادا با تحولات سیاسی و خروج نیرو های خارجی از افغانستان به ویژه در مذاکرات صلح با طالبان، آزادی ها، حقوق و امتیازات به دست آمدۀ زنان در ده سال گذشته معامله و قربانی شود.
اما مقامات حکومت افغانستان می گویند که در هیچ شرایطی با حقوق و امتیازات زنان که در قانون اساسی کشور تسجیل شده است، معاملۀ سیاسی صورت نخواهد گرفت.
اما به باور شماری از افغان ها، تغییراتی که در شیوه لباس پوشیدن زنان در چند دهه اخیر رونما شده است، بیانگر آن است که آزادی ها و محدودیت های موجود برای زنان افغان بیشتر از ریشه های سیاسی، تقلیدی و فرهنگی سردر می آورد تا اینکه اسلامی باشد.
شیما یکی از زنان فعال افغان است که شاهد تغییر سه رژیم سیاسی در افغانستان بوده و در هر رژیم مجبور به تغییر در شیوۀ لباس پوشیدن خود شده است.
شیما می گوید که در زمان طالبان چادری می پوشید و دیگر هرگز چنین نخواهد کرد، زیرا به باور وی طالبان و مجاهدین به خاطر اهداف سیاسی خود پوشیدن چادری را بر زنان تحمیل کرده بودند.
خانم شیما می گوید که زنان افغان اکنون با افزایش سطح آگاهی به حقوق خود پی برده اند که زندگی و آرایش ظاهری به خواست خود، یکی از این حقوق می باشد.
فروزان محصل پوهنتون تعلیم تربیه سید جمال الدین می گوید که به هیچ صورت آماده نیست که با محدودیت های همگون رژیم طالبان مواجه شود. او می گوید که زنان باید هراس نداشته و به کسی اجازه ندهند که آزادی شان را بگیرد.
بازار گرم چادری
با این که زنان فعال و زنان شهرنشین با پوشیدن چادری به شدت مخالف اند، اما رونق و کششی که در مغازه های فروش چادری در کابل وجود دارد حقیقت دیگری را آشکار می سازد.
روکی یکی از چادری فروشان شهر کابل می گوید که روزانه به طور پرچون ده ها چادری را می فروشد. او می گوید که سالانه ده ها هزار چادری را به گونۀ عمده به مشتریان خود در ولایت های مختلف افغانستان به فروش می رساند.
پرسش این است که آیا پوشش زنانه که تا هنوز هم مردم در افغانستان به آن اهمیت ویژه قایل اند، تا چه حد با حجابی مطابقت دارد که اسلام بر آن تاکید دارد.
عبدالروف هروی، آگاه علوم اسلامی می گوید که چادری هیچ صبغه شرعی ندارد، اما حجاب-پوشیدن تمام بدن زن به جز چهره و دست ها- یک امر واجب و حتمی است.
هروی می گوید که اکثر علمای اسلام در این مورد اتفاق نظر دارند، حتا آشکار نگه داشتن چهرۀ زنان در مناسک حج یک امر حتمی است. او استدلال می کند که اگر پوشیدن چادری و پنهان کردن صورت فرض می بود باید در مناسک حج بر آن تاکید می شد.
آقای هروی با مروری بر پیشینۀ چادری می گوید که این کالا در زمان استعمار انگلیس از هند به افغانستان آمد و رفته رفته پوشیدن آن در میان مردم به ویژه در روستا ها رواج پیدا کرد.
در همین حال شماری از زنان افغان نگران اند که مبادا با تحولات سیاسی و خروج نیرو های خارجی از افغانستان به ویژه در مذاکرات صلح با طالبان، آزادی ها، حقوق و امتیازات به دست آمدۀ زنان در ده سال گذشته معامله و قربانی شود.
اما مقامات حکومت افغانستان می گویند که در هیچ شرایطی با حقوق و امتیازات زنان که در قانون اساسی کشور تسجیل شده است، معاملۀ سیاسی صورت نخواهد گرفت.