قوماندان ارشد نظامی ناتو می گوید که با تمام آزمون هایی که تا هنوز افغانستان با آن رو به رو است، وی محتاطانه ابراز خوشبینی می کند که حکومت افغانستان و نیرو های امنیتی قادر خواهند بود تا امنیت آن کشور را تامین کرده، نگذارند بعد از خروج نیرو های نظامی بین المللی از افغانستان، آن کشور یکبار دیگر به پناه گاه امنی برای دهشت افگنان مبدل گردد.
جیمز ستاویردیز قوماندان ارشد نیرو های ناتو از چهار سال به اینسو رهبری نیرو های امریکایی اروپایی را به عهده دارد که تا چند روز دیگر قرار است قوماندانی محاربه یی ناتو را در سرتاسر جهان به عهده بگیرد.
از آن زمان تا حال، چندین بار به افغانستان رفته تا رهنمود های ستراتیژیک را به عساکر و قوماندان کشور های مختلف فراهم کرده و از روند کاری آنان نظارت کند.
اما بعد از چهار سال قوماندانی خودش در ناتو و تقریباً یازده سال دخالت نیرو های نظامی غرب در افغانستان که به مصرف میلیارد ها دالر در افغانستان انجامید، تنها می تواند به شکل "محتاطانه" خوشبین باشد که تلاش ها در افغانستان به کامیابی خواهد انجامید.
ستاویردیز گفت: "از زمانی که من منحیث قوماندان نیرو های ناتو انجام وظیفه می کنم شک و گمان های در بارۀ توانمندی پیروزی ما در سر داشته ام. تا هنوز هم در بارۀ پیروزی مان به شکل محتاطانه یی آن خوشبین مانده ام."
خوشبینی این افسر ارشد نیروی بحری از دیدگاه پیشرفت ها در عرصۀ نیرو های امنیتی افغان شکل می گیرد. نیرو های که در جریان بازدید دو سال قبل وی از افغانستان به او نشان دادند که از چه توانمندی های برخوردار اند.
او می گوید در سطح وسیع تر، جامعۀ مدنی افغانستان نیز به شیوۀ بهتر آن تغییر شکل میآبد.
در عین زمان، حملات طالبان در ولایات متعدد افغانستان ادامه دارد. اما ستاویردیس می گوید با خروج نیرو های نظامی بین المللی به استثنای مربی ها و کارشناسان مبارزه با دهشت افگنی در سال آینده از افغانستان، توانمندی طالبان در متیقن ساختن افغان ها در عرصۀ کمک و همکاری با طالبان به شکل گسترده یی آن کاهش میابد.
جیمز ستاویردیز گفت: "روایت طالبان در این مدت زمان و در جریان یک دهۀ گذشته همواره این بوده که آنان در برابر نیرو های خارجی می جنگند. و همین دلیل تجمع آنان بود. خوب حدس بزنید. در ختم سال 2014 دیگر آنان با خارجی ها جنگ نمی کنند بلکه با خود افغان ها مبارزه می کنند – برادران و هم خواهران خود شان که در صفوف نیرو های امنیتی افغان انجام وظیفه می کنند. پس روایت و ادعایشان با ختم سال 2014 نیز اختتام میآبد."
عدم برگشت به جنگ های داخلی
هر چند امکان دارد تمام این پیش بینی ها نادرست از آب براید اما ماتیو ویلیز محقق افغانستان در انستیتوت خدمات متحدۀ لندن نیز دیدگاه مشابهی با قوماندان ارشد ناتو دارد.
ماتیو ویلیز گفت: "فکر می کنم تمام مسئولیت ها را به خوبی پیش می برند. تعداد کثیری از مردم نگرانی دارند که به تعقیب خروج نیرو های بین المللی در ختم سال 2014 افغانستان یکبار دیگر به دهۀ 1990 میلادی و جنگ های داخلی بر می گردد. اما هیچ دلیلی وجود ندارد که تاریخ باید تکرار شود."
اما بعد از گذشت سال ها جنگ و نقش بر آب شدن امید ها و آرزو ها، هیچ کسی در حال حاضر ابراز اطمینان و اعتماد به نفس نمی کند و همه گان با امیدواری ها و ابراز نظر های محتاطانه سخن می گویند.
در حالیکه بعد از سی و هفت سال انجام وظیفه در نیروی بحری ایالات متحده، ستاویردیز برای ایام بازنشستگی خود آمادگی می گیرد، بخش از درسی را که او از جنگ افغانستان آموخته است با ما شریک می سازد.
ستاویردیز گفت: "در خاتمه، در این قرن بیست و یکم، ما به زور تفنگ نمی توانیم صلح و امنیت را به جامعه یی تحویل دهیم. به زور ماشۀ و میل تفنگ امنیت را نمی توان تحویل یک جامعه داد."
قوماندان ارشد نیرو های نظامی ناتو می گوید که امنیت و آزادی از راه همکاری بین المللی و یک ستراتیژی ارتباطی به دست می آید تا از آن طریق ارزش های دمکراتیک را تشریح و ترویج کنیم. در این راستا حضور و استفادۀ بسیار کمی نظامی در کار است - راه کاری که ستاویردیز شغل خود را در زندگی به آن اختصاص داده بود.
جیمز ستاویردیز قوماندان ارشد نیرو های ناتو از چهار سال به اینسو رهبری نیرو های امریکایی اروپایی را به عهده دارد که تا چند روز دیگر قرار است قوماندانی محاربه یی ناتو را در سرتاسر جهان به عهده بگیرد.
از آن زمان تا حال، چندین بار به افغانستان رفته تا رهنمود های ستراتیژیک را به عساکر و قوماندان کشور های مختلف فراهم کرده و از روند کاری آنان نظارت کند.
اما بعد از چهار سال قوماندانی خودش در ناتو و تقریباً یازده سال دخالت نیرو های نظامی غرب در افغانستان که به مصرف میلیارد ها دالر در افغانستان انجامید، تنها می تواند به شکل "محتاطانه" خوشبین باشد که تلاش ها در افغانستان به کامیابی خواهد انجامید.
ستاویردیز گفت: "از زمانی که من منحیث قوماندان نیرو های ناتو انجام وظیفه می کنم شک و گمان های در بارۀ توانمندی پیروزی ما در سر داشته ام. تا هنوز هم در بارۀ پیروزی مان به شکل محتاطانه یی آن خوشبین مانده ام."
خوشبینی این افسر ارشد نیروی بحری از دیدگاه پیشرفت ها در عرصۀ نیرو های امنیتی افغان شکل می گیرد. نیرو های که در جریان بازدید دو سال قبل وی از افغانستان به او نشان دادند که از چه توانمندی های برخوردار اند.
او می گوید در سطح وسیع تر، جامعۀ مدنی افغانستان نیز به شیوۀ بهتر آن تغییر شکل میآبد.
در عین زمان، حملات طالبان در ولایات متعدد افغانستان ادامه دارد. اما ستاویردیس می گوید با خروج نیرو های نظامی بین المللی به استثنای مربی ها و کارشناسان مبارزه با دهشت افگنی در سال آینده از افغانستان، توانمندی طالبان در متیقن ساختن افغان ها در عرصۀ کمک و همکاری با طالبان به شکل گسترده یی آن کاهش میابد.
جیمز ستاویردیز گفت: "روایت طالبان در این مدت زمان و در جریان یک دهۀ گذشته همواره این بوده که آنان در برابر نیرو های خارجی می جنگند. و همین دلیل تجمع آنان بود. خوب حدس بزنید. در ختم سال 2014 دیگر آنان با خارجی ها جنگ نمی کنند بلکه با خود افغان ها مبارزه می کنند – برادران و هم خواهران خود شان که در صفوف نیرو های امنیتی افغان انجام وظیفه می کنند. پس روایت و ادعایشان با ختم سال 2014 نیز اختتام میآبد."
عدم برگشت به جنگ های داخلی
هر چند امکان دارد تمام این پیش بینی ها نادرست از آب براید اما ماتیو ویلیز محقق افغانستان در انستیتوت خدمات متحدۀ لندن نیز دیدگاه مشابهی با قوماندان ارشد ناتو دارد.
ماتیو ویلیز گفت: "فکر می کنم تمام مسئولیت ها را به خوبی پیش می برند. تعداد کثیری از مردم نگرانی دارند که به تعقیب خروج نیرو های بین المللی در ختم سال 2014 افغانستان یکبار دیگر به دهۀ 1990 میلادی و جنگ های داخلی بر می گردد. اما هیچ دلیلی وجود ندارد که تاریخ باید تکرار شود."
اما بعد از گذشت سال ها جنگ و نقش بر آب شدن امید ها و آرزو ها، هیچ کسی در حال حاضر ابراز اطمینان و اعتماد به نفس نمی کند و همه گان با امیدواری ها و ابراز نظر های محتاطانه سخن می گویند.
در حالیکه بعد از سی و هفت سال انجام وظیفه در نیروی بحری ایالات متحده، ستاویردیز برای ایام بازنشستگی خود آمادگی می گیرد، بخش از درسی را که او از جنگ افغانستان آموخته است با ما شریک می سازد.
ستاویردیز گفت: "در خاتمه، در این قرن بیست و یکم، ما به زور تفنگ نمی توانیم صلح و امنیت را به جامعه یی تحویل دهیم. به زور ماشۀ و میل تفنگ امنیت را نمی توان تحویل یک جامعه داد."
قوماندان ارشد نیرو های نظامی ناتو می گوید که امنیت و آزادی از راه همکاری بین المللی و یک ستراتیژی ارتباطی به دست می آید تا از آن طریق ارزش های دمکراتیک را تشریح و ترویج کنیم. در این راستا حضور و استفادۀ بسیار کمی نظامی در کار است - راه کاری که ستاویردیز شغل خود را در زندگی به آن اختصاص داده بود.