به گزارش روزنامۀ نیویارک تایمز، وزارت معادن افغانستان برای اولین بار در حدود 200 قرار داد استخراج معادن را در علنی ساخته است. اما با آنهم این وزارت قرار داد استخراج مس عینک را که با چین عقد گردیده و گفته می شود یکی از بزرگترین و پر بار ترین معادن افغانستان می باشد تا هنوز افشا نکرده است.
اما جاوید نورانی، پژوهشگر ارشد نهاد دیدبان شفافیت افغانستان می گوید دلیل این مسأله، موادی است که در این قرار داد گنجانیده شده و به نفع افغانستان نمی باشد. او افزود که مسائل محیط زیست، استفاده از آب، ذغال و غیر مشخص نشده و همین دلیل است که وزارت معادن نمی خواهد آن را به بهانۀ مادۀ محرمیت قرارداد علنی سازند.
وزیر معادن افغانستان می گوید که برای علنی سازی این قرارداد از پین درخواست کرده است. اما با در نظر داشت این که جنگ در افغانستان حکمفرما بوده و توانایی های امنیتی حکومت محدود پنداشته می شود، شفافیت این گونه قرار داد ها چی نگرانی هایی در پی خواهد داشت، ادریس رحمانی به این باور است که این مساله مربوط می شود به نقش کشور های همجوار در استخراج معادن افغانستان و چگونگی ارتباط آنها به مخالفین حکومت.
آقای رحمانی می گوید که منابع غنی افغانستان کشور را با بحران گزینه مواجه می سازد زیرا در صورت نبود شفافیت همچو کشور ها با نزاع سیاسی، ویرانگری و بی ثباتی مواجه می شوند. و تلاش وزارت معادن نیز برای ترویج شفافیت و جلوگیری از فساد، همین اصل می باشد.
در حالیکه افغانستان کشوری با منابع سرشار آهن، نفت، طلا، مس، لیتیوم و منابع طبیعی دیگر خوانده شده است، افشای قرار داد های استخراج معادن این کشور اگر از سویی رضایت متحدین غربی افغانستان را به همراه دارد، از جانبی دیگر رقابت های کشور های همجوار و رقیب ، برای به دست آوردن اینگونه قرار داد ها، افغانستان را در یک آزمونگاه انتخاب قرار میدهد.
به گزارش روزنامۀ نیویارک تایمز، ممکن است اقدام وزیر معادن افغانستان برای افشای اینگونه قرار دادها برای خرسندی متحدین غربی افغانستان، به شمول ایالات متحده، صورت گرفته باشد. اما رحمانی می گوید که این مساله یک اصل شناخته شده بوده و برای جلوگیری از گرفتاری در یک سیستم اقتصادی قید، چنین تلاشی صورت می گیرد. او افزود در صورتی که که معادن و استخراج آن به نفع بازی کن های منطقوی تمام شود، آنها طرفدار پیشرفت در این عرصه می باشند، اما در صورتی که منفعت به آنها نرسد و یا هم رقیب آنها از چنین پروژه منفعت به دست آورد، آنها به گروه های مخالف دولت روی می آورند.
اما جاوید نورانی، پژوهشگر ارشد نهاد دیدبان شفافیت افغانستان می گوید دلیل این مسأله، موادی است که در این قرار داد گنجانیده شده و به نفع افغانستان نمی باشد. او افزود که مسائل محیط زیست، استفاده از آب، ذغال و غیر مشخص نشده و همین دلیل است که وزارت معادن نمی خواهد آن را به بهانۀ مادۀ محرمیت قرارداد علنی سازند.
وزیر معادن افغانستان می گوید که برای علنی سازی این قرارداد از پین درخواست کرده است. اما با در نظر داشت این که جنگ در افغانستان حکمفرما بوده و توانایی های امنیتی حکومت محدود پنداشته می شود، شفافیت این گونه قرار داد ها چی نگرانی هایی در پی خواهد داشت، ادریس رحمانی به این باور است که این مساله مربوط می شود به نقش کشور های همجوار در استخراج معادن افغانستان و چگونگی ارتباط آنها به مخالفین حکومت.
آقای رحمانی می گوید که منابع غنی افغانستان کشور را با بحران گزینه مواجه می سازد زیرا در صورت نبود شفافیت همچو کشور ها با نزاع سیاسی، ویرانگری و بی ثباتی مواجه می شوند. و تلاش وزارت معادن نیز برای ترویج شفافیت و جلوگیری از فساد، همین اصل می باشد.
در حالیکه افغانستان کشوری با منابع سرشار آهن، نفت، طلا، مس، لیتیوم و منابع طبیعی دیگر خوانده شده است، افشای قرار داد های استخراج معادن این کشور اگر از سویی رضایت متحدین غربی افغانستان را به همراه دارد، از جانبی دیگر رقابت های کشور های همجوار و رقیب ، برای به دست آوردن اینگونه قرار داد ها، افغانستان را در یک آزمونگاه انتخاب قرار میدهد.
به گزارش روزنامۀ نیویارک تایمز، ممکن است اقدام وزیر معادن افغانستان برای افشای اینگونه قرار دادها برای خرسندی متحدین غربی افغانستان، به شمول ایالات متحده، صورت گرفته باشد. اما رحمانی می گوید که این مساله یک اصل شناخته شده بوده و برای جلوگیری از گرفتاری در یک سیستم اقتصادی قید، چنین تلاشی صورت می گیرد. او افزود در صورتی که که معادن و استخراج آن به نفع بازی کن های منطقوی تمام شود، آنها طرفدار پیشرفت در این عرصه می باشند، اما در صورتی که منفعت به آنها نرسد و یا هم رقیب آنها از چنین پروژه منفعت به دست آورد، آنها به گروه های مخالف دولت روی می آورند.