دانشمندان آستراليائی ميگويند، يک مرکب کیمياوی که برای خال ماندن و زينت پيشاني، مورد استفادۀ زنان هند قرار ميگرفت، احتمال دارد کليد پيشرفت در معالجۀ سرطان جلد باشد.
براي اولين بار، در سال های ۱۹۰۰، گلاب به نام بنگال، برای رنگ غذا، رنگ کردن منسوجات و منحیث وسيلۀ آرايش، مورد استفاده قرار گرفت. اما اکنون ثابت گرديده است که این گلاب، در مبارزه عليۀ سرطان جلد وسیله مفيدی میباشد.
اعلانات تلويزيون پيوسته از خطرات انعکاس نور و معروض شدن بيش از حد به شعاع آفتاب هشدار ميدهند.
خطر دیگر هم امکان انقباض تومور سياه رنگ در قشر عميق پوست بدن است که نوعی از سرطان جلد توصيف گرديده است - که امکان دارد در سراسر بدن منتشر گردد. از اثر اين مرض، هر سال بيشتر از يک هزار و دو صد آستراليائی، حيات شان را از دست ميدهند.
براي کنترول مرض، آزمايشات اوليۀ تزريق گلاب بنگال در سلولهای يک غدۀ سرطانی، رقم هفتاد و پنج درصد موفقيت را نشان ميدهد.
پروفيسور جان – تامسن آمر بخش تومور سرطانی جلد در پوهنتون سدنی آستراليا ميگويد، اين رنگينۀ طبيعی، احتمال دارد يک وسيلۀ نيرومند برای تداوی مرض سرطان باشد.
او میگوید: "ما باور داريم ترزيق آن در سلولهاي غدۀ سرطاني، تاثیر داشته وغدوات را وادار ميسازد با ميکانيزم تخريب خودي، از بين بروند. ولي در مجموع تطبيق عين ميکانيزم براي تداوي هنوز واضح نگرديده است.
اين طريقه براي مردمانيکه داراي غدوات اصلي اند هنوز قابل استفاده نيست. معالجۀ غدوات اصلي و بنيادي مستوجب عمل جراحي میباشد. و قابل استفاده به کسانی است که معالجۀ اوليۀ شان ناکام مانده ويا دوباره مرض شان دوباره بازگشت ميکند."
حدود نود فيصد آستراليائي ها که تومورهاي پيشرفته دارند و زنده مانده اند، از تشخيص و تداوي اخيرسپاسگزاري کرده اند. اگر بدون تداوي باقي بماند، مرض کشنده و مهلک خواهد بود.
گروه ديگر تحقيق کنندگان در آستراليا، برای دريافت تداوي سرطان جلد، از طريق وراثت کار میکنند.
اکثريت آستراليائي ها بنابر به داشتن جلد نازک، نسبت به مردمان کانادا، امريکا، چهار مرتبه بیشتر مبتلا به سرطان جلد میگردند.