سر مفتش ویژه ایالات متحده برای بازسازی افغانستان یا سیگار می گوید که کمک های مالی امریکا به حکومت آینده افغانستان باید به حفظ و احترام گذاشتن به حقوق زنان افغان مشروط ساخته شود.
جان ساپکو روز چهارشنبه ۱۷ فبروری (۲۹ دلو) در یک نشست مجازی که به خاطر نشر گزارش سیگار در مورد بررسی برنامه های انکشافی ایالات متحده در بخش حمایت از حقوق زنان افغان برگزار شده بود، گفت که تذکر نیافتن حقوق بشر و حقوق زنان در توافقنامه صلح ایالات متحده با طالبان یک "امر تاسف آور" است.
آقای ساپکو افزود که حکومت ایالات متحده هنوز هم می تواند در حفظ دستاورد های که زنان و دختران افغان در دو دهه اخیر به آن دست یافته اند، نقش بازی کند.
جان ساپکو گفت: "سیاست گذاران ایالات متحده باید کمک های امریکا را به هر نوع حکومت آینده در افغانستان، به پابندی عملی به حفاظت از حقوق زنان و دختران، مشروط بسازد... حکومت ایالات متحده نیز باید سایر کشور ها و نهاد های کمک کننده را به مشروط ساختن کمک های آینده شان [به حکومت افغانستان] تشویق کند."
به گفته سر مفتش ویژه ایالات متحده برای بازسازی افغانستان، یافته های این گزارش نشان می دهد که روایتی در برابر تلاش ها برای تقویت و حفظ حقوق زنان در افغانستان ایجاد شده که گویا این کشور از میان صلح و حفظ حقوق زنان باید تنها یکی را انتخاب کند.
او تاکید کرد که ایالات متحده می تواند با داد خواهی برای "نقش با مفهوم" زنان افغان در مذاکرات صلح با گروه طالبان، و همچنین حفظ حقوق زنان در هر نوع حکومت آینده افغانستان، از دستاورد های دو دهه اخیر زنان و دختران افغان حفاظت کند.
آقای ساپکو افزود: "سرمایه گذاری ایالات متحده بالای زنان افغانستان، سرمایه گذاری بر آینده افغانستان است. ما نباید درس تلخ عبرت را فراموش کنیم که پس از خروج قبلی مان از افغانستان آموختیم. ترک کردن آنانیکه در گذشته به ایستاده شدن تشویق شان می کردیم، می تواند به یک فاجعه برای آنان و کشور ما منجر شود."
گزارش اداره سیگار در مورد بررسی برنامه ها و تلاش های امریکا به خاطر تقویت و حمایت حقوق زنان و دختران در افغانستان طی دو دهه اخیر، در حالی نشر می شود که انتونی بلینکن، وزیر خارجه ایالات متحده در تماس تیلیفونی که ماه گذشته میلادی با محمد اشرف غنی، رییس جمهور افغانستان داشت، روی حفظ دستاورد های زنان افغان و نقش آنان در جامعه تاکید کرد.
در همین حال، واندا فلباب براون، پژوهشگر ارشد انستیتوت بروکینگز می گوید که دستاوردها در بخش حقوق زنان و دختران در افغانستان "زیاد" اما "بسیار نابرابر" بوده است. او افزود که از رهگذر تقویت و ترویج حقوق زنان، شکاف عمیق بین زنان شهر نشین و روستا نشین در افغانستان وجود دارد.
خانم براون گفت: "در شهر های بزرگ چون کابل، جلال آباد، کندز، بغلان، مزار و هرات، زنان توانسته اند در مقایسه به زنان روستا نشین از حقوق مندرج در قانون اساسی، حقوق قانونی و فرصت های اقتصادی تا اندازه بسیار زیاد استفاده کنند."
این کارشناس امریکایی پیشنهاد کرد که برای موفق بودن برنامه های انکشافی، جامعه جهانی و نهاد های کمک کننده باید از زنان افغان بپرسند که به چه نیاز دارند و نظریات زنان افغان در طراحی و تطبیق این برنامه ها باید شامل ساخته شود.