یک زن در ولسوالی یکاولنگ ولایت بامیان برای به دنیا آوردن فرزند پنجمش بطن خود را خودش جراحی کرده است. مسئولین شفاخانه مرکز بامیان گفتند که آن زن با تن خون آلود برای درمان به شفاخانه آورده شده بود.
شهلا، زن ۲۸ ساله باشنده، مادر چهار فرزند است. او اکنون در شفاخانه مرکزی بامیان تحت درمان قرار دارد و داکتران می گویند که خانم شهلا شکمش را با تیغ به طول دوازده سانتی متر پاره نموده است.
داکتر سید منصور، متخصص جراحی در شفاخانه مرکز بامیان می گوید که بر علاوه نشانه جراحی آثار سوختگی نیز در بطن این خانم و جود دارد.
داکتر سید منصور گفت: "چندی پیش وقتی این خانم به شفاخانه مراجعه کرد گفت باید این طفل را از شکمم بیرون کنید وما گفتیم که حالا این طفل هفت ماهه است ممکن تلف شود ولی بعد ازرفتن به خانه خود دست به پاره کردن شکمش زده".
معصومه، مادر شهلا می گوید که دخترش چهار طفل داشته و در روستای بغلک ولسوالی یکاولنگ زندگی می کند. او می گوید که شهلا چندی پیش به شفاخانه بامیان مراجعه نموده و داکتران گفتند که وی بخاطر ولادت این طفل باید در وقت ضرورت به بیمارستان مراجعه نماید.
مادر شهلا گفت: "دخترم با من حرف می زند ولی با دیگران صحبت نمی کند او از داکتران می خواهد که باید شکمش را جراحی کرده طفلش بیرون شود".
اما شهلا به دلیل شدت درد شکم بعد از برگشت به خانه خود اقدام به جراحی کرده بطنش را با چاقو بریده است.
خدمات ضعیف صحی
در ولایت بامیان، ۹۹ مرکز صحی خدمات بهداشتی را برای جمعیت حدود هفتصد هزار نفر عرضه می کند که شکایت های زیاد از فاصله مراکز، پائین بودن کیفیت این خدمات، نبود داکتران مسلکی کافی و کمبود دارو وجود دارد.
مسوولین ریاست صحت عامه بامیان با آنکه می گویند دسترسی مرم به خدمات بهداشتی افزایش یافته اما بخاطر پائین بودن آگاهی زنان وخانواده ها، از مراقبت در هنگام بارداری در روستا، هنوز هم مادران واطفال شان قربانی می شوند.
داکتر ریحانه حیدری، رییس صحت عامه بامیان، می گوید که بخش زیادی از زنان روستاهای این ولایت، در هنگام بارداری کمتر به مراکز صحی مراجعه نموده و تحت مراقبت های بهداشتی ولادت نمی کنند.
خانم حیدری می گوید: "در بامیان مادران به کلینیک های که نزدیک خانه شان است زیاد می روند ودردوردست مراجعه نمی کنند وهمچنان خانواده ها احترام وتوجه که مادرحامله داشته باشند ندارند وحتا دربعضی ساحات بامیان مادران حامله سرزمین های زراعتی کارهای شاقه ودهقانی را انجام می دهند".
فعالان مدنی ولایت بامیان می گویند که به دلیل کوهستانی بودن این ولایت، پراکندگی درقریه جات وجغرافیایی خشن عده قابل ملاحظه ای ازمردم در روستاهای این ولایت، دسترسی به خدمات صحی معیاری ندارند.
گرچند درطی یک دهه اخیربرای کاهش میزان مرگ ومیر زنان واطفال درافغانستان، کارهای صورت گرفته اما با آنهم درشماری از روستا های دوردست کشور، زنان ازآگاهی لازم مراقبت های دوران بارداری برخوردارنیستند.
میزان مرگ و میر مادران هنگام ولادت در کشور، به دلایل مختلف مانند پائین بودن دستررسی زنان به خدمات بهداشتی، فاصله زیاد روستاها با مراکزصحی و دشوار بودن راه های مواصلاتی، حاکم بودن فرهنگ زن ستیزی، ولادت درخانه و فاصله کم میان ولادت ها در سطح بالای قرار دارد.
در شهر ها میزان مرگ و میر زنان در هنگام ولادت بخاطر دسترسی زنان به خدمات بهداشتی کم بوده اما در روستاها گراف مرگ ومیر زنان به دلایل مختلف بیشتر می باشد.