پس از امضای توافقنامه میان ایالات متحدۀ امریکا و طالبان، هزاران زندانی طالبان بر بنیاد تعهدات این سند از زندان‌های حکومت افغانستان رها شدند.
با آنکه طالبان تعهد کرده اند که مانع برگشت این زندانیان آزاد شده به صفوف جنگ خواهند شد، برخی از این جنگجویان گفته اند که آمادۀ ادامۀ جنگ استند. هرچند پیش از رهایی، هر زندانی طالبان باید تعهد کتبی بدهد که دیگر اسلحه برنداشته و به جنگ بر نخواهد گشت.
محمد داوود، جنگجوی طالبان که به تازگی از زندان بگرام رها شده است، به خبرگزاری فرانس پرس گفته است که اگر نیروهای امریکایی افغانستان را ترک نکنند، به "جهاد" ادامه خواهد داد.
ویدیوهایی که در چند روز اخیر در شبکه‌های اجتماعی نشر شده است نیز نشان می‌دهد که در آن کسانیکه خود را زندانی آزاد شدۀ طالبان می‌خوانند، از عزم و ارادۀ شان به ادامۀ جنگ و پیوستن به صفوف جنگجویان طالبان سخن می‌گویند.
بر اساس توافقنامۀ امریکا-طالبان که به تاریخ ۲۹ فبروری سال روان در قطر امضا شد، باید در جریان ۱۳۵ روز پس از امضای این سند حضور نظامی امریکا در افغانستان به ۸۶۰۰ نفر کاهش یابد و در جریان ۱۴ ماه پس از این توافق تمام قوای خارجی افغانستان را ترک کنند.
اما مقام‌های امریکایی همواره تاکید کرده اند که تطبیق کامل این توافقنامه بستگی به پابندی طالبان به تعهدات شان است، که جلوگیری از پیوستن دوبارۀ زندانیان طالبان به صفوف جنگ یکی از این تعهدات است.
فرانس پرس از قول مقام‌های افغان گزارش داده است که در میان جنگجویان طالب که از زندان‌های افغانستان رها شده اند، آموزگاران حملات انتحاری، ماهران ساخت واسکت‌های انتحاری و بم‌های کنار جاده، آدم ربایان و حتا جنگجویان خارجی شامل اند.
رهبران گروه طالبان نیز آشکارا تاکید کرده اند که با وصفت توافق آن گروه با ایالات متحده، نباید داعیۀ "جهاد" از نظر انداخته شود.
سراج الدین حقانی، معاون گروه طالبان هفتۀ گذشته در یک گردهمایی طالبان در پاکستان گفت: "در پیش گرفتن سیاست و مذاکره نباید به این مفهوم باشد که ما امور جهاد و تقویت و انکشاف نیروی نظامی جهادی خود را از نظر بی‌اندازیم".
پیوستن طالبان به مذاکرات بین‌الافغانی با حکومت افغانستان از شرایط دیگر توافقنامۀ صلح امریکا-طالبان است که تا کنون تحقق نیافته است.
فرانس پرس از قول فرماندهان طالبان نیز گزارش داده است که تا زمان رسیدن توافق میان گروه طالبان و حکومت افغانستان در مورد برگشت زندانیان آزاد شدۀ آن گروه به صفوف جنگ نباید تردید داشت.
مقام‌های حکومت افغانستان همواره تاکید کرده‌اند که برای کشانیدن طالبان به مذاکرات صلح با حکومت افغانستان، پاکستان نقش کلیدی و اساسی دارد؛ آنگونه که مقام‌های پاکستانی پس از امضای توافقنامۀ دوحه به صراحت گفتند که اسلام آباد طالبان را به امضای توافقنامه با امریکا وادار کرد.
در تازه ترین مورد، محمد سرور دانش، معاون دوم ریاست جمهوری افغانستان با نشر پیامی در تویتر نگاشته است که زمان آن فرا رسیده است که پاکستان ستراتیژی خود را در قبال افغانستان تغییر دهد.
آقای دانش همچنین نوشته است: "پیش از رسیدن به توافق با طالبان، حکومت افغانستان آرزو دارد که از تمایل قوی پاکستان برای حمایت از صلح و ثبات در افغانستان اطمینان حاصل کند".