گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد برای افغانستان پس از خروج از این کشور گفته است که وضعیت حقوق بشری در افغانستان شدیداً نگران‌کننده است.
ریچارد بنیت ناوقت روز پنجشنبه ۲۰ اکتوبر (۲۸ میزان) از پایان سفر ۱۲ روزۀ خود به افغانستان خبر داده و گفته است که در این سفر با مقام‌های طالبان، مدافعان حقوق بشر، زنان، قربانیان نقض حقوق بشر به شمول بستگان قربانیان انفجار بر مرکز آموزشی کاج، خبرنگاران، زنان تجارت‌پیشه، عالمان دینی و نمایندگان اقلیت‌های مذهبی دیدار و گفتگو کرده است.
آقای بنیت همچنان در خبرنامه‌ای گفته است که پس از بررسی‌ها به این نتیجه رسیده است که افغانستان با یک بحران جدی مواجه است و نیاز است تا همۀ طرف‌ها اقدامات فوری را در این مورد روی دست گیرند.
در خبرنامه آمده که قرار است گزارشگر ویژۀ شورای ملل متحد در روزهای پیشرو، یافته‌هایش را دربارۀ وضعیت حقوق بشری در افغانستان در نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد شریک کند.
در خبرنامه آمده است: "گزارشگر ویژه ملل متحد از ولایات کابل، بامیان و پنجشیر دیدن کرد و مقامات محلی، بزرگان قومی، فعالان مدنی و خبرنگاران نگرانی‌های خود را با وی در میان گذاشتند. او از شفاخانه‌ها در کابل و پنجشیر و زندان‌ها در بامیان و کابل دیدن کرد تا به سخنان زندانیان از جمله زنان، کارمندان صحی و افسران زندان گوش فرا دهد."
آقای بنیت گفته است که در دیدارش با اقشار مختلف جامعه، آنان نگرانی‌های شدید خود را در بارۀ وضعیت نا امید‌کنندۀ زنان و دختران، افزایش حملات بر عبادت‌گاه‌ها، مراکز آموزشی، ترانسپورت شهری و به ویژه حمله بر هزاره‌ها در افغانستان شریک کرده اند.
او اضافه کرده است که دربارۀ وضعیت شکنندۀ امنیتی در افغانستان و وضعیت ناگوار حقوق بشری در این کشور با مقام‌های طالبان دیدار و گفتگو کرده و از آنان خواسته است که باید به تعهدات خود در این باره عمل کنند.
دیدبان حقوق بشر روز گذشته گفت که زنان افغان که در پی اعتراضات بر ضد برخورد طالبان بازداشت شده بودند، از شکنجه و بدرفتاری طالبان در بازداشت حکایت کردند.
دیدبان حقوق بشر با نشر گزارشی گفته است که این زنان گفتند که آنان به ناحق با خانواده‌های خود، به شمول کودکان بندی شده بودند در این جریان مورد ضرب و شتم قرار گرفتند، تهدید شدند، وضعیت خطرناک زندان و شرایط بد رهایی از بند را تجربه کردند.
آنان همچنان گفتند که اقارب مرد آن‌‌ها را طالبان لت و کوب کرده و "شوک برقی" دادند و هیچ کدام آنان به مراجع عدلی دسترسی نداشتند. دیدبان حقوق بشر گفته است که این وضعیت بر برخورد طالبان با زنان معترض در بند و تلاش این گروه برای خاموش کردن اعتراضات، روشنی می‌اندازد.