پروین صوفی نخستین بانوی افغان است که در شهر کابل موترسایکل رانندگی می‌کند. او همچنان یک کِلَب ورزشی برای زنان دارد و معلم در کودکستان محلۀ شان است. پروین صوفی، حمایت خانوادۀ خود را دارد.
پروین صوفی به گفتۀ خودش با تمام مشکلاتی که در زندگی داشته است، با همین انگیزه که می‌توانم، پیش رفته است.
خانم صوفی ۶۰ سال عمر دارد. او تنها زنی است که در پایتخت بیش از پنج میلیونی افغانستان با موترسایکل، رانندگی می‌کند.
پروین صوفی دو پسر و یک دختر دارد و ۴۰ سال از ازدواجش می‌گذرد. خانم صوفی می‌گوید در تمامی کارهایی که انجام داده حمایت شوهر و خانواده اش را داشته است.
خانم صوفی گفت که افزود فقط برای اینکه بتواند کارهایش را به راحتی انجام دهد، در راه بندان و ترافیک جاده‌ها گیر نماند، تصمیم گرفت موترسایکل بخرد و در راه های دور و جاده‌های پر ازدحام کابل، با آن به مقصد برسد.
پروین صوفی گفت "اگر ما قضاوت را به مردم بگذاریم مردم هیچ چیزی را خوش ندارد ولی ما باید کوشش کنیم سر پای خود ایستاده شویم و مشکل خود را حل کنیم برای اینکه در افغانستان مرد سالاری است برای زن ارزش نمی‌دهند خوب است خود ما به پای ایستاده شویم، کار کنیم، معاشی داشته باشیم، این یک خدمت است. کسانیکه سطح دانش شان پایان است یگان حرف های می‌گویند که طفلانه است من زیاد ارزش نمی‌دهم؛ اما مردم بسیار من را استقبال می‌کنند مخصوصا ترافیک های که بین شهر و چهار راه‌ها است."
پروین صوفی حالا برای زنان افغان در رانندگی موترسایکل و بایسکل الگوی شده است.
خانم صوفی همچنان یک کلب ورزشی برای زنان در مکروریان اول کابل دارد. او خودش در این کلب برای دختران جوان و زنان، تمرین می‌دهد.
پروین صوفی این کلب را به همکاری مالی بنیاد احمدشاه مسعود ساخته است و وسایل آن را از طریق پروسۀ قرضه خریداری کرده است.
خانم صوفی هم چنان پیامی برای مردان افغان دارد. او می گوید "برای مردان می‌گویم بگذارند زنان رشد کنند به یکجایی برسند به فایده خودشان نیز است وقتی زن کار کند معاشش در خانه به مصرف می‌رسد و دختران خود را بگذارند نگویند که این کار یا آن کار بد است. موتر، موترسایکل، بایسکل بد نیست. کلپ رفتن بد نیست. در ذهن ما همینگونه نهادینه شده که این کار و آن کار بد است هیچ کار بد نیست اگر آدم خوب باشد از فامیل خوب باشد هیچ وقتی بدی نمی‌کند."
پروین صوفی در کودکستان محلۀ شان نیز معلم است. ثریا قیومی سادات، مدیر این کودکستان در مورد خانم صوفی می‌گوید "یک تعداد می‌گویند زنان ناقص العقل است و کارهایی که باید در اجتماع بکند را نمی‌تواند گر چه متاسفانه محیط ما قید است؛ اما اگر جرأت باشد، همین کارها شدنی است. پروین جان اولین خانم در سطح افغانستان است که موترسایکل رانی را براه انداخته و واقعا ما خوش هستیم و استقبال کردیم."
حمید احمدیار یکی از محصلین پوهنتون می‌گوید فعالیت زنان در اجتماع برای دستیابی به حقوق شان نیاز است. آقای احمدیار در پیامش به دیگر مردان می‌گوید "خواهش می‌کنم از طبقه مردان، برادران ما، که اگر زنان را احیانا در جاده ها و بازار می‌بینند کوشش کنند برای شان احترام کنند، نه اینکه آنها را در وضعیت سخت قرار دهند."
زنانی که در افغانستان در بیرون از خانه کار می‌کنند و به ویژه کارهایی را انجام می‌دهند که انجام آن از طرف زنان استثنا است، معمولا مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند، زنانی که رانندگی، بایسکل رانی می‌کنند و یا هم پروین که برای نخستین بار با موترسایکل در جاده های کابل گشت و گذار را آغاز کرده است.