گروه بین المللی بحران (ICG) در گزارش تازۀ خود گفته است که بدون حمایت جهانی، حکومت جدید افغانستان با چالش های جدی امنیتی، سیاسی و اقتصادی مواجه خواهد شد.
با خروج قوای بین المللی از افغانستان، گروه طالبان شعار جنگ را از نبرد در برابر اشغال بیگانه به استقرار یک نظام شرعی و سقوط نظام کنونی افغانستان تغییر داده است.
در ۱۳ سال گذشته یگانه دلیل طالبان برای خشونت های گسترده در افغانستان حضور نیرو های بین المللی بود، اکنون که نظامیان خارجی در حال خروج از افغانستان اند، طالبان بر ضد نیرو های امنیتی جنگ را ادامه می دهند.
گروه بین المللی بحران با نشر گزارش تازه یی گفته است که خروج نیرو های بین المللی مقارن با افزایش خشونت و شورشگری در افغانستان است. هرچند برخی ساحات از امنیت بهتر از پیش برخوردار شده است، اعتماد شورشیان به انجام حملات بزرگتر و منسجم تر، شانس مذاکرات صلح به سطح ملی را کم ساخته است.
گریم سمیت، تحلیلگر ارشدآی سی جی ، می گوید که برخی کار ها ناتمام باقی مانده است، به گونۀ مثال طالبان تنش های فرقه یی در شمال و زد و بند های قومی در جنوب افغانستان دامن زده اند و مزید بر آن جدال سیاسی و اقتصادی در افغانستان، کم از کم در کوتاه مدت به عنوان یک نگرانی و عامل ادامۀ خشونت باقی مانده است.
طالبان که پیش از این در برابر آنچه "اشغال افغانستان از سوی بیگانگان" خوانده می شد، ایستادگی می کردند، اکنون بر اساس این گزارش در برابر نظام حاکم در افغانستان که به ادعای آن گروه "دست نشانده" است، مبارزه می کنند.
گزارش گروه بین المللی بحران با اشاره به ظهور گروه هایی چون "محاذ فداییان" در میان طالبان می گوید که بیرون شدن قوای بین المللی از افغانستان، طالبان و سایر گروه های شورشی را از تحرک باز نخواهد داشت، بلکه آنان را جسورتر خواهد ساخت.
آقای سمیت می گوید که نگرانی عمده مراکز اداری ولسوالی ها است که پس از خروج نظامیان خارجی با تهدید شورشیان روبرو خواهد شد.
او علاوه می کند که طالبان به انسداد راه ها، تصرف روستا ها و در برخی حصص حتا تصرف مراکز اداری ولسوالی ها اقدام خواهند کرد. همچنان با کمتر شدن خطر مقابله با سربازان خارجی، طالبان شاید در گروه های بزرگتر به نبرد رویارو با قوای امنیتی افغان بپردازند.
خوشبینی نسبی
با اینحال در گزارش آمده است که هیچ یک از این گرایش ها به مفهوم برگشت افغانستان به فصل پس از خروج قشون سرخ و سالیان ۱۹۹۰ نیست، به ویژه که حکومت آیندۀ افغانستان از حمایت دوامدار و قوی جامعۀ جهانی برخوردار باشد.
گزارش ادارۀ بین المللی بحران حاکی است که با وصف تلفات سربازان افغان در نبرد با شورشیان، قوای افغان قادر به پیشبرد درست عملیات است.
همچنان گفته شده است که اگر جامعۀ جهانی افغانستان را کمک کند، نیرو های افغان از نظر کمی و کیفی بهبود یافته و قادر به تامین امنیت بهتر خواهند بود.
این گزارش همچنان برجسته ساخته است که علیرغم آنچه پاکستان در زبان بیان می کند، در عمل پناهگاه های تندروان را برنچیده و از شورشگری حمایت می کند.
آقای سمیت می گوید که پاکستان هیچگاهی به صفت یک عنصر سازنده در تنشزدایی و تامین صلح و ثبات در افغانستان عمل نکرده است.
در گزارش سفارش شده است که برای ایستادگی قوای امنیتی افغان در برابر شورشگری، حکومت افغانستان باید توافقنامۀ امنیتی دو جانبه را با ایالات متحده امضا کند، گام های فوری را برای کاهش تلفات سربازان افغان بردارد و تلاش ها برای ریشه کن ساختن فساد را تقویت کند.
همچنان به حکومت ایالات متحده توصیه شده است که حجم برنامه های خود را برای آموزش نیرو های افغان افزایش دهد و ظرفیت تکتیکی سربازان افغان را ارتقا بخشد.
گزارش همچنان سفارش می کند که برای کاهش تنش میان افغانستان و پاکستان، حکومت کابل یکجا با حکومات منطقه یی به شمول پاکستان راه هایی را برای صلح با شورشیان در یابند. کم از کم ارتباطات میان رهبران ملکی و نظامی افغانستان و پاکستان حفظ شود و همکاری اقتصادی دوجانبه افزایش داده شود و هر دو حکومت از اقدام مستقیم نظامی یا تقویت تندروان برضد همدیگر پرهیز کنند.
هرچند گزارش ادارۀ بین المللی بحران بسیار مایوس کننده به نظر می رسد، مقام های افغان و شمار زیاد کشور های خارجی با خوشبینی می گویند که قوای امنیتی افغان از آن سطح توانمندی و قابلیت برخودار اند که در نبود حمایت هم رزمان خارجی شان، شورشگری طالبان را مهار کنند.
با خروج قوای بین المللی از افغانستان، گروه طالبان شعار جنگ را از نبرد در برابر اشغال بیگانه به استقرار یک نظام شرعی و سقوط نظام کنونی افغانستان تغییر داده است.
در ۱۳ سال گذشته یگانه دلیل طالبان برای خشونت های گسترده در افغانستان حضور نیرو های بین المللی بود، اکنون که نظامیان خارجی در حال خروج از افغانستان اند، طالبان بر ضد نیرو های امنیتی جنگ را ادامه می دهند.
گروه بین المللی بحران با نشر گزارش تازه یی گفته است که خروج نیرو های بین المللی مقارن با افزایش خشونت و شورشگری در افغانستان است. هرچند برخی ساحات از امنیت بهتر از پیش برخوردار شده است، اعتماد شورشیان به انجام حملات بزرگتر و منسجم تر، شانس مذاکرات صلح به سطح ملی را کم ساخته است.
گریم سمیت، تحلیلگر ارشدآی سی جی ، می گوید که برخی کار ها ناتمام باقی مانده است، به گونۀ مثال طالبان تنش های فرقه یی در شمال و زد و بند های قومی در جنوب افغانستان دامن زده اند و مزید بر آن جدال سیاسی و اقتصادی در افغانستان، کم از کم در کوتاه مدت به عنوان یک نگرانی و عامل ادامۀ خشونت باقی مانده است.
طالبان که پیش از این در برابر آنچه "اشغال افغانستان از سوی بیگانگان" خوانده می شد، ایستادگی می کردند، اکنون بر اساس این گزارش در برابر نظام حاکم در افغانستان که به ادعای آن گروه "دست نشانده" است، مبارزه می کنند.
گزارش گروه بین المللی بحران با اشاره به ظهور گروه هایی چون "محاذ فداییان" در میان طالبان می گوید که بیرون شدن قوای بین المللی از افغانستان، طالبان و سایر گروه های شورشی را از تحرک باز نخواهد داشت، بلکه آنان را جسورتر خواهد ساخت.
آقای سمیت می گوید که نگرانی عمده مراکز اداری ولسوالی ها است که پس از خروج نظامیان خارجی با تهدید شورشیان روبرو خواهد شد.
او علاوه می کند که طالبان به انسداد راه ها، تصرف روستا ها و در برخی حصص حتا تصرف مراکز اداری ولسوالی ها اقدام خواهند کرد. همچنان با کمتر شدن خطر مقابله با سربازان خارجی، طالبان شاید در گروه های بزرگتر به نبرد رویارو با قوای امنیتی افغان بپردازند.
خوشبینی نسبی
با اینحال در گزارش آمده است که هیچ یک از این گرایش ها به مفهوم برگشت افغانستان به فصل پس از خروج قشون سرخ و سالیان ۱۹۹۰ نیست، به ویژه که حکومت آیندۀ افغانستان از حمایت دوامدار و قوی جامعۀ جهانی برخوردار باشد.
گزارش ادارۀ بین المللی بحران حاکی است که با وصف تلفات سربازان افغان در نبرد با شورشیان، قوای افغان قادر به پیشبرد درست عملیات است.
همچنان گفته شده است که اگر جامعۀ جهانی افغانستان را کمک کند، نیرو های افغان از نظر کمی و کیفی بهبود یافته و قادر به تامین امنیت بهتر خواهند بود.
این گزارش همچنان برجسته ساخته است که علیرغم آنچه پاکستان در زبان بیان می کند، در عمل پناهگاه های تندروان را برنچیده و از شورشگری حمایت می کند.
آقای سمیت می گوید که پاکستان هیچگاهی به صفت یک عنصر سازنده در تنشزدایی و تامین صلح و ثبات در افغانستان عمل نکرده است.
در گزارش سفارش شده است که برای ایستادگی قوای امنیتی افغان در برابر شورشگری، حکومت افغانستان باید توافقنامۀ امنیتی دو جانبه را با ایالات متحده امضا کند، گام های فوری را برای کاهش تلفات سربازان افغان بردارد و تلاش ها برای ریشه کن ساختن فساد را تقویت کند.
همچنان به حکومت ایالات متحده توصیه شده است که حجم برنامه های خود را برای آموزش نیرو های افغان افزایش دهد و ظرفیت تکتیکی سربازان افغان را ارتقا بخشد.
گزارش همچنان سفارش می کند که برای کاهش تنش میان افغانستان و پاکستان، حکومت کابل یکجا با حکومات منطقه یی به شمول پاکستان راه هایی را برای صلح با شورشیان در یابند. کم از کم ارتباطات میان رهبران ملکی و نظامی افغانستان و پاکستان حفظ شود و همکاری اقتصادی دوجانبه افزایش داده شود و هر دو حکومت از اقدام مستقیم نظامی یا تقویت تندروان برضد همدیگر پرهیز کنند.
هرچند گزارش ادارۀ بین المللی بحران بسیار مایوس کننده به نظر می رسد، مقام های افغان و شمار زیاد کشور های خارجی با خوشبینی می گویند که قوای امنیتی افغان از آن سطح توانمندی و قابلیت برخودار اند که در نبود حمایت هم رزمان خارجی شان، شورشگری طالبان را مهار کنند.