به دنبال تلاش قانونگذاران جمهوری‌خواه مجلس نمایندگان کانگرس ایالات متحده در مورد چگونگی خروج نیروهای امریکایی از افغانستان، نخستین نشست استماعیه امروز هشتم مارچ (۱۷ حوت) برگزار شد.
در این استماعیه که در کمیتهٔ امور خارجی مجلس نمایندگان کانگرس امریکا برگزار شد، شماری از نظامیان برحال و بازنشستهٔ قوای مسلح امریکا در مورد خروج پر هرج و مرج نیروهای امریکایی از افغانستان گواهی دادند.
تیلور وارگاس اندروس، خوردضابط پیشین در حالیکه بازوی مصنوعی پوشیده و نشانهٔ از زخم‌های عمیق در چهره‌اش دیده می‌شد در مورد کودکانی صحبت کرد که به گفتهٔ او در زیر دود ناشی از انفجارهای انتحاری در نزدیکی دروازهٔ میدان هوایی کابل فریاد می‌زدند. او گفت که هنوز هم چهره های زنان و مردانی را به خاطر دارد که نتوانستند آنان را نجات دهد و رهایشان کرد.
اندروس افزود: "خروج نیروها به نظر من یک فاجعه بود و در آنجا فقدان غیر قابل توجیه حسابدهی وجود داشت."
این نظامی پیشین به مایک مک‌کال، رییس کمیتهٔ امور خارجی مجلس نمایندگان گفت که به آنان در مورد دو فرد انتحاری معلومات رسیده بود و او و چند نفر دیگر دو فردی را شناسایی کردند که مشخصات آنان با حمله کنندگان مشابه بود و به گونهٔ مشکوک عمل می‌کردند و حتا زمانی فرارسید که آنان آن دو تن را در هدف تفنگ‌های شان داشتند، اما در مورد اقدام علیه آنان دستوری دریافت نکردند.
او افزود: "هیچ کسی نه در گذشته و نه تا امروز حسابده قرار داده شد."
در آن حملات انتحاری ۱۳ نظامی امریکایی و ۱۷۰ افغان کشته شدند.
قوماندانی مرکزی ایالات متحده در ماه اکتوبر در پی تحقیقات خویش گفت که آن حملات در سطح تخنیکی "غیرقابل جلوگیری" بود.
استماعیهٔ ابتدایی تحقیقات در مورد چگونگی خروج نیروها از افغانستان بیانگر زخم‌های باز درازترین جنگ امریکا بود که در ماه اگست سال ۲۰۲۱ پایان یافت، جاییکه شاهدان گواهی دادند که چگونه مادرانی را دیدند که جسد کودکان شان را انتقال می‌دادند و طالبان بر مردم گلوله باری می‌کردند و آنان را ظالمانه لت و کوب می‌کردند.
اکثریت شاهدان در این کمیتهٔ مجلس نمایندگان کانگرس ایالات متحده ادعا کردند که سقوط کابل ناکامی امریکا بود و مقصر آن به گفتهٔ آنان ادارات روسای جمهور بودند، از جورج دبلیو بش گرفته تا جو بایدن.
این استماعیه بر تصمیم خروج نه بلکه بر آنچه شاهدان تلاش همه جانبه برای نجات شهروندان امریکا و متحدین افغان خواندند، تمرکز داشت.
سکات من، دگرمن متقاعد گفت: "بازنشستگان ما چیزی دیگری را می‌دانند که این کمیته ممکن آنرا مطرح کند؛ کار ما ممکن در افغانستان تمام شده باشد، اما کار این کشور با ما تمام نشده است."
شاهدان از کانگرس خواستند تا با صدها هزار متحد افغان که در کنار نیروهای امریکایی کار کرده اند و اکنون در افغانستان و در امریکا در حالت بی‌سرنوشتی به سر می‌برند کمک کنند.
پیتر لوسیر، عضو بازنشستهٔ نیروهای بحری امریکا گفت که "هنوز زیاد دیر نشده است. امروز در مورد اشتباهات زیاد صحبت خواهیم کرد اما اقدام کنونی فوری زندگی‌های زیادی را نجات خواهد داد."
مک‌کال، یکی از منتقدین سرسخت چگونگی خروج قوای امریکایی از افغانستان، گفت: "آنچه در افغانستان اتفاق افتاد یک سقوط ناگهانی سیستماتیک حکومت فدرال در تمام سطوح و یک ناکامی خیره کنندهٔ رهبریت ادارهٔ بایدن بود."
جان ساپکو، سر مفتش ایالات متحده برای بازسازی افغانستان (سیگار) ماه گذشته گفت که اقدامات ادارات بایدن و ترمپ، نقش کلیدی را در سقوط ناگهانی حکومت و اردوی افغانستان داشت. معاملهٔ یک جانبهٔ ادارهٔ دونالد ترمپ با طالبان و خروج فوری نیروها توسط ادارهٔ بایدن در آن شامل است.
اما رییس جمهور بایدن همواره از تصمیم‌اش مبنی بر خروج کامل نظامیان امریکایی از افغانستان دفاع کرده و تاکید کرده که آن تصمیم را بر اساس مشورت با مقام‌های دپلوماتیک و نظامی و با درنظرداشت منافع ملی امریکا اتخاذ کرده بود. بایدن همچنان گفته است که عملیات تخلیۀ نظامی از افغانستان در تاریخ پیشینه نداشته است.