اکثر معتادین مواد مخدر هرات جوانان استند

مسوولان اداره مبارزه با مواد مخدر ولایت هرات می گویند ۶۵ در صد از استفاده کنندگان مواد مخدر در این ولایت غربی جوانان استند.

آنان می گویند بیشترین این جوانان افرادی اند که برای کار به کشور ایران مهاجرت کرده و بعد از بازگشت به کشور به مواد مخدر معتاد می باشند.

غلام جیلانی دقیق رئیس اداره مبارزه با مواد مخدر هرات می گوید بیشتر از ۵۰ فیصد از افراد معتاد به مواد مخدر در ولایت هرات فرامرزی اند که در کشور ایران و پاکستان به مواد مخدر روی آورده اند.

آقای دقیق می گوید با اینکه کشت کوکنار در هرات کاهش چشمگیری یافته و تنها در ولسوالی شیندند کوکنار کشت می شود، اما تعداد معتادین در این ولایت روز به روز در حال افزایش است که رقم درشت آن مربوط به جوانان مهاجر می باشد.

آقای دقیق می گوید "معتادان به مواد مخدر در ولایت هرات، به اساس یک سروی غیر رسمی که صورت گرفته، بیش از ۵۰ فیصد افرادی استند که فرامرزی اند یعنی مهاجران و نوجوانانی که برای کار میروند بنابر عوامل مختلف متاسفانه معتاد به جامعه ما برمی گردند که هم از ایران و هم پاکستان میآیند که در حوزه ما بیشترین از کشور ایران می باشند و البته بیشترین قسمت قشر جوان هستند که بین ۶۰ تا ۶۵ فیصد معتادین را قشر جوان تشکیل می دهد."

تاثیرات مهاجرت

همزمان مسوولان اداره صحت عامه هرات می گویند بیشتر این افراد باشندگان ولسوالی های غوریان ، کهسان و شیندند ولایت هرات استند که با کشور ایران سرحد دارند و اغلباً برای بدست آوردن کار مهاجرت می کنند.

داکتر محمد سعید نوید نماینده این اداره می گوید این افراد بخاطر انجام کارهای طاقت فرسا و رهایی از مشکلات روانی در مهاجرت از سوی کارفرمایان شان تشویق به استفاده از مواد مخدر می شوند که بعد از رد مرز شدن به هرات، مراکز ترک اعتیاد این ولایت ظرفیت ارایه خدمات به آنها را ندارد.

داکتر نوید می گوید "دقیقاً اکثریت افرادی که از ایران بر می گردند بعلت فشار کارهای شاقه ، خستگی جسمی و آرامش روحی در مراحل ابتدایی مواد مخدر را شروع کردند و آهسته آهسته یا در کشور ایران و یا زمانی که به افغانستان برگشتند اعتیادشان شدت یافته ، با اینکه تا بحال سروی دقیقی در این راستا صورت نگرفته اما اکثریت این معتادین قدم های ابتدایی اعتیاد را در بیرون از کشور برداشتند."

جمعه گل یکی از این جوانان است ، که ۱۰ سال پیش هنگام کارگری در کشور ایران از سوی صاحب کارش تشویق به استفاده از مواد مخدر شده و حال در کنار سرک های هرات روزش را شب می کند.

جمعه گل گفت "در ایران نگهبان بودم و کار میکردم، شب خیلی کار کرده بودم و صبح صاحب کارم گفت بیا یک مشت تریاک در چای بیانداز و بخور خستگی ات از بین می رود، همان را که خوردم ملایم شدم اما نمیدانستم که معتاد می شوم، بعد از همان موضوع کم کم معتاد شدم."

عبدالرازق جوان دیگری است که هنگام کار در ایران معتاد به مواد مخدر شده، او نیز قصه معتاد شدن را چنین می گوید "به ایران رفته بودم چون در اتاقی بودم که دیگران هم میکشیدند بعد با همان رفیق هایم که آنها هم توسط صاحب کارانشان به اعتیاد رو آورده بودند کم کم منم به مواد مخدر رو آوردم با اینکه ابتدا خوشم نمیامد اما چون مسافر بودم کم کم به عمل رو آوردم."

احمد جاوید نادم رئیس اداره مهاجرین و عودت کننده گان هرات نیز می گوید روزانه بیشتر از یک هزار مهاجر از کشور ایران بصورت اجباری و خود انگیخته رد مرز می شوند که جوانان معتاد نیز در بین آنها دیده می شوند.

احمد جاوید می گوید "روزانه بین ۸۰۰ تا ۱۲۰۰ نفر در کتگورهای عودت داوطلبانه ، اخراجی ها و خود انگیخته از ایران رد مرز و داخل کشورمیشوند که بین ۸۰ تا ۸۵ فیصدشان جوانان استند و از یک تا 5 نفرشان همواره معتاد به مواد مخدر می باشند."

براساس آمارهای اداره مبارزه با مواد مخدر ولایت هرات ؛هم اکنون نزدیک به ۶۰ هزار نفر در این ولایت به انواع مواد مخدر معتاد اند که ۱۳ فیصدشان را زنان و۷ فیصد شان را کودکان تشکیل می‌دهند.

از سوی دیگر آگاهان امور براین باورند که مقام های ایرانی از مهاجرین افغان همواره استفاده ابزاری میکنند.

عبدالقادر کامل آگاه مسایل سیاسی می گوید "نگاه جمهوری اسلامی ایران نسبت به افغانستان یک نگاه ابزاری است و مهاجرینی که در ایران زنده گی می کنند حیثیت ابزار در سیاست خارجی ایران دارند و کشور ایران هر وقت خواسته افغانستان را تحت فشار قرار دهد از مهاجرین استفاده ابزاری کرده که ما شاهد بودیم سال گذشته حدود ۵۰۰ هزار نفر از کشور ایران به شکل اجباری اخراج شدند."

خواستیم تا در این مورد نظر مقام های ایرانی در ولایت هرات را با خود داشته باشیم اما با وجود تماس های مکرر موفق به این کار نشدیم.

آخرین یافته های وزارت مبارزه با مواد مخدر در نیمه دوم سال ۲۰۱۵ میلادی نشان میدهد که شمار معتادان و افرادی که آزمایش مواد مخدر در بدن آن‌ها مثبت بوده به سه و نیم میلیون نفر در افغانستان میرسد.

این در حالیست که افغانستان فقط توانایی و ظرفیت تداوی ۴۰ هزار معتاد را در طول یک سال داراست.