رییس جمهور تاجیکستان می گوید که بحران سیاسی ، بشری و ادارات دولتی در افغانستان تهدیدی جدی برای ثبات و امنیت منطقه است.
امام علی رحمان که به گونهٔ مجازی در۷۶مین مجمع عمومی سازمان ملل متحده صحبت میکرد، گفت که کشورش حدود ۱۴۰۰ کیلومتر با افغانستان مرز مشترک دارد و "دولت و مردم ما نمیتوانند نسبت به بحران آن کشور (افغانستان) بی تفاوت بمانند".
آقای رحمان افزود که برای حل مناسب مشکلات سیاسی و امنیتی افغانستان باید حکومت فراگیری توسط انتخابات و ارادهٔ مردم این کشور و با اشتراک نمایندگان همه گروههای سیاسی و اقلیتهای ملی و قومی تشکیل شود.
او علاوه کرد:" تاسیس هر گونه حکومت بدون به اعتبار گرفتن منفعتهای کل مردم افغانستان میتواند باعث عاقبتهای فلاکتبار در این کشور گردد. "
آقای رحمان گفت نمیخواهد در امور داخلی افغانستان مداخله کند، اما معتقد است که برای حل مسایل سیاسی و امنیتی این کشو، باید انتخابات برگزار شود.
رییس جمهور تاجیکستان از سازمانهای حامی حقوق بشر به شدت انتقاد کرده و گفت که در باره نقض حقوق انسانی به ویژه زنان و کودکان در افغانستان حرف نمیزنند.
او از رویدادهای اخیر در ولایت پنجشیر به عنوان "نقض فاجعهبار" حقوق انسانی یاد کرد و گفت که پنجشیر در محاصره اقتصادی قرار دارد و سازمانهایی خیریه بین المللی مانند صلیب سرخ نتوانستهاند کمک های بشردوستانه را به مردم پنجشیر برسانند.
آقای رحمان مبارزات قومی را یکی دیگر از عوامل بیثباتی در افغانستان خواند و آغاز یک گفتمان ملی با اشتراک نمایندگان همه اقشار جامعه افغانستان را از نیازهای اصلی این کشور خواند.
رییس جمهور تاجیکستان گفت که " تاجکان افغانستان بیش از۴۶درصد" جمعیت افغانستان را تشکیل میدهند، و حق دارند در امور دولتداری جایگاه "شایسته" داشته باشند.
پیش از نیز آقای رحمان گفته بود که اگر حکومت افغانستان همهشمول نباشد و از تمام اقشار و گروههای آن کشور نمایندگی نکند، دوشنبه آن را به رسمیت نخواهد شناخت.
آقای رحمان گروه طالبان را به کوتاهی در انجام تعهدات شان به ایجاد یک نظام با پایههای وسیع و تلاش برای ایجاد امارت اسلامی متهم کرد.
تاجیکستان که بیش از۱۳۵۷کیلومتر مرز با افغانستان دارد، بار بار نگرانی خود را در مورد جنگ و ناامنی در افغانستان و گسترش و نفوذ دهشت افگنان از این کشور به تاجیکستان ابراز کرده است.
جامعۀ جهانی پیش از این نیز تاکید کرده بود که حکومت جدید افغانستان باید همه شمول بوده و همه اقوام و اقشار سیاسی افغانستان در آن سهیم باشند، اما اعضای کابینۀ سرپرست طالبان تماماً اعضای این گروه استند و نه زنان در آن حضور دارند و نه هم تنوع قومی افغانستان در آن در نظر گرفته شده است.