سازمان دیدبان حقوق بشر گفته است که اقدام سویدن و دنمارک برای پذیرش زنان و دختران به صفت پناهنده باید مدلی برای دیگر کشورها مهاجر پذیر باشد.
ادارهٔ مهاجرت دنمارک هفتهٔ گذشته اعلام کرد که این کشور به تمام زنان و دختران افغان "فقط به خاطر جنسیت شان" پناه می‌دهد. این نهاد گفته است که "وضعیت رو به وخامت زنان و دختران در افغانستان" دلیل این اقدام است.
در ماه جنوری سال روان ادارهٔ مهاجرت اتحادیه اروپا گفت که زنان و دختران در افغانستان به گونهٔ عموم با خطر پیگرد در زیر سلطهٔ طالبان روبرو بوده و از این رو واجد شرایط پناهندگی شمرده می‌شوند.
پیشتر از آن، حکومت سویدن نیز در ماه دسمبر سال گذشته اعلام کرد که بر اساس کنوانسیون ژنیو، به زنان و دختران افغان در آن کشور پناهندگی و سه سال اقامت داده خواهد شد.
ادارهٔ مهاجرت سویدن گفته است که "حقوق اساسی زنان افغان با طیفی از اقدامات تبعیض‌آمیز حقوقی، اداری، پولیس و عدلی و قضایی نقض شده است...که مجموع این اقدامات پیگرد پنداشته شده" و از اینرو ضروری است که به زنان و دختران افغان پناه داده شود.
سازمان دیدبان حقوق بشر روز پنجشنبه نهم فبروری (۲۰ دلو) با نشر بیانیه‌ای گفته است که این تصمیم دنمارک و سویدن می‌رساند که نصف جمعیت افغانستان در زیر حاکمیت طالبان با پیگرد روبرو اند.
ادارهٔ مهاجرت دنمارک پس از تصمیم جدید، پرونده‌های مهاجرتی آن زنان و دختران افغان را که از ۱۶ اگست ۲۰۲۱ به اینسو رد شده بود، بازگشایی و زیر بررسی قرار داده است.
طالبان به تاریخ ۱۵ اگست سال ۲۰۲۱ بر افغانستان مسلط شدند و از آن زمان تا کنون محدودیت‌هایی را بر حق کار و آموزش زنان وضع کرده اند. طالبان دختران را از آموزش از صنف ششم به بالا و رفتن به پوهنتون منع کرده و نیز زنان و دختران را، به جز از ادارات معدود، از کار در ادارات دولتی و سازمان‌های غیردولتی منع کرده اند. طالبان همچنان زنان و دختران را از رفتن به پارک‌های عمومی، کلب‌های ورزشی و حمام‌های عمومی منع کرده اند.
با آنکه دنمارک و سویدن برای پذیرش زنان افغان به صفت مهاجر و پناهنده شرایط سهل و سخاوتمندانه‌ای را مهیا کرده اند، این دو کشور، مانند دیگر کشورهای اروپایی در افغانستان سفارت ندارند. بیشتر کشورهای مهاجر پذیر به دلیل نداشتن سفارت در افغانستان، از افغان‌ها می‌خواهند تا از طریق سفارت‌خانه‌های آن کشورها در کشور سوم درخواست‌های پناهندگی شان را دنبال کنند.