رایان کراکر، سفیر ایالات متحده در افغانستان که روز جمعه وظیفه اش را ترک گفت ، در رابطه به مذاکرات صلح با طالبان می گوید که به نظر وی گروه مشخصی به نام طالبان وجود نداشته بلکه آن جنبشی است که به شکل فزاینده یی منقسم می باشد.
شماری از اعضای طالبان مخالف هرگونه مصالحه و شماری هم طرفدار تعقیب این پروسه استند.
به باور آقای کراکر اگر مذاکرات صلح به راه بیافتد، نه به شکل "یک چانه زنی بزرگ"، بلکه بیشتر با سازش های فردی شکل خواهد گرفت.
آقای فرهاد پیکار ژورنالیست و پژوهشگر روابط بین المللی در ایالات متحده، در مورد برداشت سفیر ایالات متحده به این عقیده است اظهارات کراکر، می تواند درک درستی از واقعیت افغانستان باشد.
فرهاد پیکار می گوید: "چون آقای کراکر برای چندین سال در افغانستان اقامت داشته و در زمان بسیار حساسی در این کشور حضور داشته است، و اینکه منابع محرم اطلاعاتی را در اختیار آنان قرار میدهد؛ پس به این دلیل گفته میتوانم که شناختی که ایشان از اوضاع افغانستان دارند، درک بسیار خوبی است."
سفیر ایالات متحده در برابر پرسشی در مورد اینکه آیا شمولیت جنگ سالاران در حکومت، بعد از فروپاشی طالبان اشتباه بوده است ، می گوید که جای سوال نیست که این مساله یک مشکل عمده بوده و آن هم بیشتر به خاطر محدود ساختن نفوذ آنان بوده است.
کراکر می گوید که به نظر وی با آنکه این مشکل همچنان وجود دارد ، اما با گذشت زمان آنان سالخورده تر شده ، بعضی ها به مانند مارشال فهیم ترحیع میدهند تا شامل حکومت باشند، نسبت به اینکه علیه آن قرار گیرند و شماری هم به مانند سیاف از بازی سیاسی خارج شده اند.
اما، آقای نجیب محمود استاد حقوق در پوهنتون کابل به این عقیده است که نفوذ رهبران جهادی پیشین همچنان پا بر جاست و می تواند نگرانی هایی را در انتخابات ریاست جمهوری آینده ایجاد کند.
آقای محمود می گوید: "در شماری از نقاط و روستا های افغانستان هنوز (جنگ سالاران) نفوذ داشته و جزئ باور مردم استند. حتی بعضی ها می پندارند که آنان "همیشگی" استند. پس با در نظرداشت عملکرد ضعیف دولت که ارزش هایی چون روشنفکری، حقوق بشر و دیموکراسی را زیر سوال برده است، نگرانی هایی موجود است که نقش آنان در انتخابات بعدی همچنان پا بر جا باقی بماند."
آقای کراکر با اشاره به اوضاع افغانستان بعد از خروج نیرو های خارجی درسال 2014 به این باور است که انتخابات ریاست جمهوری کشور، وهرآنچه در اطراف آن می چرخد؛ تعین کنندۀ کلیدی اوضاع در افغانستان خواهد بود.
اما آقای کراکر می گوید همه چیز امکان دارد و پیش بینی درمورد دشوار است.
در حالیکه ایالات متحده نیز در سال روان برای انتخابات ریاست جمهوری آمادگی میگیرد، در مورد اینکه شکل دهندگان سیاست خارجی این کشور چی کسانی اند و آیا سیاست خارجی ایالات متحده با تغیر در کدر رهبری آنکشور دچار تحول خواهد شد.
آقای پیکار می گوید: "با وجود آنکه ایالات متحده امریکا دیگر یک قدرت یکه تاز نبوده و با مشکلات اقتصادیی دست و گریبان میباشد، با آنهم این کشور نمی خواهد نفوذ و برتریت خود را در جهان ازدست دهد. پس با تکیه به این هدف، قانون گذاران و پالیسی سازان ایالات متحده - از هر جناحی که باشند- برای نیل به این منظور کوشش می کنند و راهکار شان با تغیر جناح های رهبری این کشور ، تحول چندانی نمی کند ."
رایان کراکر دیپلومات کهنه کار امریکایی که کارش را درسال 1971در بخش خارجی وزارت خارجۀ ایالات متحده آغاز کرد، به علت بیماری از وظیفه اش کناری گیری کرده و به جایش" جیمز کنگهام" تعین گردیده است.
نامزدی کنگهام برای تایید به مجلس نمایندگان ایالات متحده سپرده شده است.
شماری از اعضای طالبان مخالف هرگونه مصالحه و شماری هم طرفدار تعقیب این پروسه استند.
به باور آقای کراکر اگر مذاکرات صلح به راه بیافتد، نه به شکل "یک چانه زنی بزرگ"، بلکه بیشتر با سازش های فردی شکل خواهد گرفت.
آقای فرهاد پیکار ژورنالیست و پژوهشگر روابط بین المللی در ایالات متحده، در مورد برداشت سفیر ایالات متحده به این عقیده است اظهارات کراکر، می تواند درک درستی از واقعیت افغانستان باشد.
فرهاد پیکار می گوید: "چون آقای کراکر برای چندین سال در افغانستان اقامت داشته و در زمان بسیار حساسی در این کشور حضور داشته است، و اینکه منابع محرم اطلاعاتی را در اختیار آنان قرار میدهد؛ پس به این دلیل گفته میتوانم که شناختی که ایشان از اوضاع افغانستان دارند، درک بسیار خوبی است."
سفیر ایالات متحده در برابر پرسشی در مورد اینکه آیا شمولیت جنگ سالاران در حکومت، بعد از فروپاشی طالبان اشتباه بوده است ، می گوید که جای سوال نیست که این مساله یک مشکل عمده بوده و آن هم بیشتر به خاطر محدود ساختن نفوذ آنان بوده است.
کراکر می گوید که به نظر وی با آنکه این مشکل همچنان وجود دارد ، اما با گذشت زمان آنان سالخورده تر شده ، بعضی ها به مانند مارشال فهیم ترحیع میدهند تا شامل حکومت باشند، نسبت به اینکه علیه آن قرار گیرند و شماری هم به مانند سیاف از بازی سیاسی خارج شده اند.
اما، آقای نجیب محمود استاد حقوق در پوهنتون کابل به این عقیده است که نفوذ رهبران جهادی پیشین همچنان پا بر جاست و می تواند نگرانی هایی را در انتخابات ریاست جمهوری آینده ایجاد کند.
آقای محمود می گوید: "در شماری از نقاط و روستا های افغانستان هنوز (جنگ سالاران) نفوذ داشته و جزئ باور مردم استند. حتی بعضی ها می پندارند که آنان "همیشگی" استند. پس با در نظرداشت عملکرد ضعیف دولت که ارزش هایی چون روشنفکری، حقوق بشر و دیموکراسی را زیر سوال برده است، نگرانی هایی موجود است که نقش آنان در انتخابات بعدی همچنان پا بر جا باقی بماند."
آقای کراکر با اشاره به اوضاع افغانستان بعد از خروج نیرو های خارجی درسال 2014 به این باور است که انتخابات ریاست جمهوری کشور، وهرآنچه در اطراف آن می چرخد؛ تعین کنندۀ کلیدی اوضاع در افغانستان خواهد بود.
اما آقای کراکر می گوید همه چیز امکان دارد و پیش بینی درمورد دشوار است.
در حالیکه ایالات متحده نیز در سال روان برای انتخابات ریاست جمهوری آمادگی میگیرد، در مورد اینکه شکل دهندگان سیاست خارجی این کشور چی کسانی اند و آیا سیاست خارجی ایالات متحده با تغیر در کدر رهبری آنکشور دچار تحول خواهد شد.
آقای پیکار می گوید: "با وجود آنکه ایالات متحده امریکا دیگر یک قدرت یکه تاز نبوده و با مشکلات اقتصادیی دست و گریبان میباشد، با آنهم این کشور نمی خواهد نفوذ و برتریت خود را در جهان ازدست دهد. پس با تکیه به این هدف، قانون گذاران و پالیسی سازان ایالات متحده - از هر جناحی که باشند- برای نیل به این منظور کوشش می کنند و راهکار شان با تغیر جناح های رهبری این کشور ، تحول چندانی نمی کند ."
رایان کراکر دیپلومات کهنه کار امریکایی که کارش را درسال 1971در بخش خارجی وزارت خارجۀ ایالات متحده آغاز کرد، به علت بیماری از وظیفه اش کناری گیری کرده و به جایش" جیمز کنگهام" تعین گردیده است.
نامزدی کنگهام برای تایید به مجلس نمایندگان ایالات متحده سپرده شده است.