گروهی از زنان معترض افغان مستقر در ایران روز جمعه ۱۴ جون (۲۵ جوزا) با انتقاد از تصمیم ملل متحد برای دعوت از طالبان در سومین نشست دوحه، هرگونه تعامل و میزبانی از این گروه را برای مردم افغانستان غیرقابل قبول دانستند.
این زنان معترض با نشر قطعنامه‌ای از پالیسی‌های کشورهای منطقه و جهان و چشم‌پوشی آنان از "جنایات طالبان" در افغانستان انتقاد کرده و گفته‌اند که طالبان باید محاکمه شوند، نه اینکه به نشست دوحه دعوت شوند.
ملل متحد گفته است که سومین نشست مشورتی نمایندگان ویژۀ کشورها در امور افغانستان، به تاریخ ۳۰ جون و اول جولای در دوحه، پایتخت قطر، به میزبانی منشی عمومی این سازمان، برگزار خواهد شد. ملل متحد هدف این نشست را افزایش تعامل بین‌المللی با افغانستان به "شیوۀ منسجم‌تر و هماهنگ" بیان کرده است.
پریسا مبارز، یکی از این زنان معترض، با فرستادن پیامی به خبرنگاران گفت که آنان خواستار تحریم نشست دوحه اند و در این مورد، زنان افغان همواره صدای شان را در داخل و خارج از افغانستان بلند کرده اند.
مبارز افزود که جهان نباید بیشتر از این، به طالبان در نشست‌های بین‌المللی "سکوی سخنرانی" بدهد. او اضافه کرد: "طالبان جای شان در نشست دوحه نیست، بلکه در زندان است و جهان می‌داند که طالبان یک گروه تروریستی است و حمایت از گروه تروریستی به معنای این است که جهان خود حامی تروریستان است."
به گفتۀ این زن معترض، طالبان در نزدیک به سه سال پسین، "جنایات زیادی" را در افغانستان مرتکب شده که جامعۀ بین‌المللی به ویژه سازمان ملل متحد در این مورد آگاه اند، اما آنان خاموشی اختیار کرده است.
شبانه شبریز، یکی از معترضان دیگر، می‌گوید که برگزاری نشست سوم دوحه به میزبانی سازمان ملل متحد در قطر نشان دهندۀ این است که کشور میزبان به گونۀ جدی از طالبان حمایت کرده و این اقدام برای مردم افغانستان قابل قبول نیست
شبریز افزود: "زنان افغان می‌خواهند که این نشست‌ها تحریم شوند و همچنان رهبران طالبان تحریم شوند و نباید برای آن‌ها ویزه سفر داده شود."
او گفت که "اپارتاید جنسیتی" در افغانستان ادامه دارد و زنان افغان در وضعیت اسف‌باری قرار دارند، اما به گفتۀ او، جامعۀ بین‌المللی با نادیده گرفتن تمامی این موارد، به طالبان باج داده و آنان را در نشست‌های مهم دعوت می‌کند.
فرشته، یکی از معترضان دیگر گفت: "نشست سوم دوحه باید تحریم شود. طالبان یک گروه تروریستی است و بالای زنان ظلم می‌کنند. ظلم در افغانستان به او‌ج‌اش رسیده و خاموشی به معنای این است که ظلم را پذیرفته اند."
پیش ازاین نیز شماری از جریان‌های اعتراضی زنان در افغانستان به برگزاری سومین نشست دوحه اعتراض کرده و ضمن مخالفت از دعوت طالبان در این نشست، خواستار فشارهای بیشتر بر این گروه شدند.