یک مطالعۀ جدید نشان میدهد که یکی از دواهایی که از دیر زمان به این سو برای تداوی عدم کفایۀ قلب کار گرفته می شد، اکنون برای تداوی سرطان پروستات در مرد ها نیز مؤثر ثابت گردیده است.
دیجیتال که بنام دیجوکسین نیز یاد شده و از گل دیجیتال سرخ یا گل انگشتانه حاصل می گردد، پیشینۀ طولانی در طب دارد. از زمانیکه دواهای جدید برای تداوی نارسایی های قلب پا به عرصۀ وجود نهاده اند، طی سال های اخیر نقش این دوا در تداوی عدم کفایۀ و بی نظمی حرکات قلب کاهش یافته است، ولی هنوز هم به صفت گزینه یی برای مریضان باقی مانده است.
مورد جدید استعمال این دوا بعد از آن کشف گردید که تحقیق کنندگان بیش از سه هزار و یک صد مرکز صحی را تحت مطالعه قرار دادند، در بیش از نصف این مراکز که دیجوکسین تطبیق میگردید تأثیرات مثبت این دوا بالای حجرات سرطانی غدۀ پروستات نیز به ثبت رسید. دیجیتال با ممانعت از تکثیر حجرات در جلوگیری از پیشرفت سرطان پروستات، کمک کننده ثابت گردید.
محققین سپس، تأثیرات آشکار بیولوژیکی دیجوکسین را با ارزیابی تاریخچۀ طبی بیش از 47 هزار مرد مصاب سرطان پروستات، مورد مطالعه قرار دادند.
مجموعۀ معلومات نشان داد که استفاده کنندگان دیجیتل یا دیجوکسین 6 الی 28 درصد کمتر از آن عده مردانی مصاب سرطان پروستات گردیدند که هرگز از این دوا استفاده نکرده بودند.
این گزارش علمی حاکی است مردانی که حد اقل برای 10 سال این دوا را دریافت کرده بودند، 37 الی 79 درصد کمتر سرطان پروستات در نزد شان انکشاف نمود.
دیجیتل با اتصال به یک انزایم در غشای حجرات عضلات قلبی سبب آغاز یک سلسله عکس العمل هایی می گردد که توانایی عضلات را برای حرکت تقویت می بخشد. این امر سبب کاهش حرکات قلبی گردیده ولی عمل پمپ نمودن خون توسط قلب را تسریع میبخشد.
اکنون تحقیق کنندگان در نظر دارند تا چگونگی تاثیر این دوا در سرطان را تحت مطالعه قرار دهند. الیزابت پلاتز متخصص امراض ساری در انستیتوت طب پوهنتون جان هاپکینز ایالات متحده و همکار مؤلف این مطالعه میگوید "در صورتیکه بتوانیم طرز تأثیر دوا را دریابیم، شاید دواهای جدیدی نیز انکشاف یافته بتواند که بطور خاص به همین طرز تأثیر نماید و یا هم از خود دیجوکسین به این منظور استفاده گردد."
دیجوکسین دارای یک سلسله عوارض جانبی نیز می باشد، از همین رو است که دوکتوران احتمالاً آن را در مراحل مقدماتی سرطان پروستات تجویز نخواهند کرد. این دوا شاید برای افرادی تجویز گردد که در مراحل پیشرفتۀ سرطان قرار داشته و گزینه های بهتر تداوی برای آنان اندک باشد.
پلاتز میگوید، هنوز هم ما باید طرز تأثیر آن را بدانیم.
مطالعۀ جدید یک ستراتیژی جالبی را عرضه می دارد که گرایش روز افزون به بررسی های موازی از مراکز صحی به منظور کشف رابطه میان استفاده از دوا و سیر مرض را به تصویر می کشد.
لویس وینر سرطان شناس و آمر مرکز تحقیق سرطان ها در پوهنتون جورج تاون در واشنگتن دی سی میگوید " این گزارش تحلیلی که با عطف به معلومات قبلی تهیه شده است، فرضیۀ جالبی را ایجاد میکند که اکنون باید با انجام یک مطالعۀ فرا گیر، بر آن مهر تایید زده شود.
کشف سرطان یک ژورنال علمی می باشد که جهت فراهم ساختن روزنه یی برای چنین مطالعات طرح گردیده است.
شمارۀ افتتاحیۀ این ژورنال که حاوی مطلب بالا می باشد به تاریخ 3 اپریل در نشست سالیانۀ مراکز تحقیق سرطان انجمن طبی امریکا آشکار گردید.