بعضی تحلیلگران امور رسانه ها در افغانستان می گویند که طی یک دهه اخیر تنها رسانه ها توانسته است نقشی كلیدی در بنیان گذاری و گسترش آزادی بیان در افغانستان داشته باشد که این دستاورد در مقایسه با کشورهای منطقه و به ویژه همسایگان افغانستان چشمگیر بوده است.
صدیق الله توحیدی، رئیس دیده بان رسانه ها، آزادی بیان و فعالیت رسانه ها در افغانستان را با پاکستان مقایسه کرده می گوید که سال گذشته 19 خبرنگار پاکستانی در آن کشور کشته شد در حالی که تلفات خبرنگاران به شمول دو خبرنگار خارجی در افغانستان به شش تن می رسد.
آقای توحیدی می گوید که مناسبات دولت و استخبارات پاکستان با خبرنگاران در آن کشور خصمانه است. او می گوید " مناسبات دولت و استخبارات پاکستان با خبرنگاران در لاهور، کراچی، پشاور وسایر مناطق پاکستان خصمانه بوده در حالی که مناسبات خبرنگاران در افغانستان با دولت و ادارات دولتی چنین نیست."
خبرنگاران در پاکستان آزادی بیان و آزادی رسانه ها را در معرض خطر می بنند.
حامد میر، روزنامه نگار معروف پاکستانی گفته است که وی از سوی عناصر استخباراتی تهدید به مرگ شده است. شبکه خبری جیو پس از اعلام این خبر، از سوی دولت پاکستان مسدود شده است.
آقای میر گفت "تنها آزادی مطبوعات نه بلکه آیندۀ ژورنالیزم تحقیقاتی نیز در پاکستان در معرض خطر قرار دارد.
آقای میر در مورد تهدیش قبلآ به اداره اش خبر داده است. او گفت "من اداره خود را پیش از پیش، یک بار نکه بللکه چند بار خبر دادم که یک عنصر استخباراتی زندگی مرا تهدید می کند."
با آنکه افغانستان با كمی و کاستی های زیادی در بخش های مختلف روبرو است، بازهم رسانه ها توانسته است تاثیر فوق العاده یی از خود در قسمت آزادی بیان بجا بگذارد و جایگاه خود را پر رنگ تر از گذشته در بین مردم نشان دهد.
عبدالوحید غروال، رئیس دانشکده ژورنالیزم دانشگاه کابل، یکی از دستاورد هایی که به گفته وی در تاریخ ژورنالیزم افغانستان بی نظیر است، آزادی رسانه در این کشور است و گواه آن آزادی انتقاد رسانه ها از تمامی مسئولان حکومتی حتی رئیس جمهور به شدیدترین نحو آن است.
غروال می گوید "تا به حال ما و جهان اطلاعی نداریم که کدام رسانه در افغانستان در نتیجه انتقاد از دولت و اربات حکومتی، سانسور و یا مسدود شده باشد. و یا ما اطلاع نداریم که ژورنالستان به مدت زیاد محبوس یا به محکمه کشانیده شوند."
از سوی دیگر، عبدالعزیز ابراهیمی ژورنالیست آزاد می گوید که خبرنگاران با هیچ نوع محدویت گزارش دهی از سوی مقامات روبرو نشده اند.
ابراهیمی می گوید "خبرنگاران از موارد فساد و اختلاس به سطح وزرای دولت و ریاست جمهوری خبر و گزارش می دهند و افشا می کنند ولی هیچ نوع محدودیت برای انان وضع نشده است."
طی ده سال گذشته به ده ها شبکه خصوصی تلویزیونی و رادیویی، روزنامه، هفته نامه و مجله در کنار رادیو تلویزیون ملی افغانستان نشرات دارد. این شبکه های نشراتی برنامه های مختلف و اخبار و گزارش های را بدون محدویت و سانسور به نشر می رسانند.
صدیق الله توحیدی، رئیس دیده بان رسانه ها، آزادی بیان و فعالیت رسانه ها در افغانستان را با پاکستان مقایسه کرده می گوید که سال گذشته 19 خبرنگار پاکستانی در آن کشور کشته شد در حالی که تلفات خبرنگاران به شمول دو خبرنگار خارجی در افغانستان به شش تن می رسد.
آقای توحیدی می گوید که مناسبات دولت و استخبارات پاکستان با خبرنگاران در آن کشور خصمانه است. او می گوید " مناسبات دولت و استخبارات پاکستان با خبرنگاران در لاهور، کراچی، پشاور وسایر مناطق پاکستان خصمانه بوده در حالی که مناسبات خبرنگاران در افغانستان با دولت و ادارات دولتی چنین نیست."
خبرنگاران در پاکستان آزادی بیان و آزادی رسانه ها را در معرض خطر می بنند.
حامد میر، روزنامه نگار معروف پاکستانی گفته است که وی از سوی عناصر استخباراتی تهدید به مرگ شده است. شبکه خبری جیو پس از اعلام این خبر، از سوی دولت پاکستان مسدود شده است.
آقای میر گفت "تنها آزادی مطبوعات نه بلکه آیندۀ ژورنالیزم تحقیقاتی نیز در پاکستان در معرض خطر قرار دارد.
آقای میر در مورد تهدیش قبلآ به اداره اش خبر داده است. او گفت "من اداره خود را پیش از پیش، یک بار نکه بللکه چند بار خبر دادم که یک عنصر استخباراتی زندگی مرا تهدید می کند."
با آنکه افغانستان با كمی و کاستی های زیادی در بخش های مختلف روبرو است، بازهم رسانه ها توانسته است تاثیر فوق العاده یی از خود در قسمت آزادی بیان بجا بگذارد و جایگاه خود را پر رنگ تر از گذشته در بین مردم نشان دهد.
غروال می گوید "تا به حال ما و جهان اطلاعی نداریم که کدام رسانه در افغانستان در نتیجه انتقاد از دولت و اربات حکومتی، سانسور و یا مسدود شده باشد. و یا ما اطلاع نداریم که ژورنالستان به مدت زیاد محبوس یا به محکمه کشانیده شوند."
از سوی دیگر، عبدالعزیز ابراهیمی ژورنالیست آزاد می گوید که خبرنگاران با هیچ نوع محدویت گزارش دهی از سوی مقامات روبرو نشده اند.
ابراهیمی می گوید "خبرنگاران از موارد فساد و اختلاس به سطح وزرای دولت و ریاست جمهوری خبر و گزارش می دهند و افشا می کنند ولی هیچ نوع محدودیت برای انان وضع نشده است."
طی ده سال گذشته به ده ها شبکه خصوصی تلویزیونی و رادیویی، روزنامه، هفته نامه و مجله در کنار رادیو تلویزیون ملی افغانستان نشرات دارد. این شبکه های نشراتی برنامه های مختلف و اخبار و گزارش های را بدون محدویت و سانسور به نشر می رسانند.