شکیلا زرین، زن جوان افغان، است که خشونت شوهرش آنهم با ضرب مرمی، چهره اش را سوء شکل داده است.
خانم زرین زمانیکه ۱۷ ساله بود، جبراً توسط شوهر خواهر اش با مردی که چندین سال از وی بزرگتر بود، به عقد نکاح در آمد.
او می گوید، زمانیکه به جبر مجبور به ازدواج شد، بار های مورد لت و کوب قرار می گرفت؛ تجاوز جنسی بالایش صورت گرفت و در نهایت با ضرب گلوله، صورت اش سوء شکل یافت. او به تلویزیون سی بی سی گفته است که بدرفتاری با وی در شب عروسی آغاز شد و برای ماه ها ادامه یافت.
خانم زرین می گوید "از آن شب به بعد {شب عروسی} او {شوهرش} مرا لت و کوب می کرد و بالایم تجاوز جنسی می کرد و همین واقعیت زندگی ام شد."
به تدریج، خانم زرین مجبور شد تا به پولیس مراجعه کند و خواهان کمک شود. او به پولیس همچنین گفته بود که شوهر و شوهر خواهرش هر دو با طالبان در ارتباط اند.
اما پاسخ پولیس برایش به گونۀ نبود که انتظار آنرا داشت. خانم زرین می گوید که "پولیس برایم گفت که او شوهر تو است و چیزی بد در برابر تو انجام نداده است. او گوش های ترا قطع نکرده؛ دهان ترا قطع نکرده و بینی ات را قطع نکرده است."
خانم زرین پس از شنیدن استدلال پولیس، از روی ناامیدی، راهی خانۀ مادرش می شود. چند ساعت بعد، شوهرش به سراغ او در خانۀ مادرش میاید و با ضرب مرمی، صورت اش را نشانه می گیرد.
خانم زرین می گوید "مرمی که به صورت اصابت کرد، نیم از رویم را از بین برد. صورتم، بینی ام، دهانم، چشمم، دندان هایم و الاشه ام همه از بین رفت."
به نوشتۀ شبکۀ خبری سی بی سی ، در سال ۲۰۱۷ میلادی، روزنامۀ گاردین، مقالۀ در مورد خانم زرین نوشت و تلاش کرد تا نظر شوهر وی را نیز در گزارش بگنجاند، اما شوهرش حاضر نشد در مورد چیزی بگوید. ولی شوهر خواهرش ادعا کرده که زرین خود به صورت اش صورتش فیر کرده است.
شوهر زرین در پیوند با این قضیه ۱۰ ماه زندانی و سپس آزاد شد.
خانم زرین که در ولایت بغلان زندگی می کرد، پس از شلیک به صورت اش به یکی از شفاخانه های کابل انتقال یافت و حکومت هند در قضیۀ او دخیل شد. سپس حکومت هند، خانم زرین، مادر و خواهر کوچک تر او را به هند انتقال داد، جائیکه برای سه سال پیهم، وی چندین بار مورد عمل جراحی قرار گرفت. حکومت هند، مصارف معالجۀ اش را پرداخت کرد.
در هند، کمیشنری عالی ملل متحد در امور پناهندگان در قضیه دخیل شد و از ایالات متحده خواست تا خانم زرین را پناهندگی بدهد. در جون ۲۰۱۶ میلادی، ایالات متحده آنان را به صورت مشروط پذیرفت. پس از تعهد مشروط امریکا، خانم زرین رویایی زندگی نو را در کشوری می دید که از افغانستان بسیار فاصله دارد و از گزند شوهرش نیز در امان خواهد بود.
اما یک سال پس، خانم زرین نامۀ دیگری از ادارۀ مهاجرت ایالات متحده به دست آورد. در این نامه گفته شده بود که به دلایل امنیتی، درخواست آنان رد شده است. در این نامه مشخص نشده بود که روی کدام دلیل مشخص امنیتی، درخواست وی رد شده، اما این رد درخواست، موجب شد تا پناهندگی وی در سویدن نیز رد شود.
خانم زرین می گوید که پس از دریافت نامۀ ادارۀ مهاجرت امریکا "گریه کردم و گریه کردم که چرا به هیچ کشور اجازۀ ورود داده نمی شوم. با یک افسردگی بی نهایت سیاه مواجه شدم."
رد درخواست پناهندگی خانم زرین شش ماه پس از رویکار آمدن دونالد ترمپ، رئیس جمهور ایالات متحده، به قصر سفید صادر شد. آقای ترمپ پس از رسیدن به قصر سفید، مقررات جدید مهاجرت را معرفی کرد و برخی برنامه های مهاجرت به امریکا را به حالت تعلیق آورد.
سپس کمیشنری ملل متحد در امور پناهندگان درخواست خانم زرین را به کانادا محول کرد. در ماه نوامبر ۲۰۱۷، خانم زرین جهت مصاحبه به سفارت کانادا در دهلی جدید خواسته شد و پس از چند هفته، سفارت کانادا برای او، مادر و خواهر کوچکترش، ویزه داد و در نهایت به تاریخ ۳۰ جنوری ۲۰۱۸ آنان وارد کانادا شدند.
حس آزادی در کانادا
زمانیکه خانم زرین در هند به سر می برد، به ندرت بنداژ و پانسمان صورت اش و چشم چپ اش را دور می کرد، زیرا ترس داشت که مبادا مورد تمسخر افراد قرار بگیرد. اما پس از رسیدن به کانادا، دیگر چنین هراسی ندارد.
خانم زرین می گوید "بنداژ را دور کردم و با افتخار قدم می زنم. در اینجا هیچ کسی مرا مسخره نمی کند و این چیزی است که بیشترین امنیت را برایم می دهد."
حکومت کانادا در جریان حضور نظامی اش در افغانستان و حتی پس ختم حضور نظامی در آن کشور، همواره تلاش کرده است تا زنان و دختران افغانستان را کمک کند.
حال خانم زرین از سیاستمداران کانادایی می خواهد تا آنان بدانند که کار های زیادی در افغانستان باقی مانده تا انجام بیابد.
خانم زرین می گوید "می خواهم آنان [سیاستمدران کانادایی] بدانند که زندگی زنان افغان بی نهایت دشوار است. می خواهم آنان همچنین بدانند که زنان افغان بسیار زیاد قوی اند. اما می خواهم نفرت در برابر زنان، متوقف گردد."
دشواری زندگی نو
اما زندگی نو برای خانم زرین در کانادا نیز عاری از مشکلات نیست. او می داند که برای سر و سامان دادن زندگی نو در کانادار راه طولانی در پیش دارد. حال او تحت معالجه و مشورۀ داکتر قرار دارد؛ لسان انگلیسی میاموزد؛ و تلاش می کند با محیط و ماحول زندگی نو، آشنایی بیشتر پیدا کند.
خانم زرین که یک تصویر قبل از جراحت اش را نیز باخود دارد، می گوید که "به این تصویر همیشه نگاه می کنم که چه بودم و حال چه شدم. فکر می کنم که چگونه یک مرد این کار در برابر یک زن انجام می دهد. چه نوع مرد یک نفر مثل من را چنین آسیب می رساند."