وزارت کار و امور اجتماعی و شاروالی کابل در نشستی زیر نام "گفتمان ملی درمورد حقوق کار , اقتصاد غیررسمی و حمایت حقوقی از کارگران روی جاده ها" موضوع حدود نیم میلیون دست فروشان خیابانی را در کابل مورد بحث قرار داد.
انجینر خوژمن علومی، معین خدمات شهری شاروالی کابل می گوید که به استناد سروی ادارۀ انکشافی سازمان ملل متحد شمار این دست فروشان به نیم میلیون نفر می رسد.
به گفتۀ آقای علومی دست فروشان مالیه نمی دهند، کثافات دور و پیش خود را جمع آوری نمی کنند و یک معضل کلان را به وجود آورده اند. او می افزاید که نبود قانون برای دست فروشان سبب شده است تا آنان هرکاری را بدون احساس مسوولیت انجام دهند.
جنرال داود امین، معاون قوماندانی امنیه کابل موجودیت بیش از حد دست فروشان را در از رهگذر امنیتی بررسی نموده گفت که این لشکر انبوه دست فروشان نه تنها از لحاظ ترافیکی و پاکی شهر بلکه از نگاه امنیتی نیز مشکل آفرین استند. او می افزاید که این مساله با یک نگاه شتابزده به گراف جرایم به خوبی قابل فهم است.
روز بازار، سنت قدیمی
حسام الدین همراه، معین وزارت کار و اموراجتماعی با اشاره به عوامل تراکم نفوس و افزایش دست فروشان در کابل و سایر شهر ها گفت که اگر در ولایات و روستاها زمینۀ کار برای مردم فراهم شود این مشکل به صورت طبیعی حل می شود.
غلام صدیق، رییس بورد اقتصادی شاروالی هرات سخنران دیگر این گفتمان با تکیه بر تجارب ولایت گفت که حل نسبی این مشکل ایجاد بازار روز در چند نقطۀ شهر است که دست فروشان به همان محلات مشخص فرستاده شوند و به کار خود ادامه بدهند.
آذرخش حافظی، آگاه مسایل اقتصادی استدلال می کند که یکی از راه های کاهش شمار دست فروشان در شهر، برگشت به عنعنۀ قدیم یعنی ایجاد روز بازار در محلات مختلف شهر است. به باور آقای حافظی ترویج این سنت بر نرخ ها نیز تاثیر گذار است زیرا دست فروشان کرایه نمی دهند و مصارف اضافی و استخدام دایمی ندارند.
اما دست فروشان شهرکابل، دست فروشی را نهایت مجبوری می دانند. به گفتۀ شمار زیاد آنان اگر جایی برای کار وجود داشته باشد چرا اینهمه مشکل برای پولیس و شاروالی ایجاد شود. برخی دیگر آنان داشتن کار دایمی را یکی از آرمان هایشان عنوان می کنند.
در این نشست دو روزه که به کمک مالی اداره انکشافی ملل متحد درکابل برگزار شده است، راه هایی جستجو می شود تا حکومت بتواند در پرتو نظریات و پیشنهادات شرکت کنندگان گفتمان، به مشکل دست فروشان در کابل و سایر شهر های بزرگ افغانستان رسیدگی کند.
انجینر خوژمن علومی، معین خدمات شهری شاروالی کابل می گوید که به استناد سروی ادارۀ انکشافی سازمان ملل متحد شمار این دست فروشان به نیم میلیون نفر می رسد.
به گفتۀ آقای علومی دست فروشان مالیه نمی دهند، کثافات دور و پیش خود را جمع آوری نمی کنند و یک معضل کلان را به وجود آورده اند. او می افزاید که نبود قانون برای دست فروشان سبب شده است تا آنان هرکاری را بدون احساس مسوولیت انجام دهند.
جنرال داود امین، معاون قوماندانی امنیه کابل موجودیت بیش از حد دست فروشان را در از رهگذر امنیتی بررسی نموده گفت که این لشکر انبوه دست فروشان نه تنها از لحاظ ترافیکی و پاکی شهر بلکه از نگاه امنیتی نیز مشکل آفرین استند. او می افزاید که این مساله با یک نگاه شتابزده به گراف جرایم به خوبی قابل فهم است.
روز بازار، سنت قدیمی
حسام الدین همراه، معین وزارت کار و اموراجتماعی با اشاره به عوامل تراکم نفوس و افزایش دست فروشان در کابل و سایر شهر ها گفت که اگر در ولایات و روستاها زمینۀ کار برای مردم فراهم شود این مشکل به صورت طبیعی حل می شود.
غلام صدیق، رییس بورد اقتصادی شاروالی هرات سخنران دیگر این گفتمان با تکیه بر تجارب ولایت گفت که حل نسبی این مشکل ایجاد بازار روز در چند نقطۀ شهر است که دست فروشان به همان محلات مشخص فرستاده شوند و به کار خود ادامه بدهند.
آذرخش حافظی، آگاه مسایل اقتصادی استدلال می کند که یکی از راه های کاهش شمار دست فروشان در شهر، برگشت به عنعنۀ قدیم یعنی ایجاد روز بازار در محلات مختلف شهر است. به باور آقای حافظی ترویج این سنت بر نرخ ها نیز تاثیر گذار است زیرا دست فروشان کرایه نمی دهند و مصارف اضافی و استخدام دایمی ندارند.
اما دست فروشان شهرکابل، دست فروشی را نهایت مجبوری می دانند. به گفتۀ شمار زیاد آنان اگر جایی برای کار وجود داشته باشد چرا اینهمه مشکل برای پولیس و شاروالی ایجاد شود. برخی دیگر آنان داشتن کار دایمی را یکی از آرمان هایشان عنوان می کنند.
در این نشست دو روزه که به کمک مالی اداره انکشافی ملل متحد درکابل برگزار شده است، راه هایی جستجو می شود تا حکومت بتواند در پرتو نظریات و پیشنهادات شرکت کنندگان گفتمان، به مشکل دست فروشان در کابل و سایر شهر های بزرگ افغانستان رسیدگی کند.