از آغاز ایجاد حکومت وحدت ملی در افغانستان، تماس ها و رفت و آمد های بی سابقه میان رهبران ملکی، نظامی و استخباراتی کابل و اسلام آباد صورت گرفته است.
هدف این گفتگو ها، بهبود روابط میان دو کشور و تلاش آنان برای تامین امنیت و مذاکرات صلح با گروه طالبان عنوان شده است.
ولی حالا مقامات حکومت افغانستان و شماری از تحلیلگران می گویند که پاکستان به تعهدات اش عمل نکرده است.
مجیب الرحمن رحیمی، سخنگوی رئیس اجرائیه حکومت وحدت ملی افغانستان، به رادیو آشنا صدای امریکا گفت که اسلام آباد به تعهدات خود در قبال افغانستان عمل نکرده و بیشتر ادعای آن کشور در راستای مبارزه بر ضد دهشت افگنی، فقط رسانه یی شده است و بس.
آقای رحیمی گفت " ما شاهد تغییرات عملی در کاهش جنگ و نا آرامی ها در داخل افغانستان نیستیم. در عین زمان، حکومت پاکستان و مسولین اردو و استخبارات آآن کشور گام های عملی برای گرفتاری و به محاکمه کشانیدن مسولین جنگ ها و ترور و وحشت در افغانستان نه برداشته اند."
آقای رحیمی به این باور است که همین دلایل موجب "نا باوری و عدم اعتماد" در روابط میان دو کشور شده است.
عملیات پاکستان بر ضد دهشت افگنان
ولی اسلام آباد بار ها اعلام کرده است که قوای آن کشور دهشت افگنان به شمول طالبان را در مناطق قبایلی وزیرستان شمالی هدف قرار داده، پناهگاه های تندروان را در نزدیک سرحد با افغانستان متلاشی کرده و شماری زیادی از تندروان را کشته است.
اما اعجاز ختک، استاد علوم سیاسی در پوهنتون پشاور، به رادیو آشنا صدای امریکا گفت که ادعای اسلام آباد در هدف قرار دادن دهشت افگنان در وزیرستان شمالی، از سوی منابع مستقل تا حال تایید نه شده است.
آقای ختک گفت "در واقع کسی نمی داند. تا حال به صورت مستقل این ادعا ها تایید نه شده است که آیا جنگ واقعی صورت گرفته است یا خیر؟ بسیاری مردم می گویند که حملات بمی یا غیر نظامیان و یا هم محلات خالی و بدون سکنه را هدف قرار می دهد—نه طالبان و سایر دهشت افگنان را."
روند مذاکرات صلح با گروه طالبان
روند مذاکرا ت صلح با طالبان یکی از مسایل عمدۀ گفتگو ها میان رهبران کابل و اسلام آباد عنوان شده است. مقامات افغانستان به این باورند که حکومت پاکستان به خصوص استخبارات نظامی آن کشور از نفوذ قابل ملاحظه بالای طالبان افغان برخوردار اند.
ولی وحید مژده، تحلیلگر سیاسی افغانستان که تجربۀ کاری با رژیم طالبان دارد، استدلال می کند که پاکستان نفوذ قبلی خود را بالای طالبان از دست داده است.
آقای مژده گفت "حال آن زمان گذشته است. طالبان می دانند که اگر حرف پاکستان را قبول کنند و همان گونه که پاکستان برای شان گفته بپذیرند تا جنگ شان را با دولت کابل به پایان برسانند، مذاکرات را تحت سر پرستی پاکستان آغاز کنند و قرار داد امنیتی که میان افغانستان و پاکستان امضا می شود قبول کنند، با پذیرفتن این سه شرط، طالبان دیگر وجود نخواهند داشت."
آقای مژده همچنین می گوید که طالبان برای بقای خود نا گزیند به پاکستان گوش ندهند، در غیر آن قبول خواست های پاکستان برای طالبان به مثابه "خود کشی" خواهد بود.
حل منازعه و زمان بیشتر
نجیب محمود، استاد پوهنحی حقوق و علوم سیاسی پوهنتون کابل، می گوید که افغانستان و پاکستان چارۀ جز مذاکره برای حل اختلافات شان را ندارند.
آقای محمود گفت "به این باورم که هنوز زود است تا قضاوت کرد که آیا روابط ما با پاکستان خوب است یا خراب؟ به مدت زمان طولانی ضرورت داریم تا تشخیص بدهیم که پاکستان از سیاست بحران صادر کردن و تشدید بحران در افغانستان دست کشیده است و یا خیر؟"
مقامات افغانستان انتظار داشتند تا با آغاز صفحۀ جدید در روابط میان کابل و اسلام آباد، حملات تابستانی طالبان در افغانستان کاهش یابد، اما در عمل این انتظار نتیجۀ معکوس را در قبال داشت: در پهلوی افزایش نا امنی ها در جنوب و جنوب شرق افغانستان، بستر نا امنی ها به شمال و شمال شرق کشور نیز گسترش یافت.
در این نا امنی ها، حتی افراد مسلح با داشتن کارت های نظامی پاکستانی نیز کشته شده اند که به باور کارشناسان مداخله مستقیم نظامی پاکستان را در افغانستان نشان می دهد.