چرا دهقانان افغان به کشت کوکنار رو می‌آورند؟

محمد ظاهر، دهقان و باشنده ولسوالی چاربولک ولایت بلخ می‌گوید که کم‌آبی، نبود کشت بدیل و نداشتن امکانات لازم موجب شده تا او در زمین‌های زراعتی‌اش علاوه بر گندم، خشخاش بکارد.

او به صدای امریکا گفت: "محصولات زراعتی دیگر از جمله گندم و پنبه (پخته) آب و کار سخت و زمان طولانی‌تر را برای برداشت محصولات نیاز دارد، اما محصولات خشخاش در مدت زمان کم به دست می‌آید و به آبیاری زیاد نیاز ندارد."

محمد ظاهر همچنان تاکید کرد که اگر محصول دیگری بکارد، قادر نخواهد بود در یک سال دو بار از زمین‌های زراعتی‌اش حاصل بگیرد. هم اکنون کوکنار در ولایت بلخ به گل رسیده و هنوز به نشتر و برداشت محصول آن زمان باقی مانده است.

با اینکه در اوایل ماه اپریل امسال، ملا هبت‌الله آخندزاده، رهبر گروه طالبان با صدور فرمانی، کشت کوکنار و هرگونۀ مواد نشه‌آور را در سراسر افغانستان به گونۀ "مطلق" ممنوع اعلام کرد اما قبل از این فرمان دهقانان در ولسوالی‌های بلخ، دولت آباد، چمتال، شولگره و چاربولک ولایت بلخ در زمین‌های زراعتی‌شان کوکنار کشت کرده بودند.

شمار زیادی از دهقانان خواستار کمک برای کشت بدیل کوکنار شده‌اند و سازمان همکاری‌های اسلامی نیز به تاریخ چهارم اپریل (۱۵ حمل) به نقل از حسین ابراهیم طه، منشی عمومی این سازمان گفت که فراهم آوری کشت بدیل و کمک برای درمان معتادان مواد مخدر، باید بخش مهمی از کمک‌های جامعه جهانی به افغانستان باشد

اخیراً ذبیح الله مجاهد، سخنگوی طالبان در کندهار گفته بود تا زمانی که برنامه‌های کشت بدیل فراهم شود، با دهقانان مدارا خواهد شد. او گفته بود که دهقانان افغان از نظر اقتصادی در وضعیت نامناسبی قرار دارند و تلاش‌ها برای جلب کمک‌های جامعه جهانی در زمینهٔ کشت بدیل کوکنار آغاز شده است.