یک زن هندی مسلمان که در جریان یکی از بدترین شورشهای مذهبی پس از استقلال هند، مورد تجاوز گروهی قرار گرفته است، پس از آزادی زودهنگام متجاوزین از زندان"مبهوت" شده است.
گروهی از هندوها در سال ۲۰۰۲ بر یک گروه ۱۷ نفری مسلمانان در غرب ایالت گجرات حمله کرده، ۱۴ نفر آنان را کشتند که بلقیس بانو و دو فرزندش تنها بازماندگان این حمله بودند. بلقیس در آن زمان باردار بود و به شمول دختر سه سالهاش، هفت نفر از کشتهشدگان بستگان این زن بودند.
در پیوند با این قضیه ۱۱ مرد هندو به حبس ابد محکوم شدند، اما این افراد روز دوشنبه ۱۵ اگست پس از توصیه یک هیات حکومت ایالتی از بند آزاد شدند. حکومت گجرات اعلام کرد که میعاد باقی ماندۀ زندان آنان به مناسبت ۷۵مین سالروز استقلال هند بخشیده شده است.
بلقیس در بیانیهای که روز چهارشنبه ۱۷ اگست (۲۶ اسد) توسط وکیلاش منتشر شد گفت :"واژهای برای گفتن ندارم. من هنوز بی حس هستم...من به بالاترین محکمهٔ سرزمین مان اعتماد کردم. به سیستم اعتماد کردم و آرام آرام یاد میگرفتم که با غمهایم زندگی کنم".
در بیانیهٔ خانم بلقیس آمده است: "آزادی این محکومان آرامشم را از من گرفته و باورم به عدالت را متزلزل کرده است. غم و اندوه و باور متزلزل من تنها برای خودم نیست بلکه برای هر زنی است که در محاکم برای عدالت مبارزه میکند."
این حمله زمانی رخ داد که نرندرا مودی، صدراعظم فعلی هند، وزیر اعلای ایالت گجرات بود.
آزادی این افراد سبب تظاهرات و واکنشهای زیادی در هند شده است.
راهول گاندی، سیاستمدار مخالف حکومت و نواسهٔ اندرا گاندی، صدراعظم پیشین هند در تویتی خطاب به نرندرا مودی نوشت: "صدراعظم... تمام کشور تفاوت بین گفتار و کردار شما را میبیند."
حزب بهارتیا جاناتای نرندرا مودی، صدر اعظم هند، از زمان به قدرت رسیدن در سال ۲۰۱۴ به تشویق تندروان هندو به آزار و اذیت مسلمانان و دیگر اقلیتها متهم شده است؛ اتهامی که این حزب آن را همواره رد کرده است.
اسدالدین اویسی، سیاستمدار برجسته مسلمان، با اشاره به حزب ملیگرای هندوی بهارتیا جنتا ، گفت: "گرایش حزب بهارتیا جاناتا برای یک مذهب به گونهای است که حتی جنایات وحشیانهٔ تجاوز و نفرت قابل بخشش است."
اما حکومت ایالتی گجرات که توسط حزب بهارتیا جنتا اداره می شود، از تصمیم آزادی این افراد دفاع کرد.
خبرگزاری هندوستان تایمز به نقل از راج کمار، یکی از مقامات ارشد حکومتی نگاشته است: "بخشش ۱۱ محکوم پس از ارزیابی عوامل مختلفی مانند حبس ابد در هند که معمولاً ۱۴ سال یا بیشتر است بر اساس سن، رفتار افراد وغیره صورت گرفت."
بر اساس آمار رسمی، حدود یک هزار نفر عمدتاً مسلمان، در شورشهایی که پس از کشته شدن ۵۹ زایر هندو در اثر آتشسوزی یک قطار آهن در ماه فبروری ۲۰۰۲ آغاز شد، مورد ضرب و شتم و تیراندازی قرار گرفتند یا سوختانده شدند.
حکومت هند بیش از ۳۰ مسلمان را به خاطر آتش سوزی محکوم کرد، اگر چه علت آن تاکنون مورد بحث است.
هند با آنکه بزرگترین دموکراسی جهان محسوب میشود، یکی از خطرناکترین کشورهای جهان برای زنان خوانده شده است.