در آستانۀ آغاز احتمالی گفتگوهای مستقیم صلح میان هیات حکومت افغانستان و نمایندگان طالبان در دوحه، زنان افغان در نامه‌ای بر حفظ حقوق و دستاوردهای شان در دو دهۀ پسین تاکید کرده اند.
شبکه‌های ولایتی و ایتلاف زنان افغان و نهاد صلح و دموکراسی برای تهیۀ این نامه در ۱۵ ولایت از ۱۵هزار زن دانشجو، کارمند و زنان خانه امضا گردآوری کرده اند.
این زنان تذکر داده اند که نگران وضعیت پسا صلح و دستاوردهای دو دهۀ پسین استند و صلحی که منجر به ایجاد محدودیت برای آنان شود، نمی‌خواهند.
فروزان رسولی، معاون نهاد صلح و دموکراسی در همایشی به روز پنجشنبه ۱۰ سپتمبر (۲۰ سنبله) در کابل گفت که از طریق این نامه می‌خواهند برای جامعۀ جهانی به ویژه ناتو و ملل متحد یادآور شوند که برای دفاع از حقوق زنان، صلح و امنیت در افغانستان حضور دارند.
خانم رسولی افزود: "ما می‌خواهیم توقعات، خواست‌های خود را هدفم از زنان افغانستان است، نظریات و پیشنهادهای خود را برای شان ارایه کنیم".
معاون نهاد صلح و دموکراسی گفت که به دلیل گفتگوهای احتمالی صلح با طالبان، نیروهای خارجی در شرف بیرون‌شدن از افغانستان استند؛ اما این خروج نباید غیرمسوولانه باشد.
صفیه صدیقی، عضو شورای عالی مصالحۀ ملی افغانستان گفت که صلح تنها نیاز زنان شهری نیست؛ بلکه نیاز تمام زنانی است که در افغانستان زندگی می‌کنند؛ چون منازعه زنان را در هر گوشۀ این کشور متضرر می‌سازد.
او تاکید کرد: "ما آدم‌های که ۱۸ سال پیش بودیم و چشم بسته می‌رفتیم، نیستیم؛ بلاخره هر کدام ما می‌توانیم امروز صدای خود را بلند کنیم و نمایندۀ ۱۵هزار زنی که امضا کرده اند، باشیم".
هنوز زمان دقیق گفتگوهای مستقیم صلح میان حکومت افغانستان و طالبان مشخص نشده است؛ اما وزارت دولت در امور صلح می‌گوید که تمامی آمادگی‌ها در این زمینه گرفته شده است.
اما طالبان گفته اند که تمامی زندانیان این گروه بر اساس فهرست از بند حکومت رها نشده اند و پس از رهایی آن زندانیان، در برابر هیات گفتگوکنندۀ حکومت حاضر به مذاکره خواهند شد.
پیش از این نیز شماری از نهادهای مدافع حقوق زنان افغان در نامۀ سرگشاده به طالبان تاکید کرده اند که اجازه نمی‌دهند توانایی، استعداد، حقوق و عزت دختران و پسران افغان بار دیگر قربانی منافع و وضعیت سیاسی شود.
همچنان روز گذشته، سازمان عفو بین‌الملل از تیم‌های مذاکره کننده و طرف‌های درگیر به ویژه دولت افغانستان خواست تا اطمینان حاصل کنند که حقوق بشری همه افغان‌ها، به ویژه زنان، در قلب هر توافق نهایی قرار گیرد.