درست چند هفته پیش از آنکه طالبان بر افغانستان مسلط شوند، ده‌ها منسوب اردوی پیشین افغانستان برای آموزش نظامی به هند اعزام شدند که تورن عبیدالله ظاهر، نیز یکی از آنان بود. این نظامیان افغان از ترس انتقامجویی طالبان اکنون به افغانستان رفته نتوانسته و در هند سرگردان و بی‌سرنوشت اند.
هم‌‌رزمان عبیدالله ظاهر می‌گویند که بی‌توجهی نسبت به نظامیان قوای مسلح پیشین افغان که در هند گیرمانده بودند، منجر به مرگ ظاهر شد. او ماه گذشته در اثر ابتلا به سرطان در دهلی جدید جان سپرد.
بهزاد منسوب اردوی پیشین افغانستان که زمانی هم‌قطار و هم‌رزم عبیدالله بود، به رادیو اروپای آزاد گفته است که عبیدالله به دلیل وقفهٔ طولانی در معالجه‌اش و عدم دسترسی به امکانات درمانی جان باخت.
بهزاد می‌گوید که به همکاری دیگر نظامیان افغان در آغاز هزینهٔ درمان ظاهر را فراهم کردند. اما به گفتهٔ وی با وصف درخواست مکرر و تقاضای کمک از مقام‌های هندی، برای مدت طولانی هیچ کمکی صورت نگرفت.
به گفتهٔ بهزاد، زمانیکه مقام‌های هند ظاهر را برای درمان به یک شفاخانهٔ نظامی هند بستر کردند، دیگر دیر شده بود و یک هفته پس از بستری شدن این سرباز پیشین افغان جان سپرد. او گفت: "ما همه برای مراسم فاتحه و انتقال پیکر وی به کشورمان برای خاکسپاری، سهم گرفتیم."
نهادهای مدافع حقوق بشر گزارش داده اند که طالبان در نزدیک به یک و نیم سال گذشته صدها نظامی پیشین افغان را کشته، شکنجه و یا هم ناپدید کرده اند.
بهزاد که در جمع ۱۲۰ منسوب اردوی پیشین افغانستان در ماه جولای ۲۰۲۱ برای آموزش نظامی به هند رفته است از برگشتن به افغانستان هراس دارد. او گفت: "می‌ترسم که برگشتن به کشورم به قیمت جانم تمام شود."
هرچند به گزارش رادیو اروپای آزاد- رادیو آزادی، ده‌ها منسوب اردوی پیشین افغانستان پس از تکمیل آموزش‌های یک‌سالهٔ نظامی در هند به افغانستان برگشته اند.
هند کنوانسیون‌های ملل متحد در مورد اعطای پناهندگی یا وضعیت مهاجرت به شهروندان دیگر کشورها را امضا نکرده است. اما پس از حاکم شدن طالبان بر افغانستان در سال ۲۰۲۱، دهلی جدید به شماری از اقلیت هندو و سیک افغانستان پناه داد.
بهزاد می‌گوید که هند به صفت دوست دیرینهٔ افغانستان، تا زمان تغییر وضعیت در افغانستان باید به نظامیان افغان که در آن کشور گیرمانده اند، حمایت مادی را فراهم کند. او می‌گوید که هند نیز مانند کشورهای غربی باید به نظامیان افغان پناه داده یا در زمینهٔ اسکان مجدد آنان به کشور سوم توافق کند.
اکثر نظامیان پیشین افغان که در هند باقی‌مانده اند ویزای موقت اقامت آن کشور را داشته و واجد شرایط کار و دریافت کمک‌های دولتی پنداشته نمی‌شوند. برای شماری از آنان پیشنهاد شده است که در کورس‌های یک‌سالهٔ نظامی شرکت کنند.
حکومت هند تا کنون در مورد وضعیت این نظامیان پیشین افغان تبصره نکرده است، اما سفارت افغانستان در دهلی جدید که هنوز هم از حکومت پیشین افغانستان نمایندگی می‌کند، به رادیو آزادی گفته است که این سفارت یکجا با مقام‌های هندی "در صدد یافتن راه حل پایدار" برای این مشکلات است.
جاوید، یکی دیگر از نظامیان پیشین افغان که از گرفتن نام مکمل‌اش خودداری کرد، نیز از بی‌سرنوشتی شکایت دارد. او گفت: "آیندهٔ روشنی نداریم...تنها آرزویم این است که به وطن خودم برگردم و خدمت کنم، اما اکنون چنین چیزی ممکن نیست."
جاوید می‌گوید که خانواده‌های شمار زیاد نظامیان پیشین افغان که در هند گیر مانده اند، اکنون در افغانستان به سر می‌برند که این وضعیت به نگرانی آنان افزوده است. او گفت: "وضعیت مان هولناک است...نگرانیم که بر خانواده‌های مان در افغانستان چی می‌گذرد."