ارگ ریاست جمهوری افغانستان به طالبان هشدار داده است که دروازۀ مذاکره به روی آن گروه فقط برای مدت "محدود" باز خواهد بود.
در عین حال، شماری از تحلیل گران سیاسی به این باورند که افغانستان به دلیل ناگزیری که دارد، ناچار است تا دروازۀ مذاکرات صلح را باز نگهدارد.
شاه حسین مرتضوی، معاون سخنگوی رئیس جمهور افغانستان، در صحبت با رادیو آشنا صدای امریکا گفت که هم حکومت پاکستان به تعهداتی که در نشست چهار گانه کرده بود، عمل نکرده و هم گروه طالبان به فراخوان صلح حکومت افغانستان پاسخ مثبت نداده و روی همین دلیل حکومت افغانستان با استفاده از همه وسایل، در مقابل آن گروه ایستادگی خواهد کرد.آقای مرتضوی به طالبان هشدار داد که گزینه صلح برای همیشه در دسترس طالبان قرار نخواهد داشت.
آقای مرتضوی گفت:"دروازه های صلح برای مدت های نامحدود، به روی طالبان باز نخواهد بود. این فرصت محدود است و طالبان باید از این فرصت استفاده میکرد."
اظهارات آقای مرتضوی در حالی بیان شد که قرار است امروز دوشنبه محمد اشرف غنی، رئیس جمهور افغانستان، در شورای ملی کشور سخنرانی کند.
به گفتۀ آقای مرتضوی، یکی از مسایل عمدۀ سخنرانی رئیس جمهور غنی دیدگاه واضح حکومت افغانستان در رابطه به جنگ و صلح و دشمنان افغانستان ارائه خواهد شود.
یک روز قبل از حملۀ روز سه شنبۀ هفتۀ گذشته، رئیس جمهور افغانستان در میان اعضای شورای ملی افغانستان در ارگ ریاست جمهوری به وضاحت گفت که منازعۀ افغانستان در میز مذاکره حل نخواهد شد، بلکه در میدان جنگ خواهد شد.
یک جاده شهر کابل بعد از حمله طالبان
پس از حملۀ مرگبار سه شنبه گذشته بالای ریاست دهم امنیت ملی افغانستان، شماری از مقامات ارشد حکومت افغانستان به شمول عبدالرشید دوستم، معاون اول رئیس جمهور افغانستان، آی اس آی یا سازمان استخبارات نظامی پاکستان را متهم به سازماندهی حملۀ شهر کابل کردند.
آقای دوستم در مصاحبۀ با تلویزیون آشنا صدای امریکا گفت که او در گذشته "به آی اس آی پاکستان سبق" داده و "اگر رئیس صاحب جمهور هدایت بدهند" او حاضر است که انتقام کشته شدگان رویداد کابل را بگیرد."
اما نفیس ذکریا، سخنگوی وزارت خارجۀ پاکستان، در صحبت با رادیو آشنا صدای امریکا ضمن رد اتهامات مقامات افغانستان گفت که آن کشور خود قربانی حملات تندروان و دهشت افگنان است.
آقای ذکریا گفت: "همۀ جهان و جامعه بین المللی کاملاً درک می کنند که پاکستان خود بزرگترین قربانی دهشت افگنی است. ما از این پدیده شنیع رنج برده ایم و ما ده ها هزار شهروند خود را از دست داده ایم. ما مصمم استیم تا این پدیده دهشت افگنی را از بین ببریم."
آقای ذکریا خطاب به سیاستمداران افغانستان گفت که مقصر دانستن پاکستان به نفع افغانستان تمام نخواهد شد، در عوض منافع کسانی را تامین خواهد کرد که خواهان بی ثباتی افغانستان اند.
شماری از تحلیلگران سیاسی مثل حمیدالله فاروقی، به این باور است که با در نظر داشت عملکرد پاکستان در مقابل افغانستان مقابله در برابر پاکستان یکی از گزینه های است حکومت افغانستان به نا چار به دست خواهد زد.
آًقای فاروقی گفت: "رئیس جمهور افغانستان چاره دیگری ندارد جز این که امکانات نظامی را که در دسترس شان است علرغم این که در برابر یک دشمن بسیار نا بکار، یک دشمن خون آشام و یک دشمن قدرتمند از لحاظ نظامی قرار دارد، این قوت های خود را بسیج کند و ملت افغانستان و نیرو های امنیتی افغانستان را بسیج بکنند تا از ارزش های افغانستان و نوامیس ملی ما، از خاک و از فرزندان این خاک، دفاع کنند.
با وجود تاکید مقامات افغان مبنی بر ادامه و تشدید جنگ علیه گروه طالبان، آقای فاروقی می گوید که با در نظر داشت ناگزیری های که افغانستان با آن مواجه است حکومت آن کشور ناچار است تا دروازۀ مذاکره را باز نگهدارد.
به باور آقای فاروقی، مذاکره با حزب اسلامی گلبدین حکمتیار، که به گفته او نیز مسولت حملات دهشت افگنی را در گذشته بر عهده گرفته بود نتیجه داد و احتمالاً با طالبان نیز نتیجه بدهد.
اما سوال عمده این است که با در نظر داشت ذهنیت حاکم شماری از مقامات افغانستان و مردم آن کشور به صورت کل، آیا رئیس جمهور خواهد توانست تا حمایت سیاسی لازم را جهت ادامه تلاش ها برای آغاز مذاکرات صلح با طالبان را به دست بیاورد یا خیر؟
به باور مایکل کوگلمن، پژوهشگر آسیای جنوبی در مرکز تحقیقاتی ودرو ولسن مستقر در امریکا، چنین کار، دشوار به نظر می رسد، زیرا با در نظر داشت تشدید حملات طالبان به خصوص حملۀ روز سه شنبه گذشته و عدم علاقمندی آن گروه به مذاکرات صلح، رئیس جمهور افغانستان قادر نخواهد بود تا حمایت لازم سیاسی را برای تلاش های صلح افغانستان با طالبان به دست بیاورد.
آقای کوگلمن گفت:" متاسفانه فکر می کنم به نکتۀ رسیده ایم که روند صلح که همواره بعید به نظر می رسید، حالا عملاً مرده است."
در ماه های اخیر، افغانستان، پاکستان، چین و ایالات متحده در چارچوب مذاکرات چهار جانبه، تلاش کردند تا منازعه در افغانستان خاتمه یابد، تلاش ها که حد اقل تا حال بی نتیجه مانده است.