هزاران پناهجوی افغان که برای اسکان مجدد در کشورهای غربی در پاکستان به سر میبرند، میگویند که از دو و نیم سال گذشته به این طرف در انتظار تخلیه اند و اکنون حتا پول غذا هم ندارند.
پس از به قدرت رسیدن طالبان در افغانستان در اگست ۲۰۲۱ به شمول منسوبین نظامی و کارمندان حکومت پیشین، هزاران افغان که با نیروهای امریکایی و ناتو همکار بودند، به پاکستان مهاجرت کردند.
هماکنون پناهجویان افغان در اسلامآباد پایتخت پاکستان، برای دریافت پاسخ مثبت سفارتهای کشورهای غربی جهت اسکان مجدد ایام سختی را پشت سر میگذارند.
شعیب جان پناهجوی افغان که در حال حاضر با خانوادهاش در اسلام آباد زندگی میکند، به بخش پشتوی صدای امریکا گفت که در کابل در کنار نیروهای امریکایی خدمت میکرد، اما اکنون پولش تمام شده است.
به گفتۀ وی، فرزندانش مکتب نمیرود و خودش نیز زمانی که برای کار بیرون میرود، مورد آزار و اذیت پولیس قرار میگیرد. او گفت که اعضای خانوادهاش دچار بیماری روانی شده و آیندۀ مبهم آنقدر برای شان سخت است که از زندگی خسته شده اند.
این پناهجوی افغان افزود که او تنها نیست بلکه بسیاری از پناهجویان افغان، وضعیت مشابه وی را دارند. او گفت که از یک طرف بیمار است، از طرف دیگر پول ندارد و نمی داند باید چه کار کند.
حبیبه واحدی، یکی دیگر از پناهجویان افغان به صدای امریکا گفت که از افسردگی رنج میبرد و از زندگی به تنگ آمده است. او افزود که آموزش فرزندانش تحت تاثیر قرار گرفته و به بهانههای مختلف از سوی پولیس پاکستان آزار و اذیت میشوند.
محمد عباس متخصص بیماریهای روانی در منطقه مردان ایالت خیبر پشتونخوا به صدای امریکا گفت که این افراد از خانه و دیار خود رانده شده، آیندۀ شان معلوم نیست و در حالۀ از ابهام به سر میبرند که از همینرو شرایط زندگی شان سبب بروز بیماری روانی میشود.
به گفتۀ این متخصص، بیماران گاهی اوقات از اینکه دل شان به تنگ میآید، گریه میکنند و در تلاش خودکشی اند. او گفت که این وضعیت تنها مختص پناهجویان نیست، بلکه هر کسی که در شرایط مشابه آنان قرار گیرد، با بیماریهای روانی مبتلا خواهند شد.
به گفته داکتر عباس، این پناهجویان تا زمانی که در مورد آینده شان تصمیم گرفته نشود و در جایی مستقر نشوند، تحت فشار خواهند بود.
این در حالی است که پس از مسلط شدن طالبان بر افغانستان در اگست ۲۰۲۱، به گفتۀ مقامهای پاکستانی، حدود ۶۰۰هزار تا ۸۰۰هزار شهروند دیگر افغانستان در پاکستان مسکن گزین شده اند که پاسپورت و ویزهٔ اقامت شماری از آنان منقضی شده و در بیسرنوشتی به سر میبرند.
عفو بینالملل نیز گفته است که اخراج دسته جمعی مهاجران افغان از پاکستان، زنان و دختران، خبرنگاران، مدافعان حقوق بشر، زنان معترض، اقلیتهای مذهبی، هنرمندان و مقامات حکومتی پیشین را که از ترس طالبان فرار کرده اند، متاثر میکند