طالبان نشستی را زیر نام "گردهمای بزرگ مردمی" با حضور مقام‌های این گروه و صدها تن از چهره‌های مذهبی در ولایت قندهار برگزار کرده و این نشست در حال حاضر، جریان دارد.
حاجی زید، سخنگوی والی قندهار روز پنجشنبه ۱۸ اگست (۲۷ اسد) به خبرنگاران گفت که در این نشست، حدود ۳۰۰۰ عالم دین، بزرگان قومی، فعالان جامعۀ مدنی و فرهنگیان از سراسر افغانستان اشتراک کرده اند. اما در این همایش هیچ زن حضور ندارد.
مقام‌های طالبان گفته اند که در این نشست روی موضوعات اقتصادی، سیاسی، مشروعیت داخلی، تلاش برای دعوت مقام‌های حکومت پیشین به افغانستان و اطاعت مردم از نظام کنونی بحث و گفتگو خواهد شد.
برخی از خبرنگاران محلی در قندهار گفته اند که این گردهمایی در یک تالار عروسی و تحت تدابیر شدید امنیتی در مربوطات ناحیۀ دوم این شهر برگزار شده است. به گفتۀ آنان، افراد طالبان بسیاری از جاده‌های منتهی به محل برگزاری این نشست را مسدود کرده و از روز گذشته به این‌سو از تردد مردم به این ساحه جلوگیری کرده اند.
در جریان دو ماه گذشته، این دومین نشست بزرگ است که از سوی طالبان در کابل و قندهار برگزار می‌شود. نخستین همایش بزرگ این گروه به تاریخ ۳۰ جون (نهم سرطان) تحت تدابیر شدید امنیتی در خیمۀ لویه جرگه در شهر کابل برگزار شده بود.
با آنکه طالبان گفته اند که با برگزاری این نشست‌ها می‌خواهند مطمین شوند که جامعه در مسیر مثبت قرار دارد و دیدگاه عامۀ مردم را در مورد مسایل حاد کشور داشته باشند، اما مخالفان و منتقدان طالبان، این نشست‌ها را تلاش این گروه برای کسب مشروعیت خوانده اند.
رضا قاسمی، تحلیلگر روابط بین‌الملل به صدای امریکا گفت که در طول تاریخ افغانستان "جرگه‌ها ابزار مناسب سنتی به حکومت‌های ناکام بوده است" تا با دست‌کاری همچون جلسات، برای شان مشروعیت به وجود بیاورند.
هرچند از تسلط دوبارۀ طالبان بر افغانستان بیشتر از یک سال می‌گذرد، اما حکومت این گروه هنوز هم با بحران مشروعیت داخلی و خارجی روبرو است.
اما خالد حنفی، سرپرست وزارت امر به معروف و نهی از منکر طالبان در نشست بزرگ مردمی در قندهار گفت: "مشروعیت به چه معنا است. در کابل هزاران عالم دین، بزرگان قومی و متنفذین به امیرالمومنین [هبت‌الله اخندزاده] بیعت کردند، هزاران تجار در دیدار با او حمایت شان را از [طالبان] اعلام کردند، پس مشروعیت دیگر چگونه می‌باشد؟"
همچنان در بیش از یک سال گذشته که طالبان بر افغانستان حاکم شده اند، تا کنون هیچ کشوری حاکمیت این گروه را به رسمیت نشناخته است، حتا پاکستان که از بدو پیدایش طالبان روابط تنگاتنگ با این گروه داشته و به گفتۀ مخالفان طالبان همواره این گروه را حمایت مالی و معنوی کرده است.
جامعۀ جهانی طالبان را زیر فشار قرار داده است تا به ایجاد یک حکومت همه‌شمول متشکل از همه اقوام و اقلیت‌ها تن داده و به حقوق بشر به شمول حق کار و آموزش زنان و دختران احترام قایل شوند.