برنامۀ غذایی جهان (WFP) میگوید که آمار افغانهای زیر خط فقر از ۹ میلیون، به ۱۳ میلیون تن افزایش یافته است.
زلتن ملیسیک، رئیس برنامۀ غذایی جهان در افغانستان، که روز سه شنبه (۲۴ میزان) در برنامۀ تجلیل از روز جهانی غذا، در کابل صحبت میکرد، گفت که در جریان سال ۲۰۱۸ میلادی، در اکثر کشورهای ناامن؛ جنگهای مسلحانه مصؤونیت غذایی و برنامههای جلوگیری از سوء تغذیه را با چالشهایی مواجه کرده است.
رئیس برنامۀ غذایی جهان در افغانستان افزود که مبارزه با فقر در افغانستان نیز به دلیل جنگ با چالش مواجه شده است. به گفتۀ وی، حوادث طبیعی، بیجاشدن، برگشت عودتکنندگان و خشکسالی کنونی، تماماً روی مصؤونیت غذایی و تغذیه تأثیرات منفی گذاشته است.
او گفت: "بر اساس آمار سروی غذا و امنیت؛ وضعیت زندگی در افغانستان که امسال نشر شد، هشدار میدهد که در طول سه سال گذشته، عدم مصؤونیت غذایی و تغذیه، از ۹ میلیون تن به ۱۳ میلیون افزایش یافته است".
همچنان، آقای ملیسیک، با اشاره به خشکسالی در افغانستان گفت که این پدیده، سبب شده است تا ۳.۵ میلیون افغان از لحاظ مصؤونیت غذایی، آسیب ببینند.
شعار امسال روز جهانی غذا "کارکردهای ما، آیندۀ ما است و جهان عاری از گرسنگی تا سال ۲۰۳۰ ممکن است" تعیین شده است.
نصیراحمد درانی، وزیر زراعت، مالداری و آبیاری افغانستان، در این مراسم گفت که حکومت بر اساس تواناییهایش در راستای مبارزه با گرسنگی، اقداماتی را انجام داده است.
به گفتۀ وی، امسال ۱۱۹هزار تُن گندم از ذخایر استراتیژیک این وزارت به افغانهای آسیبدیدگان خشکسالی، بیجاشدگان و افراد نیازمند توزیع کرده است، همچنان این وزارت ۶۰هزار تُن گندم را به صورت رایگان در اختیار برنامۀ خوراکه و زراعت ملل متحد، قرار داده است.
او افزود: "۷۰ فیصد قشر فقیر در ساحات روستایی زندگی دارند و زندگی شان به زراعت و فعالیتهای مرتبط به زراعت وابستگی دارد. بناءً وزارت زراعت به خاطر رشد زراعت در این راستا در شش محور اساسی که ما را به طرف مصؤونیت غذایی میبرد، اقدامات لازم نموده است".
به گفتۀ وی، روی دست گرفتن برنامههایی برای افزایش محصولات زراعتی، حمایت از دهقانان، بلندبردن کیفیت غذایی، توجه به زنجیرههای غذایی برای افزایش تولیدات، معیاریساختن محصولات زراعتی و بازنگری پالیسی زراعتی با توجه به تغییر اقلیم از اقدامات وزارت زراعت در راستای مبارزه با گرسنگی است.
این در حالی است که خشکسالی در ۲۰ ولایت افغانستان، نه تنها شهروندان افغان را از لحاظ معیشت آسیب زده؛ بلکه بر بنیاد معلومات رسمی حکومت، ۵۰ درصد محصولات زراعتی را نیز کاهش داده است.