شماری از ترجمان های افغان که از طریق برنامه ویزه ویژه مهاجرت یا SIV داخل امریکا می شوند، با مشکلات متعددی روبرو شده که تعدادی را مجبور به بازگشت به افغانستان می سازد.
این در حالیست که مسئولین نهاد های کمک رسان به مهاجرین در امریکا می گویند که خواست های بیش از حد این افراد باعث بروز مشکلات برای آنان می شود.
حشمت فواد یکی از این ترجمان ها است که از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۵ با نیرو های خارجی در افغانستان کار کرد و از ۲۵ مارچ سال جاری به این سو در امریکا زندگی می کند.
ترجمان های افغان به خاطر کمک به نیرو های امریکایی در افغانستان ویزه ویژه مهاجرت به ایالات متحده دریافت می کنند.
آقای فواد می گوید که او و خانواده اش از سوی نهادی بنام ائتلاف مساعدت برای افریقا - Alliance for Africa Assistance ماهانه مبلغ شش صد دالر کمک دریافت می کند اما این مقدار پول برای مصارف یک خانواده چهار نفری کافی نمی باشد.
به گفته او این کمک ها پس از اینکه کار پیدا می کنید، قطع می گردد.
حشمت فواد گفت "در حال حاضر نگرانی من این است تا وظیفه پیدا کنم و کرایه خانه را که هنگفت می باشد، بپردازم. پولی که اکنون از سوی اداره مربوط پرداخت می شود کافی نبوده و تا حال حاضر بیکار استم."
بازگشت ترجمان ها به افغانستان
در همین حال، فردین نسیم که پس از هفت سال کار با نیروهای خارجی در بخش های امنیتی و اداری به ویژه ترجمانی در سال ۲۰۱۴ به امریکا آمده می گوید "تعهدات که به ما در افغانستان داده شده بود، بنابر دلایل نامعلومی در امریکا جامۀ عمل نپوشید و این امر باعث شده تا تعداد زیادی از ترجمان ها یکجا با خانواده های شان دوباره به افغانستان برگردند."
به باور آقای نسیم، ترجمان های که از افغانستان به امریکا می آیند باید با تلاش و پشت کار، خود را با محیط جدید یعنی امریکا آشنا ساخته و برای کسب تحصیل و پیدا کردن کار کوشش به خرج دهند.
آقای نسیم پس از تلاش فراوان اکنون توانسته است در یک شرکت امنیتی در امریکا برای خود کار پیدا کند.
انتظارات ترجمان ها در امریکا
اما شفیع الله جلیلی، مسئول اسکان مجدد در نهاد ائتلاف مساعدت برای افریقا در ایالت کلفورنیای امریکا می گوید که برای افرادی که از طریق برنامه SIV به امریکا می آیند، برنامه های مختلف موجود است و تلاش های زیادی به خرج داده می شود تا برای آنان هرگونه مساعدت پولی و برنامه های رهنمایی و ادغام در جامعه امریکا فراهم گردد.
آقای جلیلی دلیل عدم رضایت شماری از ترجمان های افغان در امریکا را "تقاضا های قبل از وقت" آنان می خواند. به گفته او، شماری از افغان های که با اخذ ویزه ویژه مهاجرت به امریکا می آیند، در طول "یک ماه" خواستار کار در دفاتر و ادارات امریکایی می شوند.
آقای شفیع الله جلیلی گفت: "زمانی که آنان (ترجمان ها) به ادارات کمک رسان و اشتغال زایی معرفی می شوند، دوباره به ما برگشته و شکایت می کنند. مشکل در حال حاضر فقط انتظارات بیش از حد این افراد است و بس."
نظر به گفته شماری از ترجمان های که در ایالات متحده زندگی می کنند، برنامه صدور ویزه ویژه مهاجرت یک برنامه جدی بوده و در آن هیچ گونه سؤ استفاده صورت گرفته نمی تواند.
با این حال، نگرانی های وجود داشت که با ختم ماموریت نیرو های امریکایی در افغانستان برنامه صدور این ویزه برای افغان های واجد شرایط نیز پایان می یابد.
اما لایحه پیشنهادی وزارت خارجه ایالات متحده به منظور تمدید این برنامه در ۳۱ دسمبر سال ۲۰۱۴ از سوی کانگرس امریکا به تصویب رسید و قرار است تا سال ۲۰۱۶ به افغان های که در بخش های نظامی و غیر نظامی با امریکایی ها در افغانستان کار کرده اند، چهار هزار ویزه ویژه مهاجرت صادر گردد.
از سال ۲۰۱۳ تا کنون ۹۰۰۰ ویزه ویژه مهاجرت برای افغان ها صادر شده است.
به اساس گزارش بخش انگلیسی صدای امریکا، سفارت ایالات متحده در کابل تا مارچ سال روان میلادی حدود ۱۳ هزار درخواست از سوی افراد واجد شرایط برای اخد این ویزه دریافت نموده است.