تاخیر در پرداخت معاشات و کمبود منابع خدمات معارف برای دختران را تهدید می کند.
نفوس دختران در ولایت ارزگان معلوم نیست اما آنچه مشخص است فعالیت فقط یک لیسه برای آنها است.
مقام های محلی می گویند حدود ده هزار متعلم اناث در یک لیسه، دو متوسطه و پنچ مکتب ابتدائیه این ولایت مصروف آموزش است.
لیسه ملالی در مرکز ولایت ارزگان، شهر ترینکوت، بروی دانش آموزان باز است و در شماری از ولسوالی های این ولایت خدمات آموزشی برای دختران اصلاً وجود ندارد.
مقام ها در وزارت معارف افغانستان می گویند که حدود ۹ میلیون شاگرد در مکاتب کشور مصروف آموزش است که در میان آنها حدود سه میلیون اناث است.
در یگانه لیسه یی ولایت ارزگان تا حال شاگردان به صنف دوازدهم راه نیافته اند - بالاترین صنف تدریسی این لیسه، یازدهم است.
امنیت یا معاش؟
در حالی که نبود امنیت و تهدید طالبان موانع اساسی آموزش دختران پنداشته می شود، در ولایت ارزگان این مشکل ریشه های وسیعتری دارد.
کمبود آموزگاران زن، پائین بودن معاش، کمبود منابع و نبود حمایت اخلاقی و اجتماعی از مکاتب شدیدترین مشکلات معارف در ولایت ارزگان بیان می شود.
ثنا، یک متعلم لیسه ملالی به رادیو آشنا صدای امریکا گفت "بیشتر معلمین ما به دلیل معاش های بسیار پائین دلسرد شده اند و علاقه یی به تدریس ندارند."
کامله، یکی از معلمین همین لیسه گفت "اصلاً به معاش های معلمین توجه درست نمی شود. ۹ ماه می شود که معاشات ما پرداخته نشده است. بنظر شما یک معلم چگونه می تواند ۹ ماه بدون معاش و امتیازات زندگی کند و همچنان پابند وظیفه بماند؟"
فرید عائل، سخنگوی قوماندانی امینه ولایت اروزگان به صدای امریکا گفت امنیت نه کیفیت پائین خدمات معارف عامل مشکلات معارف است. "امنیت در تمام ولایت ارزگان تامین است اما شاگردان زمانی می توانند به مکتب بروند که در آنجا معلم وجود داشته باشد – معلمی که خود با سواد باشد. تمام مشکلات در سیستم معارف است."
حبیب الرحمن، رئیس معارف ولایت ارزگان مشکلات معلمین و شاگردان این ولایت را تائید کرد. او گفت تاخیر در پرداخت معاش های معلمین بزودی رفع خواهد شد. "ما تمام مشکلات را به مقام ها در کابل گزارش داده ایم و آنها وعده همکاری داده اند."
مقام های محلی می گویند حدود ده هزار متعلم اناث در یک لیسه، دو متوسطه و پنچ مکتب ابتدائیه این ولایت مصروف آموزش است.
لیسه ملالی در مرکز ولایت ارزگان، شهر ترینکوت، بروی دانش آموزان باز است و در شماری از ولسوالی های این ولایت خدمات آموزشی برای دختران اصلاً وجود ندارد.
مقام ها در وزارت معارف افغانستان می گویند که حدود ۹ میلیون شاگرد در مکاتب کشور مصروف آموزش است که در میان آنها حدود سه میلیون اناث است.
در یگانه لیسه یی ولایت ارزگان تا حال شاگردان به صنف دوازدهم راه نیافته اند - بالاترین صنف تدریسی این لیسه، یازدهم است.
امنیت یا معاش؟
در حالی که نبود امنیت و تهدید طالبان موانع اساسی آموزش دختران پنداشته می شود، در ولایت ارزگان این مشکل ریشه های وسیعتری دارد.
کمبود آموزگاران زن، پائین بودن معاش، کمبود منابع و نبود حمایت اخلاقی و اجتماعی از مکاتب شدیدترین مشکلات معارف در ولایت ارزگان بیان می شود.
ثنا، یک متعلم لیسه ملالی به رادیو آشنا صدای امریکا گفت "بیشتر معلمین ما به دلیل معاش های بسیار پائین دلسرد شده اند و علاقه یی به تدریس ندارند."
کامله، یکی از معلمین همین لیسه گفت "اصلاً به معاش های معلمین توجه درست نمی شود. ۹ ماه می شود که معاشات ما پرداخته نشده است. بنظر شما یک معلم چگونه می تواند ۹ ماه بدون معاش و امتیازات زندگی کند و همچنان پابند وظیفه بماند؟"
فرید عائل، سخنگوی قوماندانی امینه ولایت اروزگان به صدای امریکا گفت امنیت نه کیفیت پائین خدمات معارف عامل مشکلات معارف است. "امنیت در تمام ولایت ارزگان تامین است اما شاگردان زمانی می توانند به مکتب بروند که در آنجا معلم وجود داشته باشد – معلمی که خود با سواد باشد. تمام مشکلات در سیستم معارف است."
حبیب الرحمن، رئیس معارف ولایت ارزگان مشکلات معلمین و شاگردان این ولایت را تائید کرد. او گفت تاخیر در پرداخت معاش های معلمین بزودی رفع خواهد شد. "ما تمام مشکلات را به مقام ها در کابل گزارش داده ایم و آنها وعده همکاری داده اند."