زمانی فکر میشد که هند شاید بزرگترین میزبان اشخاص ملوث به وایرس عامل ایدس یا اچ آی وی باشد اما مطالعات تازه نشان میدهد که شمار این اشخاص حالا به بیشتر از نصف آن کاهش یافته است.
کارشناسان میگویند، این بدین معنا نیست که گویا مبارزه علیه ایدس در این کشور خاتمه یافته است.
مقامات میگویند راه های تازۀ مبارزه علیه مرض ایدس، شمار اشخاص منتن به ایچ آی وی را در هند کاهش داده است.
طبق تحقیقات تازه، واقعات بیماری ایدس فعلاً در هند نسبت به افریقای جنوبی و نایجریا کمتر است.
دکتور دېنس براون هماهنگ کننده بین المللی مبارزه علیه ایدس در سازمان ملل میگوید که احصائیه جدید، دلیلی برای توقف تلاش های بیشتر در این عرصه نمی باشد
او ميگويد، « شما نباید به مردم به دلیل اینکه شمار اشخاص منتن از پنج اعشاریه هفت میلیون به دونیم میلیون کاهش یافته، بگوید که میتوانند بروند و روابط جنسی غیرمصئون داشته باشند. روش وقایوی حالا هم مانند گذشته است.
مردم حالا هم باید در مورد اچ آی وی آگاه شوند. ضرور است تا حالا هم روابط جنسی مصئون داشته باشند و از زرق مواد مخدر دوری گزینند.» اما هیچ کس نمیداند که از میان یک اعشاریه یک میلیارد تن نفوس هند دقیقاً چه تعدادی به این وایرس ملوث اند.
دکتور دېنس برون ميگويد، « مردم در آزمایش برای ایچ آی وی متردد هستند. بعضی اوقات تقاضای این آزمایش یک نوع لکهء ننگ پنداشته میشود. در بسیاری از شفاخانه ها با مردم رویهء و سلوک مناسب صورت نمیگیرد و حتی متخصصین صحی با آنها رفتار تبعیض پسندانه میکنند.
» روابط جنسی پرمخاطره از سوی کارگران مهاجر، راننده گان، متعلمین و غیره در پخش وایرس نقش داشته و در برخی از مناطق زرق مواد مخدر باعث آن میگردد.
اشوک الکزاندر گرداننده گی مرکز مجادله علیه ایدس بنیاد بیل و ملیندا گیتس را در هند برعهده دارد. وی ادعا میگوید در کشور بزرگی مانند هند، حکومت به تنهایی نمیتواند علیه این بیماری کشنده، مبارزهء موثر نماید.
اشوک الکزاندر ميگويد، « حکومت نقش ابتدایی داشته اما نقش عمده را مطبوعات و همچنان رهبران جامعه بر عهده دارد. در هند اشخاصی مانند ستاره های بالیوود و قهرمانان کرکت و یا دیگر رشته های ورزشی وجود دارند که در یک زمان با یک کلمه میتوانند پیام شان را به میلیون ها تن برسانند.
» حکومت مقدار پول تخصیص شده برای مبارزه با ایدس را افزایش داده و تقریباً آنرا به دو میلیارد دالر رساند. اضافه بر آن یک میلیارد دالر دیگر را کشور های امداد رسان کمک میکنند.
با وجود تعهد قبلی حکومت هند مبنی بر تداوی رایگان صد هزار تن از بیماران مبتلا به ایچ آی وی تا پایان سال روان، فعالیت در این عرصه کند به نظر میرسد. تنها ده تا پانزده در صد مبتلایان، به تداوی ضمیموي دسترسی دارند. آقای اشوک میافزاید:
اشوک ميگويد، « بدبختانه اچ آی وی یا وایرس عامل ایدس در قدم نخست طبقهء نادار و از نظر افتادهء جامعه را مصاب میسازد و برای آنان مصرف نمودن صد دالر یا بیشتر از آن در یک ماه ناممکن است.
در حقیقت بیماری ای مانند ایدس میتواند خانواده ای را برای نسل ها بدهکار نگهدارد.» با وجود رقم نازل نشان داده شده در احصائیه ها، شماری از کارشناسان نگران این اند که میلیون ها تن شاید در جریان سالهای آینده باعث انتشار وایرس عامل ایدس در شبه قارهء هند گردد.
چنین حالتی برای هند، کشوری که نفوس آن رو به افزایش است، چلنج بزرگی به شمار خواهد رفت.