یک مقام ملل متحد روز یکشنبه ۲۲ اکتوبر (۳۰ میزان) گفت که پس از زلزله‌های اخیر در افغانستان، شماری از زنان و کودکان ''نه تنها با مشکلات، بلکه با وضعیت مرگبار'' مواجه اند.
الیسن دیویدیان، نماینده ویژه ملل متحد برای زنان در افغانستان گفت که به دلیل بحران‌های بشری و مدنی که پس از به قدرت رسیدن طالبان توسط این گروه در افغانستان اعمال شده است، زنان و کودکان زلزله‌زده با مشکلات بی نهایت دشوار دست و پنجه نرم می‌کنند.
بر اساس یک گزارش ملل متحد، زلزله‌های پیهم و پس‌لرزه‌ها که ولایت هرات را تکان داد، بیش از ۱۴۰۰ کشته برجا گذاشت و ۹۰ درصد قربانیان آن را زنان و کودکان تشکیل می‌دهند. بر اساس این گزارش، در مناطق آسیب دیده، تقریباََ همه خانه‌‌ها ویران شده اند.
الیسن دیویدیان در پیامی به خبرگزاری اسوشیتدپرس گفت: ''زمانیکه آفات طبیعی رخ می‌دهد، زنان و دختران بیشترین آسیب را متحمل می‌شوند و کمتر مورد توجه قرار می‌گیرند."
به گفتهٔ دیویدیان، زمانیکه زلزله به بحران جاری و بحران وضعیت حقوق زنان اضافه می‌شود، ''وضعیت برای زنان و دختران نه تنها دشوار، بلکه مرگبار می‌شود.''
دیویدیان افزود که در بیش از دو سال گذشته، زنان و دختران به دلیل افزایش محدودیت‌هایی که از سوی طالبان اعمال شده، بیشتر در خانه‌های شان محصور شده اند.
در اثر زلزله‌های پیهم، دست‌کم ۱۴۸۲ در ولایت هرات جان باختند. یک دلیلی که اکثر قربانیان این حادثه را زنان و دختران تشکیل می‌دهد، این است که اکثر آنان هنگام وقوع زلزله در داخل خانه‌های شان بودند. بر خلاف نهاد‌های کمک رسانی، طالبان گفته اند که شمار کشته شدگان زلزله‌ها به بیش از دو هزار نفر می‌رسد.
ملل متحد از قول زنان آسیب دیده زلزله‌های اخیر گزارش داده است که آنان بدون تذکره یک مرد اقارب شان نمی‌توانند کمک‌های بشری را به دست بیاورند. بر اساس این گزارش، زنان آسیب دیده به لباس به شمول حجاب نیاز دارند تا خود را به ''گونه مناسب'' بپوشانند و خدمات و کمک‌ها را به دست بیاروند.
در بیش از دو سال گذشته که طالبان بار دیگر به قدرت رسیده اند، برعلاوۀ منع آموزش دختران بالاتر از صنف ششم، محدودیت‌های فزاینده‌ای را بر زنان و دختران در افغانستان اعمال کرده اند.
منع تحصیل زنان و دختران در دانشگاه‌ها و موسسات تحصیلات عالی، منع کار در ادارات دولتی به جز چند سکتور معدود، کار در موسسات غیرحکومتی داخلی و خارجی به شمول دفاتر ملل متحد، منع رفتن به حمام، پارک‌های تفریحی و ورزشگاه‌ها و بستن آرایشگاه‌ها بخشی از این محدودیت‌های طالبان بر زنان و دختران افغان اند.
توزیع بخش اعظم کمک‌های عاجل برای زلزله زدگان متکی به مردان محل و رهبران مذهبی توزیع می‌شود.
زنان در مناطق زلزله زده گفته اند که دخالت رهبران محلی یکی از چالش‌های اساسی آنان برای دسترسی به کمک‌های بشری است، زیرا بر اساس تازه ترین گزارش ملل متحد، این رهبران محلی همیشه از وضعیت آسیب پذیرترین زنان آگاهی ندارند.
