ماه نومبر، ماه آگاهی از مرض آلزایمر یا یاد فراموشی شدید

دارو های کاهش کلسترول خون از جملهء معمول ترین دارو هایی است که در سرتاسر جهان به بیماران تجویز می شوند.

این دارو ها برای کاهش بیماری قلبی بسیار مفید می باشند. اکنون این دارو ها توجه یی نو را به حیث یک دارویی که ممکن است حمله جنون و بیماری آلزایمر یا فراموشی شدید را به تاخیر بایندازد یا جلوگیری نماید به خود معطوف داشته است.

در ایالات متحده امریکا ماه نومبر ماه آگاهی از آلزایمر میباشد. تعداد این بیماران آلزایمری متحیرکننده است و این تعداد در حال افزایش میباشند.

پژوهشگران در مرکز صحت عامه جان هاپکنیز تخمین می زند که بیشتر از 26 ملیون نفر در سراسر جهان اکنون با بیماری آلزایمر زندگی میکنند که غالبا معمول ترین آنها از قسم جنون میباشد.

توقع می رود این بیماری تا سال 2050 چهار برابر گردد. تشخیص مرض در یک بیمار زنده وابسته به ظرز تفکر او است.

بیماری آلزایمر تا زمانی که کالبد شکافی بربیمار بعد از مرگش صورت نگیرد تایید نمی گردد.

درحال حاضر هیچ راه علاجی برای این مرض نیست. تلاش برای یافتن یک داروی معجزه آسا دوام دارد.

استاتین یکی ازانواع دارو هایی است که به نظر می رسد در در مان این بیماری سودمند باشد.

داکتر انریک لارسون در مرکز درمانی هار بور ویو در سیاتل امریکا راهنمای این مطالعه میباشد.

او میگوید: "دارو های استاتین تاثیرات مختلفی دارند. اثرات آنها می تواند بر عضله های خون تاثیر گزار باشد آنها می تواند بر پروتئین معین که در مغز تولید می گردد تاثیر بگذارند و نظریه این است که اگر شما بتوانید آن بخش نیمرخ را که رگهای پر خطر در آن است کاهش بدهید ممکن است به جلوگیری از جنون و بیماری آلزایمر بیانجامد."

داکتر لارسون و همکارانش فکر می کنند که داروی استاتین ممکن است به جلوگیری از رشد پروتئین موسوم به تاو وو کمک نماید و همچنین به حیث یک بافت از پلاکت های بغرنج و درهم پیچیده کمک نماید که جریان خون را در داخل مغز یک قربانی آلزایمر محدود می سازد.

چندین نوع داروی استاتین موجود است که هر کدام از لحاظ کیمیاوی با دیگر متفاوت می باشند.

تام مونتین که یک پتالوجیست است میگوید توجه بخش بعدی مطالعه بر روی داروی استاتینی معطوف خواهد شد که موثریت بیشتر در مغز دارد.

داکتر تام مونتین میگوید: " تعدادی از داروی های استاتین موجود است که وارد مغز می شوند و بعضی دیگر هستند که وارد مغز نمی شوند.

و اگر شما شک کنید که آنها ممکن است یک تاثیر معالجوی داشته باشد آن هم با تاثیر مستقیم بر مغز سپس شما پیش بینی خواهید کرد که آنهایی که به مغز وارد می شوند بیشتر از سایر داروها موثر می باشد."

محققین دانشگاه واشنگتن باور دارند که عوامل راه و رسم زندگی همچنین یک نقش حیاتی در تاخیر یا جلوگیری بیماری آلزایمر ایفا نماید.

آنها میگویند که فعالیت بدن و مغز ممکن است در کاهش خطر به اندازه 30 تا 40 درصد کمک نماید.

در همین حال بنیاد آمریکایی آلزایمر همچنین در حال حمایت از آزمایش سرعت ذکاوت ذهن به حیث بخشی از یک آزمایش فیزیکی روزمره است.

اکنون با انجام برخی اقدامت ممانعتی فقط ممکن است زندگی بیماران برای مدتی فراهم گردد آنهم تا وقتی که در مورد استاتین ها یا داروهای دیگر شناخته شود یا تا زمانی که یک درمان پیدا شود.