قانونگذاران در پارلمان ترکیه روز یکشنبه ۲۸ جولای (هفتم اسد) مناظرهٔ عاطفی را در بارهٔ قانونی آغاز کردند که هدف آن سرکوب میلیون‌ها سگ ولگرد است که به گفتهٔ منتقدان می‌تواند منجر به یک کارزار بزرگ کشتار بی‌رویه و ظالمانهٔ این سگ‌ها شود.
بر اساس تخمین‌های حکومت ترکیه، حدود چهار میلیون سگ ولگرد در آن کشور وجود دارد و قانونی که در چند روز آینده مورد بحث قرار خواهد گرفت، اجازهٔ کشتن حیواناتی را می‌دهد که بیمار بوده یا هم "رفتار منفی" دارند.
همچنین بر اساس این قانون، جریمهٔ افرادی که سگ‌های خانگی شان را رها کرده و به سگ‌های ولگرد مبدل می‌کنند ۳۰ برابر شده و به ۶۰هزار لیره (حدود ۱۸۰۰ دالر امریکایی) افزایش یافته است.
رجب طیب اردوغان، رییس جمهور ترکیه پیش از مناظرهٔ قانونگذاران ترکیه در این مورد گفت که کشورش با مشکلی روبرو است که هیچ کشور متمدن دیگر آن را نداشته و به گفتهٔ وی این مشکل هر روز بزرگتر می‌شود.
واقعات فزایندهٔ بیماری رابیس یا هاری به گونهٔ خاص حکومت اردوغان را نگران کرده است. رابیس یا هم به اصطلاح عوام بیماری سگ دیوانه یک بیماری ویروسی حیوانی است که حاد و کشنده بوده و سیستم عصب مرکزی را متاثر می‌کند.
این مطلب مرتبط را نیز بخوانید هاری یا بیماری سگ دیوانه چقدر جدی است؟با اینحال، مقام‌های حکومتی ترکیه گفته اند که دست به کشتار جمعی سگ‌های ولگرد نخواهند زد، هرچند اردوغان گفته است که مردم خواستار کوچه و محلهٔ امن اند.
گروه‌های مدافع حقوق حیوانات در عوض خواستار کمپاین گستردهٔ واکسین حیوانات ولگرد و عاری‌سازی آنها از وجود مکروب و عفونت‌های ساری شده اند.
احزاب مخالف گفته اند که در مقابل تصویب این قانون ایستادگی خواهند کرد، حتا اگر به گفتهٔ آنان دولتی کنونی ترکیه آن را منظور هم کند.
حزب جمهوری خلق ترکیه که کنترول استانبول و چند شهر بزرگ دیگر ترکیه را دارد، گفته است که شاروال‌ها این قانون را عملی نخواهند کرد.
در چند هفتهٔ گذشته تظاهراتی در چندین شهر ترکیه در اعتراض به تصویب قانون جدید برای مقابله با سگ‌های ولگرد برپا شده است. حتا برخی قانونگذاران در داخل پارلمان ترکیه مظاهره کردند.
حکومت به شاروال‌هایی که از تطبیق این قانون سرپیچی می‌کنند، هشدار داده است که زندانی خواهند شد.
مناظرهٔ جدید بحث سال ۱۹۱۰ را دوباره زنده کرده است که در آن زمان مقام‌های امپراتوری عثمانی ده‌ها هزار سگ ولگرد را از شهر استانبول جمع‌آوری کرده و به یک جزیرهٔ متروک در دریای مرمره انتقال دادند. سپس این سگ‌ها به جان هم افتاده و همدیگر را خوردند و آخرین دستهٔ آن نیز از فرط گرسنگی جان باختند.