رحیمی: جنگ اعلام ناشده میان کابل و اسلام آباد ادامه دارد

صلاح الدین ربانی وزیر خارجۀ افغانستان در دیدار اخیرش با سرتاج عزیز مشاور امنیت ملی پاکستان

مقامات حکومت افغانستان می گویند هیات اعزامی آن کشور به اسلام آباد پیام شان را به صورت واضح برای مقامات پاکستانی بیان داشته اند.

سخنگوی رئیس اجرائیه افغانستان به رادیو آشنا صدای امریکا گفت که مقامات پاکستانی نیز در پاسخ به خواست های حکومت افغانستان تعهد به همکاری کرده اند.

مجیب الرحمان رحیمی، سخنگوی رئیس اجرائیه افغانستان، می گوید هر گاه پاکستان مثل گذشته بر تعهدات اش عمل نکند، کابل از هر گزینۀ ممکن برای منافع ملی خود استفاده خواهد کرد.

آقای رحیمی گفت "اصل رویکرد حکومت وحدت ملی همکاری و یافتن راه حل برای تنش زدایی بوده و است. ولی اگر پاکستانی ها به تعهدات شان عمل نکنند و به حمایت شان از گروه های دهشت افگن ادامه دهند، تمام گزینه ها به روی حکومت افغانستان به شمول اقدامات دیپلوماتیک باز است تا منافع افغانستان تامین شود."

سخنگوی رئیس اجراییۀ حکومت افغانستان می گوید که حکومت وحدت ملی از بدو تاسیس تا حال تلاش کرده تا با پاکستان صادقانه عمل کند، ولی به گفتۀ او پاکستان هنوز هم از گروه های مثل طالبان و شبکۀ حقانی در داخل قلمرو آن کشور حمایت می کند.

آقای رحیمی همچنین گفت "متاسفانه از سوی پاکستان کدام گام عملی در این راستا بر داشته نشده است و وضیعت جنگی اعلام نا شده هنوز هم ادامه دارد. نمونۀ بارز آن حضور و حمایت شبکۀ حقانی در پاکستان است. دفاتر طالبان هنوز هم در داخل پاکستان فعالیت دارند و آنان از کمک های نظامی و استخباراتی پاکستان بهره مند اند."

پیام تبریکی متفاوت افغانستان

روز جمعه، چهاردهم اگست، مصادف با شصت و هشتمین سالگرد استقلال پاکستان بود، ولی پیام تبریکی مقامات افغانستان برای مقامات پاکستانی متفاوت بود.

عبدالرشید دوستم، معاون اول رئیس جمهور افغانستان که از چندین روز به این سو در ولایت فاریاب مصروف جنگ علیه طالبان است، پاکستان را متهم به حمایت از طالبان و سایر شورشیان کرد.

آقای دوستم گفت " از هفت ساله گرفته تا صد ساله، پیر و جوان همه می دانند که آنان از کجا رهبری می شوند، از کجا اعاشه می شوند. یک روز القاعده می شود، یک روز طالب می شود و یک روز داعش. همه منبع سازماندهی و هدایت دهی آی اس آی و جنرالان پاکستان است."

اگر به تاریخ روابط میان افغانستان و پاکستان نظر انداخته شود، از آغاز ایجاد پاکستان، روابط میان کابل و اسلام آباد همیشه در حال نوسان بوده و در اکثر مواقع با کشیدگی و بی باوری همراه بوده است.

کارشناسان عمده ترین عامل کشیدگی میان دو کشور همسایه را که مرز طولانی با هم دارند، خط دیورند عنوان می کنند.

عبدالقیوم سجادی، عضو ولسی جرگه افغانستان، تائید می کنند که خط دیورند یکی از مشکلاتی است که دو کشور در نهایت باید از طریق مذاکره آن را حل کنند، ولی او استدلال می کند "حتی در صورت حل منازعه خط دیورند، پاکستان از دخالت در امور افغانستان دست نخواهد کشید."

آقای سجادی گفت "فکر می کنیم که رسیدگی به منازعه دیورند فقط یک بُعد قضیه است. با توجه به منافع که امروزه پاکستان در افغانستان برای خود تعریف می کند، حتی اگر این مساله به یک نقطۀ پایان بی انجامد، ما شاهد روابط عادی میان دو کشور نخواهیم بود و مداخلات همچنان ادامه خواهد یافت."

دلایل عمدۀ تنش - ناتوانی کابل

در عین حال، حسین رسام، تحلیلگر مسایل جنوب شرق آسیا مستقر در لندن، سه عامل دلایل عمده تنش میان کابل و اسلام آباد بر می شمارد.

به باور آقای رسام "اول، تاریخ پر تنش میان دو کشور از ایجاد پاکستان در سال ۱۹۴۷می باشد. دوم موجودیت روابط قومی میان اقوام و قبایل ساکن در دو طرف خط دیورند است."

نکتۀ سوم به نظر این تحلیلگر مسایل جنوب شرق آسیا "تصمیم گیری حکومت پاکستان در سمت گیری سیاسی آن کشور با افغانستان در مقایسه با روابط اسلام آباد با هند و کشور های عربی می باشد."

اما رسام، یکی از دلایل مشکلات فعلی میان دو کشور را نا توانایی حکومت کابل عنوان کرده می گوید که مقامات افغانستان برای چشم پوشی از نا توانایی های خود، پاکستان را مقصر همۀ مشکلات نا امنی در افغانستان تلقی می کند.

با وجود بی باوری ها میان مقامات کابل و اسلام آباد شماری از مقامات افغانستان و تحلیلگران سیاسی هنوز به این باورند که موقف گیریهای خصومت آمیز میان افغانستان و پاکستان به نفع دو کشور نیست.

به گفتۀ آنان، مردم پاکستان نیز خود قربانی فعالیت های دهشت افگنی در آن کشور اند. بنا بر این، مذاکره و مفاهمه یگانه راه حل است که می تواند منافع هر دو کشور را تامین کند.