سارن اسلام بی بی، یک صاحب منصب پولیس زن در ولایت هلمند بر اثر حمله افراد مسلح صبح پنجشنبه کشته شد.
یک صاحب منصب پولیس زن در ولایت هلمند بر اثر حمله افراد مسلح صبح پنجشنبه کشته شد. سارن(رتبه نظامی پولیس) اسلام بی بی طی کمتر از ده سال گذشته در چوکات پولیس هلمند ایفای وظیفه کرده بود.
این پولیس زن، فرماندهی بیشتر از 40 منسوب پولیس زن را در ولایت هلمند به دوش داشت. در هلمند 7000 نیروی پولیس مرد در کنار این عده اندک نیروی پولیس زن برای تامین امنیت همکار است.
سخنگوی وزارت داخله افغانستان گفت هنوز کسی یا گروهی مسوولیت کشتن خانم بی بی را به عهده نگرفته است.
سارن بی بی تنها با نبرد روزانه امنیتی، مثل جنگ علیه تندروان و قاچاقبران موادمخدر سر و کار نداشت بلکه او دربرابر مخالفت اعضای خانواده اش نیز مقاومت می کرد - خانوادۀ سارن بی بی مخالف کار وی در نیروهای پولیس بود.
سارن بی بی در یک مصاحبه به روزنامه تلگراف اوایل سال روان میلادی، گفته بود "برادرم، پدرم وخواهرانم همه گی، مخالف من استند. در واقع، برادرم سه بار به کشتنم سعی کرد."
صدیق صدیقی، سخنگوی وزیر داخله افغانستان می گوید وی در ابتدا با مخالفت خانواده اش برای کار در پولیس مواجه بود اما بعداً این مخالفت برطرف شد.
آقای صدیقی گفت این صاحب منصب پولیس زن از سوی طالبان چندین بار به خاطر وظیفه اش تهدید شده بود.
سارن اسلام بی بی، 37 ساله، مادر سه فرزند بود و به عنوان یک الگو برای زنان در این ولایت نقش داشت.
سارن بی بی در مصاحبه اش به تلگراف گفته بود، "نخست، من به پول نیاز دارم، اما دوم، من عاشق کشورم استم. من از پوشیدن یونیفرم(پولیس) مفتخرم و می خواهم به ساختن افغانستان به عنوان کشوری بهتر و قوی تر تلاش کنم."
خشونت دامنه دار
حادثه کشته شدن خانم بی بی اولین مورد خشونت علیه مسوولین زن در افغانستان نیست که طی چند سال گذشته رخ داده است.
حوریه مصدق، آمر بخش افغانستان در نهاد دیده بان حقوق بشر می گوید ملالی کاکر در سال 2008 در قندهار کشته شد، و بعد از آن به ستاره اچکزی و چندین مسوول اداره زنان حمله صورت گرفت.
خانم مصدق از ناتوانی حکومت در به عدالت کشانیدن عاملین خشونت علیه زنان انتقاد می کند.
مقام های حکومتی افغان و حامیان بین المللی آن به طور منظم از بهبود حقوق زنان طی بیشتر از ده سال گذشته یاد کرده اند.
اما با زمزمه خروج نیروهای امریکایی و بین المللی از افغانستان، بسیاری ها تصور می کنند این پیشرفت ممکن درصورتی معکوس خواهد شد که عناصر محافظه کار درحکومت وارد صحنه شوند یا طالبان نفوذشان را بازپس گیرند.
بسیاری از فعالین حقوق بشر مثل خانم مصدق می گویند کشته شدن سارن بی بی تنها نمونه ای است از اینکه چگونه برگشت به گذشته جریان دارد.
آمر بخش افغانستان دیده بان حقوق بشر می گوید وقتی که قانون تطبیق نمی شود وقتی خشونت علیه زنان به اشکال مختلف توسط مقام های عدلی یا دولت توجیه می شود، این خود به خشونت ها برضد زنان دامن می زند و این نشانه تداوم خشونت علیه زنان افغان است.
در نهادهای مختلف پولیس سراسر افغانستان 2000 پولیس زن فعالیت دارد.
اگرچه خشونت علیه زنان طی چند سال گذشته وجود داشته و از سوی دیگر زنان افغان دستاوردهای چشمگیری در اکثر عرصه داشته اند اما مبارزه با خشونت علیه زنان شکل قانونمند را به خود اختیار نکرده است. یک مثال آن، امتناع شورای ملی افغانستان از تصویب قانون منع خشونت علیه زنان می باشد.
این پولیس زن، فرماندهی بیشتر از 40 منسوب پولیس زن را در ولایت هلمند به دوش داشت. در هلمند 7000 نیروی پولیس مرد در کنار این عده اندک نیروی پولیس زن برای تامین امنیت همکار است.
سخنگوی وزارت داخله افغانستان گفت هنوز کسی یا گروهی مسوولیت کشتن خانم بی بی را به عهده نگرفته است.
سارن بی بی تنها با نبرد روزانه امنیتی، مثل جنگ علیه تندروان و قاچاقبران موادمخدر سر و کار نداشت بلکه او دربرابر مخالفت اعضای خانواده اش نیز مقاومت می کرد - خانوادۀ سارن بی بی مخالف کار وی در نیروهای پولیس بود.
سارن بی بی در یک مصاحبه به روزنامه تلگراف اوایل سال روان میلادی، گفته بود "برادرم، پدرم وخواهرانم همه گی، مخالف من استند. در واقع، برادرم سه بار به کشتنم سعی کرد."
صدیق صدیقی، سخنگوی وزیر داخله افغانستان می گوید وی در ابتدا با مخالفت خانواده اش برای کار در پولیس مواجه بود اما بعداً این مخالفت برطرف شد.
آقای صدیقی گفت این صاحب منصب پولیس زن از سوی طالبان چندین بار به خاطر وظیفه اش تهدید شده بود.
سارن اسلام بی بی، 37 ساله، مادر سه فرزند بود و به عنوان یک الگو برای زنان در این ولایت نقش داشت.
سارن بی بی در مصاحبه اش به تلگراف گفته بود، "نخست، من به پول نیاز دارم، اما دوم، من عاشق کشورم استم. من از پوشیدن یونیفرم(پولیس) مفتخرم و می خواهم به ساختن افغانستان به عنوان کشوری بهتر و قوی تر تلاش کنم."
خشونت دامنه دار
حادثه کشته شدن خانم بی بی اولین مورد خشونت علیه مسوولین زن در افغانستان نیست که طی چند سال گذشته رخ داده است.
خانم مصدق از ناتوانی حکومت در به عدالت کشانیدن عاملین خشونت علیه زنان انتقاد می کند.
مقام های حکومتی افغان و حامیان بین المللی آن به طور منظم از بهبود حقوق زنان طی بیشتر از ده سال گذشته یاد کرده اند.
اما با زمزمه خروج نیروهای امریکایی و بین المللی از افغانستان، بسیاری ها تصور می کنند این پیشرفت ممکن درصورتی معکوس خواهد شد که عناصر محافظه کار درحکومت وارد صحنه شوند یا طالبان نفوذشان را بازپس گیرند.
بسیاری از فعالین حقوق بشر مثل خانم مصدق می گویند کشته شدن سارن بی بی تنها نمونه ای است از اینکه چگونه برگشت به گذشته جریان دارد.
آمر بخش افغانستان دیده بان حقوق بشر می گوید وقتی که قانون تطبیق نمی شود وقتی خشونت علیه زنان به اشکال مختلف توسط مقام های عدلی یا دولت توجیه می شود، این خود به خشونت ها برضد زنان دامن می زند و این نشانه تداوم خشونت علیه زنان افغان است.
در نهادهای مختلف پولیس سراسر افغانستان 2000 پولیس زن فعالیت دارد.
اگرچه خشونت علیه زنان طی چند سال گذشته وجود داشته و از سوی دیگر زنان افغان دستاوردهای چشمگیری در اکثر عرصه داشته اند اما مبارزه با خشونت علیه زنان شکل قانونمند را به خود اختیار نکرده است. یک مثال آن، امتناع شورای ملی افغانستان از تصویب قانون منع خشونت علیه زنان می باشد.