مایکل مک‌کال، رییس کمیتهٔ روابط خارجی مجلس نمایندگان کانگرس ایالات متحده، روز پنجشنبه ۱۱ جنوری (۲۱ جدی) در جریان یک نشست استماعیه گفت که طالبان برای دریافت پول‌های کمکی دست به ایجاد موسسات "جعلی" زده و افراد خود را در ادارات ملل متحد جابجا میکنند.
اما مقامات امریکایی که از کمک‌ها به افغانستان نظارت میکنند، در نشست استماعیهٔ "ارزیابی پالیسی افغانستان ادارهٔ جو بایدن، رییس جمهور ایالات متحده، پس از خروج" به قانونگذاران امریکایی گفتند که از کمک‌ها با شدت تمام نظارت صورت می‌گیرد تا طالبان نتوانند از آن منفعت ببرند.
مک‌کال گفت: "طالبان بیش از هر وقت دیگر از پول‌های مالیه دهندگان امریکایی سود می‌برند. آنان از سازمان‌های غیر حکومتی دزدی میکنند تا جنگجویان خود را غنی و قدرت شان را تقویت کنند."
این عضو کانگرس امریکا همچنان افزود که طالبان از سازمان‌های غیر حکومتی پول می‌خواهند.
اما مایکل شفر، معاون اداری بخش آسیا ادارهٔ ملل متحد برای انکشاف بین المللی گفت که از کمک‌ها به گونهٔ جدی نظارت صورت می‌گیرد.
او افزود: "ما در برابر تلاش‌ها برای انحراف و مداخله در تحویل‌دهی معاونت‌ها فوق العاده مراقب هستیم. ادارهٔ ایالات متحده برای انکشاف بین المللی منحیث ناظر دالر‌های مالیه دهندگان امریکایی وظیفهٔ خود را فوق العاده جدی می‌گیرد."
وزارت مالیۀ حکومت طالبان، پیش از این به صدای امریکا گفته بود که این کمک‌های نقدی توسط سازمان‌های بین‌المللی در افغانستان به مصرف می‌رسد و آنان هیچ نقشی در آن ندارند.
بر اساس معلومات دفتر هماهنگی کمک‌های بشری ملل متحد در سال ۲۰۲۴ حدود ۲۳.۷ میلیون نفر در افغانستان برای زنده مانده به کمک‌های بشری نیاز خواهند داشت.
گروه‌های تروریستی
جو ویلسن، عضو کانگرس، در مورد گزارش‌های پیرامون فعالیت گروه‌های تروریستی در افغانستان صحبت کرده و در خطاب به تامس وست، نماینده ویژه ایالات متحده در امور افغانستان گفت که پس از خروج امریکا از افغانستان، گزارش‌های در مورد ظهور دوبارهٔ گروه‌های تروریستی نشر شده است.
او از وست پرسید: "آیا ارزیابی از گروه‌های شناخته شدهٔ تروریستی و شاخه‌های آن دارید؟ ... ما می‌دانیم که آنان تغییر نام می‌دهند. چند گروه مختلف در آنجا حضور دارد؟... برخی از آنان حامی طالبان اند و شمار دیگر آنان نیستند اما همهٔ شان اهداف خود را دارند."
تامس وست در پاسخ گفت: "در مورد گروهی که ما بیشتر نگرانی داریم، شاخهٔ خراسان داعش است. در روز‌های اخیر پیش از سقوط جمهوریت، طالبان دروازه‌های زندان‌ها را باز کردند و حدود ۱۸۰۰ جنگجوی شاخهٔ خراسان داعش را رها کردند."
وست اضافه کرد که این جنگجویان دوباره با گروه‌های شان پیوستند و در جریان سال ۲۰۲۲ علیه غیرنظامیان حملات ویرانگری را راه اندازی کردند و این گروه قصد راه اندازی حملات بر دیگر کشورها، بشمول ایالات متحده را دارد.
او همچنان از فعالیت گروه تحریک طالبان پاکستان اظهار نگرانی کرده و گفت: "برای ثبات منطقه‌ای و به خاطر علایق خود مان و ثبات پاکستان، ما باید امیدوار تلاش‌های مشترک برای از بین بردن این گروه در داخل افغانستان باشیم."
این مقام امریکایی اما افزود که القاعده در پاینترین سطح فعالیت‌اش در افغانستان قرار دارد.
طالبان اما حضور جنگجویان خارجی در افغانستان را به شدت رد کرده و به مبارزه علیه گروه‌های دهشت افگنی، به شمول داعش تعهد کرده است. طالبان همچنان گفته اند که به موافقتنامه دوحه متعهد اند.
بر اساس توافقنامه‌ای که در ۲۹ فبروری ۲۰۲۰ میان طالبان و امریکا در قطر امضا شد، طالبان تعهد کرده اند که روابط خود را با گروه‌های دهشت افگن قطع کرده و اجازه نخواهند داد که از خاک افغانستان بر ضد هیچ کشوری استفاده شود.
وضعیت زنان و دختران
طالبان پس از تسلط دوباره بر افغانستان، آموزش دختران بالاتر از صنف ششم را منع کرده و زنان را از کار در موسسات غیرحکومتی داخلی و خارجی منع کردند و بر گشت و گذار آنان نیز محدودیت وضع کردند.
کیتی مننگ، عضو دموکرات مجلس نمایندگان کانگرس امریکا در نشست روز پنجشنبه گفت: "ما باید برای لغو فرامین ظالمانهٔ طالبان تلاش‌های خود را دوبرابر سازیم و آینده‌ای را برای دختران و زنان افغان حفظ کنیم."
او افزود که طالبان با زنان و دختران به مثابهٔ "ملکیت‌های شخصی" عمل میکنند و محدودیت‌های طالبان سبب تکالیف روانی و افسردگی در میان زنان افغان شده است.
رینا امیری، نمایندهٔ ویژهٔ وزارت خارجهٔ ایالات متحده در امور زنان، دختران و حقوق بشر در افغانستان در پاسخ به کمیتهٔ روابط خارجی کانگرس ایالات متحده برای کمک با زنان و دختران افغان پذیرفت که بحران صحت روانی در میان زنان افغان شدید است.
او افزود که ضمن تقیبح کردن عملکر طالبان در مقابل زنان "ما جامعهٔ بین المللی را بسیج کرده ایم تا به طالبان کاملاً واضح سازد که تا زمانی که آنان به نقض حقوق بشرمردم افغانستان و زنان ادامه دهند، هیچ تحرکی به سوی عادی سازی روابط صورت نخواهد گرفت و آنان در جامعهٔ بین المللی منفور باقی خواهند ماند."
با وصف انتقادات گستردۀ بین‌المللی از این رویکرد سختگیرانۀ طالبان و تقاضاهای پیهم برای لغو آن، طالبان تا اکنون به خواست‌های جهانی در خصوص فراهم آوری زمینهٔ آموزش به زنان و دختران تمکین نکرده اند.
طالبان در آغاز گفته بودند که منع آموزش دختران "موقتی" بوده و با فراهم شدن زمینه، درهای مکاتب و دانشگاه‌ها به روی دختران باز خواهد شد، اما با گذشت بیش از دو سال تا کنون هیچ پیشرفتی در این زمینه صورت نگرفته است.