منار جام، آبدۀ باستانی پابرجا در افغانستان جنگ زده

منار جام در ولایت غور مربوط به قرن ١٢ میلادی

منار جام در ولایت غور مربوط به قرن ١٢ میلادی در زمره میراث جهانی یونسکو شامل می باشد. این منار به سبب موقعیت آن که در یکی از وادی های دور افتاده واقع شده است، کمتر به نظر می آید.

در بین کوه پایه های ولایت مرکزی غور در افغانستان منار جام موقعیت دارد و دسترسی به آن دشوار است.

این اثر باستانی ارزشمند به قرن دوازدهم میلادی تعلق دارد و یونسکو آن را در سال ٢٠٠٢ در فهرست میراث های جهانی خویش به حساب آورد.

آخرین تصاویری که ازین مناری که کاملا از خشت پخته اعمار شده بدست آمده است نشان می دهد که با وجود خطراتی که به آن از مدرک فرسایش خاک، سیل ها، زلزله ها، دستبردها رسیده است با آنهم بخوبی حفاظت شده است.

این منار در تنگی جام که در تقاطع دریاهای جام و هریرود موقعیت دارد یک آبده شهر فیروز کوه که اکنون از بین رفته است، به حساب می رود.

منار جام با طول ٦٥ متری خویش فکر می شود از لحاظ بلندی دومین منار در جهان به حساب می رود. در بیرون این اثر تاریخی از کاشی هایی برنگ فیروزه و رسم الخط قدیم اسلامی کار گرفته شده است. در داخل این منار زینه از پایین تا بالای منار ساخته شده است.

بنا بر اهمیتی که این منار برای مردمان ولایت غور دارد، الگوی این منار در شهر چغچران، مرکز ولایت ساخته شده است.

یکی از باشندگان شهر چغچران می گوید: "منار جام جزء میراث باستانی غور به حساب می رود و موقعیت آن درین ولایت باعث مباهات ما و تمام مردم افغانستان می باشد."

ولایت غور یک زمانی در قلب امپراطوری غوری ها که بخش هایی از ایران امروزی و جنوب اسیا را تشکیل میداد موقعیت دارد.

گوشه بودن این منطقه یکی از دلایلی است که این جا برعکس سایر قسمت های افغانستان از اثرجنگهای دوران جهاد و جنگ طالبان و امریکا محفوظ مانده است.

گزارش: خبرگزاری رویترز
ترجمه: عبدالواجد عادل