با تسلط مجدد طالبان، افغانستان حال با کمبود ادویه نیز مواجه شده است و دلیل عمدهٔ آن فعالیت محدود بانک‌ها و اختلال در گذرگاه‌های سرحدی این کشور خوانده شده است.
افغانستان تقریبا همه ادویۀ مورد نیاز خود را از کشورهای پاکستان، هند، بنگله دیش، ایران و ترکیه وارد می کند.
اما پس از تسلط مجدد طالبان در افغانستان، فعالیت گذرگاه‌های مرزی با اختلال مواجه شد و روند معمولی آن تا حال از سر گرفته نشده است.
بدتر از همه، عمده فروشی‌های ادویه به دلیل محدودیت در فعالیت بانک‌ها قادر نشده اند تا انتقال پول را به سادگی انجام دهند.
روح الله الکوزی، رییس GPS فارمسی، به خبرگزاری رویترز گفته است که پس از تسلط طالبان، داد و ستد انتقال پول در سطح بین المللی مسدود شده؛ بانک‌های افغانستان مسدود شده و انتقال پول به شرکت‌های تولید ادویه صورت نمی‌گیرد.
آقای الکوزی گفت: "اگر ما پول را برای شرکت‌های تهیه کنندهٔ ادویه به صورت قانونی انتقال داده نتوانیم، آنان قادر نخواهند شد تا ادویه را برای مان تحویل بدهند و در نتیجه، قیمت ادویه افزایش خواهد یافت. زمانیکه تقاضا بالا باشد و عرضه کاهش یابد، قیمت ها طبیعتا افزایش می‌یابد."
به گفتهٔ آقای الکوزی، افغانستان در حال حاضر با کمبود دواهای ضروری مواجه است.
در عین حال، مقام‌ها گفته اند که با تغییر رژیم در افغانستان شمار بیمارانی که به شفاخانه‌های دولتی مراجعه می‌کنند، افزایش یافته است.
با وجود کمبود ادویه که از خارج از افغانستان وارد می شود، برخی مقام‌ها گفته اند که سازمان‌های کمک کننده حال توجه شان را به شفاخانه‌های حکومتی تمرکز داده اند.
نور الحق یوسفزی، رییس شفاخانه صحت طفل اندراگاندی، گفته است که یونیسف و سازمان صحت جهانی به صورت اخص توجهٔ خاص به این شفاخانه داشته اند.
به گفتهٔ یوسفزی، این دو سازمان در چند سال گذشته، به شفاخانهٔ صحت طفل اندراگاندی توجه نداشتند، اما در جریان یک ماه گذشته، به قدر کافی ادویه به این شفاخانه فراهم کرده اند.
به گفتهٔ رییس شفاخانه صحت طفل اندراگاندی، در جریان بین سه تا چهار سال گذشته، شفاخانه‌های دولتی به قدرت کافی به ادویه دسترسی نداشتند و دلیل عمدۀ آن، فساد اداری و پروسه‌های پیچیدهٔ اداری بود.
مقام‌های صحی گفته اند که با وجود ادامهٔ کمک مالی برای سکتور صحی، شفاخانه‌های دولتی در رژیم گذشته ادویه کافی برای بیماران نداشتند، وضعیتی که از یک سو موجب افزایش قیمت ادویه در بازار شد و از سویی دیگر مردم به دلیل افزایش بیکاری، فقیر تر شدند و توان خرید ادویه مورد نیاز شان را نداشتند.
فیاض صافی، رییس انجمن داکتران افغانستان، گفته است که وضعیت پیش آمده در بخش سکتور صحی، نه تنها داکتران و بیماران را متاثر کرد، بلکه جامعه را به صورت کل تحت تاثیر قرار داد و شفاخانه‌ها حتا قادر نبودند یک تابلیت را برای بیماران فراهم کنند و همه مجبور بودند ادویهٔ مورد نیاز شان را از بازار آزاد خریداری کنند.
وحید مجروح، سرپرست پیشین وزارت صحت افغانستان، گفته است که بسیاری از مشکلات سکتور صحی افغانستان میراث حکومت قبلی است. به گفتهٔ آقای مجروح، مقام‌های آن کشور تلاش کردند تا در هماهنگی با گروه های ذیدخل، به مشکلات صحی رسیدگی کنند، اما این تلاش ها ناموفق باقی ماند.
آقای مجروح گفته است که مراکز صحی حالا با کمبود جدی ادویه از جمله دواهای ضروری و عاجل، مواد سوخت مورد نیاز، آکسیجن و پرداخت معاشات کارمندان بخش صحی مواجه اند و با وجود تلاش های برای رفع این مشکلات، این تلاش ها تا حال ناکام مانده است.