شمار زیادی از پناهجویان افغان در کشورهای اروپایی به ویژه در حوزهٔ بالکان، می‌گویند که با مشکل جدی انگشت نگاری روبرو استند.
بر اساس قانون "دوبلین" که توسط ۲۹ کشور عضو اتحادیه اروپا و بریتانیا تصویب شده است، پناهجویان مکلف اند تا در نخستین کشور این اتحادیه که انگشت‌نگاری می‌شوند، در همانجا درخواست پناهندگی بدهند و حق درخواست پناهندگی در دیگر کشورهای این اتحادیه را ندارند.
پناهجویانی که در صدد رفتن به کشورهای غرب اروپا اند، ادعا می‌کنند که در مسیر راه در کشورهای بالکان بدون رضایت خودشان انگشت نگاری می‌شوند تا پناهندگی آنان در کشورهای دیگر دشوار شود.
صداقت ترکی، یکی از این افراد است که دو سال می‌شود در بلغاریا سرگردان است. او به صدای امریکا گفت: "من نشان انگشت در بلغاریا دارم، وقتی به [دیگر کشورهای] اروپا رسیدم گفتند که باید برگردم و من را دوباره به بلغاریا برگشتاندند. این یک مشکل بزرگ است. در راه مشکلات زیادی را می بینیم تا به مقصد می‌رسیم و اما از این که نشان انگشت در کشور دیگری دارید، برای تان قبولی نمی‌دهند."
جنت گل، از فرانسه به بلغاریا برگشتانده شده است. حالا شش ماه است که در صربستان بی‌سرنوشت است.او به صدای امریکا گفت: "با تحمل مشکلات بسیار زیاد در راه به فرانسه رسیدم، اما از این که نشان انگشت در بلغاریا داشتم دوباره من را به بلغاریا برگشتاندند. حال پس آمدیم به صربستان، اینجا هم مشکلات بسیار زیاد است."
حشمت‌الله شاهین، پناهجوی دیگر از افغانستان، انگشت نگاری بدون رضایت خودشان در کشورهای حوزه بالکان را مشکل بزرگ برای پناهجویان افغان می‌داند. او گفت: "پناهجویان مصرف می‌کنند، سختی‌های راه را تحمل می‌کنند و اما با زور و شکنجه دوباره آنان را بر می‌گردانند."
در سویدن نیز، این معضل، پناهجویان زیادی را به چالش گرفته است. بسیاری از پناهجویان افغان در این کشور، سال‌ها است که در بی‌سرنوشتی به سر می‌برند، افرادی که یا نشان انگشت در دیگر کشورها دارند و یا اینکه درخواست پناهندگی شان از سوی حکومت سویدن رد شده است.
عباس نویان، سفیر حکومت پیشین افغانستان در استکهلم نیز، از این وضعیت ابراز نگرانی کرد. نویان به صدای امریکا گفت: "این مشکلات وجود دارد و متاسفانه مهاجرین ما با چنین مشکلاتی روبرو استند."
انگشت نگاری مهاجران از زمان ورود شان از یونان تا بلغاریا و به کشورهای دیگر اروپایی، یکی از موضوعات بسیار جدی بوده است. زیرا کشورهای اروپایی انگشت نگاری مهاجران را در کشور نخست خیلی جدی می‌گیرند و اگر انگشت نگاری افراد ثابت شود، آنان را دوباره به همان کشوری بر می‌گردانند که نخست در آنجا نشان انگشت داده اند.